26 Δεκεμβρίου, 2017

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά: Η λιμαργία

Η λιμαργία
-Καλημέρα Παασκιβού , τι λέει η σούγλα σας ,καλή;
-Καλή ,άσκημ' ντη τώωμι.
-Έετς απ' του λες δε φαίνισι φκαριστημέν'.
-Ντου παρά μας, πάντους ντου δώκαμ'.
-Ιμείς ,γένκι λουκούμ' ας ένι καλά η Μίμης ,μας ντ'έκουψι κιόλα ...
-Μ'άιντι τώω ό,τ' γήνταν πάει πήασι του Κστου του χρόν' πάλι ,σα ζήσουμ'.
Μπε , να πγιούμι ντου καφέ μας .
-Να ντου πγιούμι να φύγ' η γουρνάδα γιατί πγιο μπουουστά φάγαμ' απού κουμμάτ' μι ντου κύριου μ'.
-Ε,καμέν' απ' ντ' αυγή του ίιξτι στου φαγί;
-Άιντι ,κάνι άλλ' κβέντα .
-Του πιισόμιτρου σ' ,δλεύ;
-Αχά!
Έφαγις μνια σκάφ' σούγλα κι τώω ανέβασις πίισ;
-Μπάα ,δεν ένι απού τ'αυτό ,μου φέρ'του, δουνά ,να δγιώ τι γέντι ,να πάου κανέ χάπ'.

-Γείσι κουμμάτ' φαντασμέν' γιά λάθους κάνου;
-Κάνι ντου καφέ κι ας γείμι πλάκα.
-Πρώτα αα δγιούμι ντ' πίισ' ,σαν έισ' δε αα πγεις κι καφέ καφιδένιου αα σι κάνου κθαένιου!
-Γιατί δε κουμπών' για;
-Δε κουμπών' γιατί σα τνάιζ' μνια σκάφ' γουρνίτκου αα γένς κι 'συ τα χάμπιτέρ!
-Αα ,μ'έκανις κι γούουν' Παασκιβού;
-Μουρή, δε γύυζ'η τόπους ,πώς νταγιαντείς μι 18 πίισ';
-Κάνι μ' ό,τ' καφέ θέλς κι δώσι μ' κι γιένα χάπ' να μη κλώθου πίσου .
-Κάλα α κλί Μανόλ' του θκό μ' του χάπ' αα πάρς ;
η γιατόος -ι-μ', μι γείπι ιπί λέξ':να μη δίνς τα χάπγια σ' σι άλλου!
-Κιοο δε αα ντου παίξουμ' τσιαφλιάρ' μου δ'ωσι μ΄γιένα. Φέρ' να δγιώ μπουλεί να γείνι τα γίδγια .
Η Παασκιβού τ'άφσι στου τραπέζ' κι ξίφκι για ντου καφέ.Χράπ η Σταατγού κατάπγι γιένα δίχους νι-ό .Έλα απ' κόλσι σ' ντου λιμό τς κι σέμπκι η Παασκιβού κι ντη βήηκι πνιμέν' .
-Εεε μωρ' τι έπαθις !Άρπαξι ντου μαστααπά κι ντη δώκι να πγεί .-Πήεις χάπ;
-Πνίκα μι του σάλιου μ' .
-άιντι πγιε κουμμάτ' νι-ό ακόμα.
-Τιλικά ,δε μι γείπις η σούγλα σας, γένκι καλή;
-Δγιέ του χάλι σ' .
-Η θγεια μ' η Βασιλκή έλιγι τς γιουρτές δγιο μέις να πιρνάς καλά ,νε χάπγια,νε αρρώστγις!
-Μμμ κάλα έε τόσου ντ'έκουβι .
-Άιντι να παγαίνου κι αα μ' ανιζντά η Νκόλας .
Να ξαναδγιούμι ντ' πίισ';
-Τι να δγιούμι δε σουφιλιάζ' στου μπράτσου σ' ,γένκις ικατό κ'λα!
Να σι δώσου γιένα κουμμάτ' σούγλα να βγεις κι απ' ντ' απουρία!
Σ'ντου δόομου τό'φαγι του κουμμάτ' η Σταατγού κι έπισι καταγή .Λάλσι μνια βουλά:Παασκιβού κι 'κείν' έτιιξι μπιρντέμ.
-Μουρή τα χάπγια απ'σ'έδειξα , φέρν' γύπνου κι γιένα λείπ'
-Γύπνου-ξιγύπνου ,ιγώ του πήα!
-Άιντι σήκου αγάλια-αγάλια ,πού ένι η σούγλα ;
-Μ'έπισι ,πού πήγι;
-Δε ντη βλέπου ...αλλά νε γάτα ,νε σκύλους ένι κουντά ,σα δε τό'φαγις !
-Τιλιυταία χουουνιά δε ντη ξαναβάζου στου στόμα μ'!
-Ιμένα μι λες ,έις πιρσή λιμαργία!
-Πουτέ σι λέγου!
-Άιντι κι του χρόν' κι ως τότι αα δγιούμι ,σα ζήσουμ'!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά