18 Απριλίου, 2017

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά: Όπγιους δεν-ι θέλσι ,δε βήηκι

Αα,κάλα πού χάθκις ,γούλου ντου κι-ό, έδγιου λουγύρζις κι χαντακώθκις έδια απ' σι χειργιάζουμαν!
-Άκσι πρώτα κι γύστια πέ μι .Γούλ'ντ'Μιγάλ' 'βδουμάδα ακκλησιά κι φαγιά ,να κουλούργια ,να αβγά ,να ριβανί,χώργια τ'άλλα τα κτσουδούλια απ' δε σ'αφήν' να γνέψις .
-Μιτάλαβις ;
-Κι 'ξουμουλουγήθκα κι μιτάλαβα! Ισύ;
-Ιγώ νε του γιένα νε τ'άλλου,σα γιναντινά γιένα πράμα .Σ' ντ' αρχή γείπα να πάγου ντ' Μιγάλ' Πέμπτ',μου τα κ'λήσαμ' τα καρδάργια μι ντου κύριου μ' ,κι κάτσα στ' αβγά μ'.Γύστια κίνσα του Μιγάλου Σαββάτου πάλι έφγα απ' ντ' ακκλησιά γιατί δεν-ι γείχαν η θυγατία μ' κλειδί κι η Σταβέελιας πήγι για τς αίγις κι όπους κάν' αγνάντιβι ντου γιαλό .
-Γιατί δεν έκατσις σ'ντ' Ανάστασ'!


- Γιατί γήνταν μάβιοι σ' ντ' πείνα κι μι του Χριστός Ανέστ'φύγαμ'κι δεν-ι φύγαμ' μόν' ιμείς φύγαν σχιδόν γούλ'.
Αλλά έδια απ' κβιντγιάζουμ' ιγώ γιατί δε σι γείδα σ'ντ'ακκλησιά!
-Δε μι γείδις γιατί δεν-ι γήμαν έδγιου ,πήγα στου Διντάατς σι γιατόο.Μι καπιτάρσι μνια φαγούα κι σα του παλ'άλουγου μόν' ξιέμαν όπ' γήνταν.
-Ε.μωρ' μάνα μ' πιραστικά σ' .Τι σι γείπαν;
-Αναφυλαξία,φαγούα ,ξέου κι'γω ,πάντους μι δώκι κάτ' χάπγια κ'αλφή κι σύχασα .Μουου κατ' απ' έβαλα στου στόμα μ' αβγό πάλι η γι όφγιους αρχίνιψι του δγιουλί τ'!
-Κι έευτα απ' μι γείπις γούλα πγιός τα'κανι;
-Η Δουκινιά !
-Κι η γ'ιξουμουλόγησ';
-Σιαπία πήγα γιατί ιμείς έδγιου παγαίνουμ' κι καταπίνουμ΄ντ' μιτάδουσ' σα τα ζα.Κι να σι πω αα πω κι πέντι δέκα, όπους έμαθα, ότι ένι μυστήριου !

-Να σι βουηθά μάνα μ'.Κ'ιγώ αα νυστέψου μου για ντ'ιξουμουλόγησ΄ένι δύσκουλου πού να τέεχου κι μι τι μέσου .
-Άκσι ,Κσούδα,όπγιους δεν-ι θέλησι ,ικιός δε βήηκι !
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά