Από τη συλλογή Μικρά πεζά
Θυμήθηκε τον Νάρκισσο και σηκώθηκε να βρει πληροφορίες στο διαδίκτυο. Και που τις βρήκε τι ,μελαγχόλησε γιατί πολλά μαζεύτηκαν τελευταία στο κεφάλι του .Σκέφτηκε, σκέφτηκε και ξεστόμισε ένα :ναι ήταν ωραίος, τόσο ,που πέθανε δυστυχισμένος.
Σήμερα λοιπόν,δεν θα γράφαμε μύθους αλλά θα αποδίδαμε την πραγματικότητα με πίκρα κι αναστεναγμό, γιατί τρέξαμε να σπείρουμε χωρίς να οργώσουμε και οι σπόροι, τα λόγια μας δεν καρπίζουν, γιατί ποτέ δεν φύτρωσαν, τόσο άτσαλα που έπεσαν στη χέρσα γη ,γιατί, ποτέ οι πρόχειρες αποφάσεις δεν έχουν καλό αποτέλεσμα.
Είναι δεν είναι δεκαπέντε .Γνωρίζει ότι δεν τον συγκινεί τίποτα συναισθηματικά ,έχει υπαρξιακά προβλήματα ,δεν έχει φίλους και...πιάνει τον εαυτό του να κοιτιέται πολλή ώρα στον καθρέφτη, να αγαπά την βελούδινη επιδερμίδα του προσώπου του, να πετάει και λίγη χρυσόσκονη από τα καλλυντικά της μητέρας του .
Ξανακάθισε στον καναπέ ,άνοιξε την τηλεόραση και το κανάλι της Βουλής μετέδιδε απευθείας τη συνεδρίαση για την αλλαγή φύλου στα δεκαπέντε. Προβληματίστηκε:να παρακολουθήσει τις τοποθετήσεις ή να αλλάξει κανάλι για να δει κάποιο talent show !Τελευταία και αυτό τον εκνεύριζε ,γιατί πήγαιναν διάφοροι ,που σίγουρα δεν είχαν το «γνώθι σαυτόν» ,όπως το εννοούσε ο ίδιος και ενδιαφερόταν να μάθει, ανατρέχοντας στον Απόλλωνα και στο υπέρθυρο των Δελφών. Γιατί είχε βρει ότι δεν βολευόταν σε τούτο το σώμα και μέσα του, κάτι σαν τρίτο πρόσωπο , «εκείνος» ,που μας ελέγχει ,που επηρεάζει την καθημερινότητά μας και πολλές φορές τη χαλάει, φιλοξενεί τις βαθύτατες επιθυμίες ,τις ορμές και μια βεβαιότητα για το ποιος είμαι , που αντιτίθεται στο, αυτό ,που προσποιούμαι ότι είμαι.
Ολόκληρη Βουλή αποφάσιζε για το δικαίωμα αλλαγής φύλου στα δεκαπέντε! Τον ενδιέφερε; Μάλλον. Σίγουρα ,αφού για αυτό που αισθανόταν έμενε ώρες στο σπίτι ,δεν πήγαινε καν στο σχολείο ,ώρες χάζευε το ταβάνι ταξιδεύοντας στον κόσμο του .
Χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν ο ψυχολόγος του.
-Παρακολουθώ κάτι ενδιαφέρον, να τα πούμε αργότερα, είπε .
Και το αργότερα δεν άργησε .Προβληματίστηκε τόσο ,έκλαψε ,πέταξε ό,τι βρήκε μπροστά του και κοίταξε την ώρα .Έπρεπε να μαζευτεί, θα έρχονταν οι γονείς του .Σηκώθηκε πλύθηκε, έριξε μια ματιά στον καθρέφτη ,έκλεισε την τηλεόραση και κλείστηκε στο δωμάτιό του σκεπτόμενος: όπου να’ναι έρχονται οι γονείς μου ,όπου να’ναι θα μου τηλεφωνήσει ο ψυχολόγος! Να του πω για την αλλαγή φύλου ,να του πω ότι ξέρω ,ότι είμαι ενημερωμένος, να …Θα πω ό,τι μου ’ρθει .
Οι γονείς αργούσαν ,δεν άργησε όμως ο ψυχολόγος .
-Είσαι ένα παιδί ,περίμενε μη βιάζεσαι ,μην επαναστατείς ως προς αυτό, τώρα !
Ξέρεις ότι κάποιοι, σε άλλη χώρα, προχώρησαν μέσα στην ανωριμότητά τους, στην αλλαγή και αργότερα το μετάνιωσαν!
- Μα ολόκληρη Βουλή συζητά γι’ αυτό ,μας ανοίγει τα μάτια, το μυαλό κι εμείς…
-Σωστά ,ολόκληρη Βουλή αλλά πόσοι βουλευτές συμφωνούν ,και συμφωνούν στα εξήντα τους για τα παιδιά της ηλικίας σου. Ποιος τους δίνει το δικαίωμα, να αναστατώνουν οικογένειες ,να γεννούν προβλήματα, εκεί που δεν υπήρχαν.
-Και λοιπόν;
-Είσαι ο εαυτός σου! Να συνεχίσεις να είσαι αυτός που είσαι ,αλλά οι αποφάσεις ,όταν πρόκειται για κάτι που διορθώνεται τώρα, που δεν σκέφτεσαι τόσο ώριμα ,που όμως -και εδώ είναι το τραγικό- δεν επιδιορθώνεται αργότερα ή τουλάχιστον εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία σου ,αυτές οι αποφάσεις είναι παράλογες.
Το σώμα μας δεν είναι ένα κομμάτι ύφασμα .Σκέψου καλά αυτά που σου λέω .Αύριο ,θα είσαι σε ηλικία, που θα κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις, χωρίς να καταλογίζεις ευθύνες σε άλλους .Αύριο!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά