Η
Σταατγού γήνταν θμουμέν' ,πγοιος ξέρ'για τι τί ,έβααζι ,μου τι να
κάν'!Σκέφτνταν,καμνιά βδουμάδα ,γήθιλι να τα κάν' γούλα μνια ανάπα κι σα ντ'
γάτα απ' ζμών' μι τα μπουουσνά τα πουδάργια ,μιταπάτγι, σα παρμέν'!
Η
γι'Αγγιλνιώ πήγι για καφέ ,μου ας ένι ντου βήηκι ντου μπιλά τς !Απάνι τς
ξέσπασι η φουρτούνα κι μόν' απ΄δε ντη πήγαν' τέσσιρ'!Κανένα δγιο όμους ντη
βαστούσαν ν'απουσουθεί σια ντ' κατκιά τς.
-Αα,έλα
κα ισύ να σι πω ντου πόνου μ'.
-Κάνι
πρώτα ντου καφέ κι μι λες ,γιατί δεν έβαλα στου στόμα μ' κάντιμπουτα.
Ανικάτιβι
ντου καφέ κι έλιγι.
-Γείμι
έτοιμ' να σκάσου ,κάλα να μη λαλεί η Κριμασιώτσα, "αφηρημέν"';
-Ε,καμέν',
άλλα κι άλλα δε σι πειάζ' ,έευτου σι πείαξι.
-Αγγιλίνα,πίνι
ντου καφέ κι άκγι,μη πιτγιέσι σαν ακσαβουγή!
-Ε
μωρ' ,κι του όντι παλαβώθκις ,αφού λες κι απ' δε γίνι.
-Να
μι λαλεί ,ζαλσμέν' !
-Αφηρημέν'σι
λάλσι ,γείπις,τώω λες ζαλσμέν'.Απουφάισι ,τι σι λάλι!
-
Γύρσι ,καφέ γήρτις να πγείς ,όχ' να μι κάνς ντου δικηγόρου .
-Λέγι.
-Πάγινα
σια κάτ' κι τααγούδγουμαν ,πάγινα βλεπς να πγιάσου ντου Μα.Μόλις γίσουσα
σ'ντ'αυλή τς, ΄παατέργουμαν να κόψου τραντάφλλα ,κι να πγιάσου ντου Μα ,κι να
κάνου λίβανου...
-Αχαχαχάαααα!
-Γιλάς
ε, γιατί γιλάς ,φαντάζισι τι γένκι;
-Δε
φαντάζουμ' μου μη γκουρλώνς τα μάτγια σ'κι σι φουβούμι.
-Ααχ,ας
γήνταν ισύ ..μου ...να!
-Λέγι
,να δγιώ ,πού αα του πας!
-Γείχι
μπουουστά τς γιένα χαανί γάλα ,στου πήγι γι'ένας κιαχαγιάς για γιαγούρτ'.Ιγώ
έβλιπα τα τραντάφλλα κι του πήα του χαανί μι τα πουδάργια μ'κι τι λες να γένκι
;
-Του
ουουτάς;Αφού ζεις ,δεν-ι γένικι κάντιμπουτα.
-Μι
λάλσι ,τι να σι πω ,κι του χειότιου,άρπαξι του σύνταυλου κι μι κουσπάκιασι ως
δγιο βουλές κι λάλι:νιώσι τουπαρλάκ' η κόσμους δε βλέπ' απάν ,βλέπ' κάτ΄!
-Αχαχάαααα!πιθαίνου
στα γέλια,νταμάτσι!Του καλό απ'σι θέλου ,κάνι άλλ' κβέντα.
Άρπαξι
ντου καφέ απ' τα χέργια τσ'Αγγιλνιώς κι ντη γείπι :τάαβα ,πάνι στου σπίτι σ' κι
πγιε καφέ,κι ντη ξιγκούτσι ντ' καμέν' κ' έπισι μες σ'ντ'πόρτα κι σκουτώθκι
,τώωμαξι να σκουθεί.
-Σήκου,κι
γένι αγίας ντη λάλι.
-Μη
θμώνς ,μουρή,δε σι φταίβου ιγώ,σαν-ιπήγις κι δώκις απά στου χαανί,κι έισις τση
κστγιανής του γάλα!
Ντου
θμο να μη ντου μαζώνς γιατί σκάζ' κ'αλίσ'ντουν όπγοιους βιιθεί μπουουστά.
-Ιγώ
πουτές δε θμώνου ,αλλά έτχι.
--"Πουτές";Ικιός
απ' του λέει δε του πστεύ!
Θμώνουμ'
γούλ' κι ζαώνουμ' ,ντου πνίγουμ' κι σα ξισπάσουμ' -όπους ισύ -αα ν'εσπασα ντου
γόφου μ'-γι ζο ,γι άθιιπους του γίδγιου.
-Αα
κάνι μ' κι ζο!
-Σα
μι μιταδγείς γάαψι μ' ,ζαλσμέν' .
Άννα
Δεληγιάννη-Τσιουλπά