Μουτζουρωμένο το γυαλί μα πίσω απ τους καπνούς του βλέπει ο… κόσμος την κατάντια μας και σταματάει ο νους του. Αν ζούσε ο Ηλίας Κατσούλης θα μου συγχωρούσε τούτη την παράφραση του μισού στίχου, γιατί εκεί φτάσαμε, νοσταλγώντας το χθες που ήθελε να αρδεύουμε από το απόθεμα της μνήμης τα περασμένα να προσπαθούμε να εικάσουμε τα μελλούμενα ,ακουμπώντας το χέρι της παρηγοριάς στο μάγουλο από συνήθεια μονάχα.
Τώρα το πλοίο κλυδωνίζεται δεν προχωρεί, δεν ηρεμεί ,δεν χαράσσει ρότα για πουθενά κι εμείς με ορθάνοιχτο βλέμμα ,τεντωμένα αυτιά και με ένα μαξιλάρι αγκαλιά για να μετριάσουμε το στομαχόπονο προσπαθούμε να καταλάβουμε τι κάνουν όλοι αυτοί ντόπιοι και ξένοι ,τι μαγειρεύουν !
Είναι δυνατόν να σώσετε κύριοι την Ελλάδα με πενταροδεκάρες που μαζεύετε από τους πολίτες! Είναι ποτέ δυνατόν να καλύψετε το έλλειμμα με «εράνους» ,σήμερα για τα λεφτά που έφαγε ο Χ ,αύριο «έρανο» για τα λεφτά που έφαγε ο Ψ ;
Το δημοσιονομικό πρόβλημα διογκώθηκε γιατί με τις ευλογίες σας ,στηρίχτηκε σε έργα με κοινοτική χρηματοδότηση, στα στεγαστικά δάνεια, στα καταναλωτικά δάνεια, όχι σε μια σταθερή ανάπτυξη.
Και όσο δεν θα έχουμε ανάπτυξη τόσο θα υποφέρουμε. Τι συμβαίνει μέχρι σήμερα με τις επιδοτήσεις .Ποιος σπέρνει και θερίζει πραγματικά, παρά μόνο για την επιδότηση!
Ο λόγος μου ,για τους καχύποπτους, δεν αφορά μόνο ένα κόμμα αλλά και τα δύο που για τη μη ανάπτυξη στη μια κυβερνητική θητεία, έφταιγε η προηγούμενη, η επόμενη, ανάλογα.
Και βέβαια μέχρι σήμερα και για τα επόμενα χρόνια αν οι υποψηφιότητες αφορούν την κονκάρδα της υπεροχής, χορτάσαμε άριστους πολιτικούς μόνο για την καρέκλα και δίκην εντυπωσιασμού ,για μεστούς γραμμένους λόγους που με στυλ ακούγονται από τα μικρόφωνα του κοινοβουλίου και μήτε τον είδατε.
Τι φορολογική πολιτική ασκείτε, όταν ευκαιριακά αποφασίζετε να βουτήξετε το χέρι στην τσέπη μας, γιατί τι άλλο κάνετε όταν απρόσμενα σκέφτεστε ,το :ένα χαράτσι ακόμα για να ελαχιστοποιήσουμε το έλλειμμα .
Φέρνουν έσοδα τα αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες, τα σπίτια δίχως ηλεκτρικό ρεύμα, οι χαμηλοί μισθοί και οι εξευτελιστικές συντάξεις;
Τυχαία νομίζετε βγήκε το, πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι; Το κράτος τι κέρδος έχει ;
Η Δημοκρατία ως πολίτευμα έχει άλλα χαρακτηριστικά όχι την επιβολή -με τη βία- πρόσθετων φόρων, επειδή εσείς δεν φτάσατε το μαχαίρι στο κόκαλο.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο ελληνικός λαός δε θα αντέξει το φαινόμενο των working poor s, βλ. δεύτερο μισό 19ου αιώνα ,να εργάζεται ο Έλληνας μέχρι τελικής πτώσεως και να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στο βάρος των υποχρεώσεων του!
