Λασκαΐνα ,
Τι να κάνου, δλειες δεν έχ’
κι αα τα τνάξουμ’ τα σκιπάρνια πλια , απ’ ντ’ πείνα!
Κι μι γήθιλις ζαμπόν κι μπανάνις ,μουσχαρνό κιιμά
μπον φιλέ κι παπάγις.
Άφσι απ’ έκανις ντου μπένιμ κι σταβουουμουτσούνιαζις
γιατί γήμαν κουμάτ’ μάβουους κι μι ούνιαζις
Τώω τι γέντι Λασκαρνούδα ,δίχους γάλα
μες σ’ντη κπούδα,
νε αβγό ,νε κιργιάσ’,νε ψουμί
νε σ’τσι σλίβις μια δραχμή!
Πλάδις όχ’ ,για ντ κουτσλιά, αίγις όχ’ για ντ’ πουουβατσλιά ,
γούουν’οχ για ντ μουρνταργιά κι τα χέργια σ’, σταβουουτά!
Μη γκιινιάιζ’ κι μη κλαις, τι να κάνου
δε αα πέσου καταγή να πιθάνου .
Γιένα κουπαδέλ’ αα πάου κι γι ένα γουρτζέλ’
για να τώωμι κανέ αβγό , κι πλαδέλ’.
Δε μπουλείς να τα πουλμάς ,
σα τα τνάξου τι α φας !
Κιο, πουλλοί σαν τ’ιμένα δλεύαν σα τα ζα
για να κάθιτι η κυρά , μι τα χέρια σταβουουτά.
Μου, παν πίασαν τα χόονια γήρταν τούτα τα στααβά
κι αα ξανα θμηθούμι πάλι ντου μιγάλου ντου νταβά
Νε πγιάτα ,νε μαχαίργια γούλ’ αρπάζαμ΄μι τα χέργια
Θμάσι ,ως κι τα φαγιά γήνταν πγιο πουλύ, ζμαρκά
κι τ’ αλάτ’ μι ντ’ ουκά για να γείνι αρμυά.
-Άιντι ,σών’ μπε η μνιαγούρς ! Ιγώ γούουν’ ,να μη φανεί,
,ούτι ζα ,ούτι πλια , ούτι πλάδις ,ούτι αβγά
Να τα δώσουμ’ μνια μούτζα ,δε αα μ’έχς κι μι ντη λμπούτζα!
-Κι να πάμι πού ,μι λες Λασκαΐνα;
-Να κατίβουμ’ σιακάτ’ σια ντ’ Αθήνα
κι άμα δε ,σιασιακεί σ’ ντ’Γιρμανία ..
-Έευτα κάναν η Μέρκιλ κ η ΣΙΑ
να προυσπέφτ’ ,να ντη γέευ ιργασία!
--Καλύτια του σώβαακους ας ένι μπαλουμένου
παρά κινούργιου απ’ ντ’βιλόν’ κι καταγιδουουμένου !
-Καλύτια σ’ ντου τόπου σ’ μι ‘λιά κι μι ψουμί
παρά στα ξένα δούλους μι κρέας κι τυρί!
Άιντι ας κάτσουμ’ μπε στ’αβγά μας ,
θαείς μας τώωει η κώλους μας
να βούουμι ντου μπιλά μας!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός ,συγγραφέας ,κριτικός