Αναρωτιόμουν καιρό, αν έπρεπε όλα αυτά που σκέφτομαι και βιώνω τον τελευταίο καιρό, να τα δημοσιοποιήσω στο μοντέρνο πια τρόπο επικοινωνίας που είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όμως έρχεται κάποια στιγμή που κάτι σου κάνει κλικ, κάτι σου λέει από μόνο του τι είναι σωστό και τι όχι . Εμένα αυτό το «κλικ» μου το έκανε η απόλυτη υποκρισία, ο εμπαιγμός και η ασέβεια που έζησα πριν ελάχιστες μέρες από μια πληροφορία που μου δόθηκε. Και που θα δημιουργούσε λιγότερα αρνητικά συναισθήματα ή μάλλον θα δημιουργούσε θετικά κάτι απλό: η ειλικρίνεια.
Από το νησί μας απουσίαζα τα τελευταία 7 περίπου χρόνια και ελάχιστοι γνωρίζουν τι ακριβώς έκανα και μέχρι που έφτασα, επαγγελματικά τουλάχιστον, όλο αυτό το διάστημα.
Αυτό που πιθανά ξέρουν πολλοί, είναι πως βρέθηκα κάποια στιγμή στο Υπουργείο Υγείας σε μια ενδιαφέρουσα και δημιουργική θέση, τέτοια, που όταν βόλεψε κάποιους την χρησιμοποίησαν, όταν δεν τους βόλεψε με κατηγόρησαν και όταν πράχτηκε αποτέλεσμα απλά το καρπώθηκαν - γιατι έτσι συμφέρει - ξεχνώντας με εντελώς!! Το εύκολο είναι να σκεφτείς ότι εκεί βρέθηκα για λόγους πολιτικών γνωριμιών, στην Ελλάδα ζούμε άλλωστε! Το δύσκολο είναι να φανταστείς ότι εκεί βρέθηκα γιατι ίσως είχα κάποια «ειδική» αξία.
Αυτό που πιθανά ξέρουν πολλοί, είναι πως βρέθηκα κάποια στιγμή στο Υπουργείο Υγείας σε μια ενδιαφέρουσα και δημιουργική θέση, τέτοια, που όταν βόλεψε κάποιους την χρησιμοποίησαν, όταν δεν τους βόλεψε με κατηγόρησαν και όταν πράχτηκε αποτέλεσμα απλά το καρπώθηκαν - γιατι έτσι συμφέρει - ξεχνώντας με εντελώς!! Το εύκολο είναι να σκεφτείς ότι εκεί βρέθηκα για λόγους πολιτικών γνωριμιών, στην Ελλάδα ζούμε άλλωστε! Το δύσκολο είναι να φανταστείς ότι εκεί βρέθηκα γιατι ίσως είχα κάποια «ειδική» αξία.
Από το νησί λοιπόν απουσίαζα. Όμως ο κάθε ένας μας κουβαλάει και την ιστορία του και κάπως έτσι και γω την δική μου. Πριν φύγω ήμουν αυτό που λέμε «ενεργός πολίτης». Νοιαζόμουν, ενδιαφερόμουν, δημιουργούσα, έτρεχα όσο μπορούσα, συμμετείχα όπου και όπως μπορούσα… Γυρίζοντας μετά από τόσα χρόνια διαπίστωσα ότι όχι μόνο δεν έχει αλλάξει , αλλά έχει πάει και πολύ πολύ πίσω! Τραγικά πίσω!! Καταστροφές που οι καιρικές συνθήκες δημιούργησαν 2 χρόνια πριν (και όχι μόνο), στο έδαφος των ανθρώπινων λανθασμένων παρεμβάσεων πολλές φορές, αντί να γίνουν ευκαιρία για ταχύρρυθμη ανάπτυξη, ακόμα τώρα ξεκινάν να επουλώνονται και αν. Χρήματα και κατάσταση έκτακτης ανάγκης αντί για εργαλεία μικρού θαύματος σε δύσκολους καιρούς, κατάντησαν διαχείριση μιζέριας. Και αυτό κυρίως γιατι πιστεύοντας πως δεν επαρκούμε αφήσαμε στην διαχείριση σε άλλους. Λιμάνια ο ΟΛΑ, αρχαιότητες/μουσείο η εφορεία αρχαιοτήτων Αλεξανδρούπολης, Νατουρα φορέας διαχείρισης το Δέλτα του Έβρου, έργα, μελέτες, τεχνικές υπηρεσίες Δήμος Αλεξανδρούπολης και Περιφέρεια, σκουπίδια Κομοτηνή. Ακόμα και βλάβες όπως πρόσφατα της ΔΕΗ περιμένουμε ανταλλακτικά με το καράβι (κάποτε είχαμε εδώ)
Κάπου μέσα σε όλο αυτό το ωραίο τοπίο έχουμε και εκλογές. Εκεί λέει που «η πολιτική μπορεί να πει και να κάνει τα πάντα» Και γω στο ίδιο έργο θεατής σαν να μην έχει περάσει ποτέ ο χρόνος από το νησί μας. Πρόβλημα με τα καράβια τωρινό ή μελλοντικό, συναντήσεις φορέων, συζητήσεις και υπομνήματα στο υπουργείο, δημοτικά συμβούλια, διαδημοτικά συμβούλια, καλός ή κακός ο πλοιοκτήτης ανάλογα από πια μεριά είσαι. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ο νόμος. Τούτος που υπάρχει τώρα είναι απείρως καλύτερος αν όμως αποφασίσουμε σαν τοπική κοινωνία να τον διαβάσουμε, να τον καταλάβουμε και να τον αξιοποιήσουμε . Κάποιοι έχουν πει πως είναι και φωτογραφικός για κάποια νησιά, άραγε εμείς είμαστε μέσα σε αυτά;
Όλοι συμφωνούν στα αυτονόητα, σε αυτά που έπρεπε να έχουν χρόνια τώρα γίνει και σε αυτά που οφείλουν να γίνουν. Ο κάθε ένας τα διατυπώνει με την σειρά και τον τρόπο που θεωρεί σωστότερο και αυτή είναι η διαφοροποίηση μεταξύ των υποψήφιων. Υποψήφιοι όμως, που όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης γιατι και οι 3 ήταν πρωταγωνιστές στο Δήμο, σε διάφορες νευραλγικές θέσεις τα τελευταία 10 + χρόνια τουλάχιστον!! Και ακριβώς γι’ αυτό δεν περίμενα οι συμπολίτες μου να ακολουθούν την παλιά τακτική του ταξίματος και του μικρού ή μεγάλου ρουσφετιού. «θα σας κάνουμε γεφύρια» «μα δεν έχουμε ποτάμια» « θα σας φέρουμε και ποτάμια» έλεγε σε μια αξέχαστη ταινία ο Μαυρογιαλουρος! Δεν πάει έτσι όμως. Γιατι όσο πάει έτσι, τόσο θα πλειοδοτούν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι με το τι θα κερδίσουν οι ίδιοι όταν και αν εκλέγουν. Τόσο θα τσακώνονται στα καφενεία για το αν ο δρόμος του καθ’ ενός θα φτιαχτεί πρώτος. Τόσο θα θυμώνουν οι κάτοικοι μιας περιοχής γιατι δεν έγινε κάτι που θέλαν στο δικό τους χωριό και έγινε όμως κάτι άλλο στο δίπλα. Δεν πάει έτσι. Γιατι θέσεις εργασίας όλοι λαχταρούν, όλοι θέλουν (και πρέπει να έχουν), όμως όσες και να τάζουνε και μόνιμες δύσκολα θα είναι και σίγουρα πολλοί θα μείνουν μόνο με την υπόσχεση.
Μήπως – λέω τώρα εγώ – μήπως να βάζαμε όλοι μας το «εμείς» πάνω από το «εγώ»;;; Μήπως, λέω μήπως, υποψήφιοι δήμαρχοι που οι δυο είστε «πολιτικά παιδιά» του τρίτου και που όλοι σας έχετε το αναλογούν μερίδιο ευθύνης για την Σαμοθράκη του σήμερα, προσπαθήσετε να κάνετε ένα βήμα προς την διαφορά και να κάνετε έντιμο και αληθή προεκλογικό αγώνα; Εντιμότητα και πολιτική το ξέρω πως είναι έννοιες ασύμβατες μεταξύ τους, όμως είμαστε μια μικρή κοινωνία, ας κάνουμε την διαφορά και ποιος ξέρει ίσως μπορέσουμε στο μέλλον να μιλάμε και για συναίνεση και για ενότητα και όλα όσα κατά καιρούς κάποιοι πρεσβεύουν
Οι συμπολίτες είναι μουδιασμένοι αρκετοί, δεν θέλουν να συμμετέχουν ή να εκδηλωθούν. Απόλυτα σεβαστό σε ένα τέτοιο πεδίο παραπληροφόρησης, κακοήθειας και εκφοβισμού καμία φορά, που βάζει αμέσως ταμπέλες , ακόμα και με ένα γεια. Ωστόσο αυτό οφείλει να είναι αρνητικό στοιχείο που καλλιεργείται από του υποψήφιους και δεν τους τιμά καθόλου μα καθόλου
Επειδή ξέρω ότι αμέσως θα σχολιαστεί αν θα είμαι η όχι υποψήφια, απαντώ, για να μην κουράζεστε: ναι. Που και με ποιόν όταν οι επικεφαλείς ανακοινώσουν επίσημα τα ψηφοδέλτια τους. Προς το παρόν έκκληση και όραμα. Ας ζήσουμε στιγμές πολιτισμού, ώριμης αντιπαράθεσης και σεβασμού και όχι ίντριγκας και μεθοδευμένης υπόγειας ενημέρωσης και συνδιαλλαγής. Έτσι κι αλλιώς πριν και μετα τις εκλογές όλοι μαζί στο ίδιο νησί θα ζούμε και τα ίδια προβλήματα όλοι θα αντιμετωπίσουμε. Και όλοι θα καταγόμαστε στα μάτια, υπήρχε και θα υπάρχει πάντα το φιλότιμο
Καλή μέρα σε όλους
Δάφνη Χαλκιά – Σταυράκη
BSc Επισκέπτρια Υγείας