Μας εξωθείτε στη φτώχεια ,στην ανασφάλεια, μας περιθωριοποιείτε, μας γελοιοποιείτε πραγματικά τα αλλάξατε όλα και μας αλλάξατε τα φώτα! Από το ρεύμα της ΔΕΗ στο σκοτάδι ή στο κερί! Εκεί όπου χάνεται η έλλογη κρίση ,αναδεικνύεται η κωμική πλευρά των πραγμάτων!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός
Όσο μακραίνει η κρίση ,τόσο βαθαίνει το χάσμα.
Τα άνθη του κακού πολλαπλασιάζονται πίσω από την οικονομική κρίση η οποία μένει και μακραίνει για να γεννήσει ό,τι κυοφορεί, που δεν είναι άλλο από την ανατροπή ή τον κατακερματισμό των κοινωνιών! Κι αν κάποιες εντάσεις ήδη διαφαίνονται ,η εκμετάλλευση του ανθρώπου-υποκειμένου ,ο οποίος δεν υπολογίζεται όσο θα έπρεπε ,εντάσεις που ορίζουν αφέντες και δούλους, θα επιφέρουν τεράστιες ανισότητες.
Κι όταν μια κοινωνία δεν αντιδρά, ή δεν γνωρίζει τι συμβαίνει ακριβώς, ή δείχνει ότι αποδέχεται την καθημερινότητα ,όποια κι αν είναι ,απλά από συνήθεια! Όμως η συνήθεια σε κάτι που κατατρώει τα θεμέλιά της, θα αποβεί μοιραία ,στέλνοντας τον άνθρωπο -μονάδα, στην εκδούλευση, η οποία ενώ ξεκινά ηθελημένα, γίνεται καταστροφική !
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου τα πάντα αποδυναμώνονται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης ,όπου κυριαρχεί το θεώμαι και όχι το επιχειρώ ,όπου οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι γίνονται άθυρμα στα χέρια του κράτους, υπό την έννοια της φοροεισπρακτικής τακτικής, η οποία προβάλλει κάθε φορά που πρέπει να ισορροπήσει η φθίνουσα οικονομία, δεν είναι ασφαλής παράμετρος ανάπτυξης μόνο η ιδιότητα του μέλους της Ευρωζώνης.
Η κρίση μακραίνει ,το χάσμα βαθαίνει ,με συνέπειες ορατές ,καθώς η ανεργία αυξάνει και δεν διαφαίνονται πολιτικά σχέδια για την πάταξή της.
Καθημερινές ανακοινώσεις περί υπέρβασης ,εξέλιξης και ανάπτυξης ,όντως κυκλοφορούν αλλά αυτό δεν είναι παρά πολιτική για καταστολή των αρνητικών συναισθημάτων που βιώνουμε ως λαός.
Όσο μακραίνει η κρίση τόσο οι ομάδες-ενώσεις θα πληθαίνουν σε μια προσπάθεια αλληλεγγύης, που όμως υποκαθιστούν το κράτος, το οποίο ορίζει την ανάπτυξή του σύμφωνα με τις δυνατότητες συμφωνίας ή ταύτισης με συμφέροντα ανώτερα ,ισχυρά, ξένα προς αυτά του ελληνικού λαού .
Έχουμε γνώση ,συνείδηση, του τι περίπου συμβαίνει ,αλλά έχουμε και επίγνωση της αδυναμίας μας να αντιδράσουμε άοπλοι ,όταν η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία και άλλοι τομείς βιώνουν καθημερινά την αδυναμία της επιβίωσής τους.
Όσο η κρίση παραμένει ,είμαστε εκτεθειμένοι και συνθλιβόμαστε στις μυλόπετρες των ανισοτήτων, οι οποίες γκρεμίζουν ακόμη και αυτά τα σπίτια μας !Αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει όσοι επαγγέλλονται την ανάπτυξη!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός