Ο Άκης Φιλιός ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως εκπαιδευτικός σε Μουσικό Σχολείο. Εκτός από τη μουσική, αγαπάει πολύ και τη Σαμοθράκη… Τόσο πολύ που την έκανε τραγούδι! Ο Άκης γνώρισε τη Σαμοθράκη, την οποία χαρακτηρίζει «άγριο θηλυκό» το 2009 και από τότε την επισκέπτεται τακτικά με στόχο κάθε φορά «να ανακαλύπτει κάτι καινούργιο», όπως λέει.
Εμείς εντοπίσαμε το τραγούδι του «Γριά Βάθρα» στο youtube (όπου ανεβάζει τις δουλειές του) και αποφασίσαμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα και γι’ αυτόν αλλά και για το τραγούδι. Όλα αυτά που μάθαμε, τα μοιραζόμαστε μαζί σας στη συνέντευξη που ακολουθεί:
/ το τραγούδι είναι εξαιρετικό και το βρίσκετε λίγο παρακάτω…
Από το τραγούδι «Γριά Βάθρα» είναι προφανές ότι αγαπάς πολύ τη Σαμοθράκη. Έχεις κάποια ιδιαίτερη σχέση με το νησί ή έτυχε να το επισκεφτείς και το αγάπησες;
Δεν είχα καμία σχέση με το νησί προτού το επισκεφτώ. Για να λέμε την αλήθεια ούτε στο χάρτη δεν ήξερα που έπεφτε. Πρώτη φορά άκουσα για τη Σαμοθράκη το 2001 από ένα φίλο. Την έβαλα στην άκρη του μυαλού μου και οκτώ χρόνια αργότερα πήρα την απόφαση να πάω. Ε, αυτό ήταν. Κεραυνοβόλος έρωτας που κρατάει μέχρι και σήμερα.
Πάντως από τους στίχους φαίνεται ότι το «ξέρεις καλά» το νησί. Έτσι δεν είναι;
Έχω επισκεφτεί τα πιο γνωστά μέρη της αλλά δεν θα το έλεγα ότι την ξέρω τόσο καλά όσο θα ήθελα. Υπάρχουν βασικά πράγματα που δεν τα έχω κάνει ακόμα, όπως π.χ. να ανέβω στο Φεγγάρι. Αλλά δεν βιάζομαι. Έχω βάλει στόχο κάθε φορά που την επισκέπτομαι να βλέπω και από κάτι καινούριο.
Για ποιο λόγο είναι η Σαμοθράκη αγαπημένος προορισμός; Τι είναι αυτό που την καθιστά ξεχωριστή και «άξια» να της αφιερώσει κάποιος ένα τραγούδι;
Ειλικρινά, τι να πρωτοπώ εδώ; Η Σαμοθράκη είναι όλο το σύμπαν σε ένα νησί. Είναι άγρια, είναι μοναχική, φιλόξενη, αφιλόξενη. Είναι πηγή ζωής, έμπνευσης, συνείδησης, χαράς, γαλήνης, ισορροπίας. Ένας ολοζώντανος και ανεξάρτητος οργανισμός που επιβιώνει και θα επιβιώνει στους αιώνες είτε με εμάς, είτε χωρίς εμάς. Ό,τι καλό περνάει από πάνω της το αφομοιώνει και το κάνει κομμάτι της. Ό,τι κακό, το ξεπλένει με τους χειμάρρους της και το ξερνάει στη θάλασσα. Η Σαμοθράκη απαιτεί το σεβασμό σου. Δεν θα σε χαϊδέψει κι ούτε θα σε φροντίσει αν δεν της φέρεσαι καλά. Είναι άγριο θηλυκό που άλλους τους σαγηνεύει και άλλους τους τρομάζει. Δεν έχει ανάγκη από τραγούδια, ύμνους και καντάδες. Όσοι την υμνούν το κάνουν για δική τους ευχαρίστηση και για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους. Κι εγώ, ανάμεσα σε χιλιάδες, είμαι ένας από αυτούς.
Το τραγούδι «Γριά Βάθρα»
Εκτός από τη μουσική όμως είδαμε ότι κάνεις και τις λήψεις και το μοντάζ και την παραγωγή –και ποιος ξέρει τι άλλο- στα βίντεο σου. Τελικά ο Άκης Φιλιός είναι μουσικός; Είναι παραγωγός; Είναι μοντέρ; Πώς αυτοπροσδιορίζεται;
Χαχαχα! Αν και δεν μου αρέσει να αυτοπροσδιορίζομαι γιατί πραγματικά δε νιώθω την ανάγκη, θα έλεγα ότι είμαι είναι ταψί τουρλού! Λίγο από όλα τα καλά! Κολοκυθάκια, μελιτζάνες, καροτάκια, πατατούλες, κρεμμυδάκια, σκορδάκι κλπ κλπ. Νομίζω ότι πείνασα!
