"Άιντι", γείπι γύστια ντ' θυγατία τς ,"δε αα τσι κάνουμ' σήμια ,άλλ' βουλά ,κάμ' μπουλέσ' κι έρτ' γιατί μι γείπι απ' τσι λαχτάρσι".
Νουίς τ'απογιμα,πήγαν ,αφού δεν-ι γείχαν δλεια κι κάτσαν σ' ντου καφινέ να πι-άσ' κουμμάτ' η γι' ώρα .Η μασίνα γήνταν κόκκιν' απ' ντ' πύρ' κι όξου έρχνι χιόν' ,μπαμπούλις ,παπλουμαντήλις.
Ανέφκι πάλι η Τρανταφλλιώ , έκατσι σι μνια καρέκλα ,άφσι του κλειδί μι του σνι -κιο δεν-ι σκώνταν απ' του λάδ'- κι η γάτους απ' ντου γείχι μαθμένου, ακλούθσι κι μπήδξι μες σ' ντ'φουστάα τς!
Η μπάρμπα Παναγιώτς σκώθκι να βάλ' του τσιαϊρό να βάασ' φλασκών' να βάλ' απού κουμμάτ' να πγιούν γούλ' ,έβγαλι κι μνια κααβάνα γουργιένια παξμάδγια για βούτμα .Έεκείν 'ντ'ώρα σέμπκι αξουμάνκους η κουρουτζής.Ντου λέει η Χρυσιώ η Λημνιά:πού πας δα πιδάκι μ,' έετσ', θα πουντγιάισ'.
-Μπα ,έχου χλαίν' ,μου ντ'αφήκα όξου κι αμ' παν έρξα ντ' μουσιαμαδγιά.
Τέλους ,έκατσι η γι άθιιπους κι πρώτα ντου δώκι μνια φιλτζιάνα φλασκών' η καφιτζής μι γιένα μιγάλου ντάκου παξμάδ'!
Η γάτους ανικατεύνταν κ'η μπάρμπα Παναγιώτς ντη γείπι:άφσι Τρανταφλλιώ μπε ντου γάτου, κι αα γιμώσουμ' τίιχα ,κι άφσι αα πέσ' μες στου τσιάι!
Πού να σκαμπάψ' η Τρανταφλλιώ!
Η κουρουτζής σκώθκι να φύγ'.
-Πού αα πας βρε μες ντ'απλή ;
Πέσι έδγιου απόψι !
-Άιντι νουίς ένι αα πάγου κι σια μέσα σ'ντου μπάρμπα Δμήτηη κι σα δγιο απ' δε μι παίρν' αα ν'απουμείνου.
Πήγι σια μέσα ,τίναξι κι καμπόσα ρακιά κι δεν απόμνι ,απ' ντου γείπαν. Ανιβουλάρσι ως ντου Πεύκου κι «παραδώκι» μαζί μι του χουντουουζό. Θιός σχουρέσ' ντουν ντου καμένου ,καλώς άθιιπους γήνταν.
Η Τρανταφλλιώ σαν-ι σκώθκι να φύγ' ,βλέπ' ,τι γείσι καλά, του χιόν'γέμσι τα πάντα ,νε δόομους ,νε κάντιμπουτα .Η Μχάλς μι ντ'Ζαφειούδα ,η Χρυσιώ ,η Στράτς μι ντ' Φιλιώ κι ντ'Αννέτα μπουλούσαν να φύγ' .Η Τρανταφλλιώ όμους δεν-ι πάγινι βήμα κι θέλα πι-άσ' ντ' γέφυρα ,δεν-ι γένταν.
-Πέσι δουνά ντη λέει η μπάρμπα Παναγιώτς ,μου η γάτους ;
-Θα πέσου ,τι να κάνου κι ου γάτους θα πέσ' μαζί μ'.
-Αα,τώω ναι,βάλτου ίιγαν',μουρμούρξι ικιός!
Σαν-ι γείπαν καληνύχτα γούλ' να φύγ' ,πάλι ντη λέει :η γάτους ας βγει όξου κι αα χουθεί πούπιτα!
-Παναγιώτ',άκουσι,γείπις να κάνς μνια καλή πράξ' ,κάντην ,τι θα πει ,ου γάτους ψυχή δεν έχ'.
-Καλά-καλά μουρμούρξι ικιός ταχιά αα θέλ' γούλα πλύσμου ,μουου ας ένι !
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός