Μία ανάπτυξη υπάρχει, η ανάπτυξη των λουκέτων.

Στην μνημονική Ελλάδα, όλα τα τελευταία χρόνια ακούμε όλοι να μιλάνε για ανάπτυξη, πάντα τελειώνει η ύφεση κι αρχίζει η εποχή της Ανάπτυξης. Μην αυταπατάστε άλλο, όπου πάτησε το πόδι του το ΔΝΤ χορταράκι δεν αναπτύχθηκε, όχι η οικονομία και η επιχειρηματικότητα. Μόνο μία ανάπτυξη υπάρχει, αυτή των λουκέτων, άντε και των εταιρειών που τα κατασκευάζουν (αν κι αυτές είναι ελληνικές).

Μέχρι πριν λίγο καιρό έβαζαν λουκέτο μικρές, μικρομεσαίες έως μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις και η ανεργία συνεχώς φούντωνε, από την εποχή του αλήστου μνήμης ΓΑΠ - Jeffrey μέχρι τους Σαμαροβενιζέλους και την περήφανη διαπραγμάτευση των Τσιπροκαμμένων. Αφού όμως η διαπραγμάτευση τελείωσε κι άρχισαν όλα τα <<καλά>>, δημοψήφισμα, capital controls, 3ο μνημόνιο κλπ, ακούμε συνεχώς να σκάνε πλέον και μεγάλα κανόνια στην αγορά και να μπαίνουν μεγάλα λουκέτα, πολλά μαζί (όταν κλείνει μια αλυσίδα) και να μένουν μαζικά εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες άνθρωποι άνεργοι.
Άραγε αυτό εννοούν όταν λένε ανάπτυξη; Προφανώς, αλλιώς δεν εξηγείται...
Ποιος νοήμων άνθρωπος από την Κίνα, από τα Η.Α.Ε ή από οπουδήποτε αλλού, ακόμη κι από την Ελλάδα θα έρθει να επενδύσει ακούγοντας:
- για λουκέτα μεγάλων και ιστορικών επιχειρήσεων;
- για συνεχή αύξηση του ΦΠΑ και των λοιπών φόρων και μάλιστα οι εμπνευσμένες κυβερνήσεις μας εφευρίσκουν συνεχώς και νέους φόρους;
- για την γραφειοκρατία που όλο και υποτίθεται ότι τελειώνει άλλα συνεχώς ίδια μένει; Πως άλλωστε να μειωθεί όταν ο δημόσιος τομέαςμένει γιγάντιος και ακλόνητος και όλοι αυτοί οι αρσχολοι (δεν ισχύει για όλους) πρέπει να έχουν τομέα απασχόλησης...