Μίλησέ μας λίγο για τη σχέση σου με την Εκπαίδευση, μιας και διδάσκεις σε μουσικό σχολείο. Πώς είναι να διδάσκεις μουσική σε παιδιά;
Αγάπη μόνο! Ακόμα και τις πιο μαύρες μέρες το σχολείο για μένα είναι ευτυχία. Και όταν λέω σχολείο εννοώ τα παιδιά και ο,τιδήποτε έχει να κάνει με αυτά. Το γεγονός ότι είμαι σε μουσικό σχολείο κάνει το πράγμα ακόμα πιο μαγικό. Έχω την τύχη όχι μόνο να μεταδίδω την αγάπη μου για αυτό που τόσο αγαπώ, τη μουσική, αλλά και να δημιουργώ μέσα στο χώρο αυτόν πλάι σε έφηβους που το αίμα τους βράζει και το μυαλό τους είναι έτοιμο να εκραγεί από ιδέες.
Πίσω πάλι στα τραγούδια σου, πώς διαλέγεις τους στίχους; Από που παίρνεις αφορμές για να γράψεις;
Τόσο οι στίχοι όσο και η μουσική είναι βιωματικοί σχεδόν όλες τις φορές και το πρώτο υλικό, (νότες, λέξεις) μου βγαίνει πάντα αυθόρμητα και αβίαστα. Από εκεί και πέρα, όσον αφορά τους στίχους κυρίως, αρχίζει το πραγματικό παίδεμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η “Γριά βάθρα” που ενώ η μουσική και το πρώτο τετράστιχο βγήκαν σε μία μόνο στιγμή, οι υπόλοιποι στίχοι συμπληρώθηκαν αργά και βασανιστικά σε βάθος μηνών.
Η μουσική πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στην ανάδειξη του στίχου; Μπορεί μια «κακή» μουσική να «θάψει» όμορφους στίχους ή και το αντίστροφο;
Η σχέση είναι αμφίδρομη. Το ένα μπορεί να αναδείξει ή να θάψει το άλλο. Η λογική λέει ότι αν θες να φτιάξεις κάτι καλό που θα αρέσει και θα αντέξει στο χρόνο οφείλεις να χρησιμοποιήσεις ότι καλύτερο υλικό έχεις και από τις δύο πλευρές. Παρ’ όλα αυτά κατά τη γνώμη μου το πιο σημαντικό είναι το πως θα συνδυάσεις τα βασικά συστατικά, τη μουσική με το στίχο δηλαδή. Το κάθε ένα πρέπει να πάρει το χώρο που του αναλογεί έτσι ώστε το μείγμα να δέσει καλά και να μπορεί να στέκεται και να ισορροπεί παντός καιρού.
Εσύ έχεις πάρει μέρος στη λεγόμενη «μουσική βιομηχανία» έχοντας κάνει έναν ιδιαίτερο δίσκο με γνωστά τραγούδια εκτελεσμένα με κιθάρες. Τελικά σε ενδιαφέρει η καθιέρωσή σου στη «μουσική βιομηχανία» ή είσαι ικανοποιημένος με τον τρόπο που ως τώρα κάνεις τη δουλειά σου γνωστή;
Στη μουσική βιομηχανία όχι. Στη μουσική βιοτεχνία ευχαρίστως. Προς το παρόν είμαι ευχαριστημένος με τον τρόπο που μοιράζομαι αυτά που κάνω μέσω του διαδικτύου. Κάποια στιγμή όμως θα ήθελα να συγκεντρώσω διάφορα τραγούδια και μουσικές που έχω γράψει και να βγάλω ένα-δύο δίσκους για να υπάρχουν και να μπορεί κανείς να τους απολαύσει στο στερεοφωνικό του ή στο πικάπ του, καθισμένος στο σαλόνι του και όχι μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή.
Τα σχέδια σου από δω και στο εξής ποια είναι;
Ουυυ!!! Που να στα λέω. Από σχέδια και στόχους άλλο τίποτα! Υπάρχουν βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα, ακόμα πιο μακροπρόθεσμα, μετά θάνατον… Για να μη μακρηγορώ θα πω ενδεικτικά τα εξής: Για φέτος, όσον αφορά το σχολείο, ο βασικός στόχος είναι να ολοκληρώσω τη μουσικοθεατρική παράσταση που ετοιμάζω με δέκα παιδιά από το Λύκειο και να την παρουσιάσουμε κάμποσες φορές εντός αλλά και εκτός Αθήνας. Σε προσωπικό επίπεδο, να ολοκληρώσω την ηχογράφηση και την παραγωγή ακόμα ενός τραγουδιού που χρόνια έχω στο συρτάρι και που έφτασε η ώρα του επιτέλους να δει το φως. Αν και επιφυλάσσομαι γιατί μετά από αυτό θα πρέπει να σκεφτώ και το βίντεο-κλιπ οπότε δεν ξέρω πότε πραγματικά θα βγει στη φόρα. Ας ελπίσουμε το συντομότερο δυνατόν γιατί το κοινό το απαιτεί. Τώρα όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους στόχους. Σε βάθος πενταετίας άντε και κάτι ψιλά ευελπιστώ να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στην καινούρια μου αγάπη που είναι το τσέλο. Από εκεί και πέρα καλά να είμαι και όρεξη να έχω να δημιουργώ μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Εδώ, περισσότερες πληροφορίες για τη μουσική «παραγωγή του Άκη: http://afilios.wordpress.com/songs/