Πριν 1 χρόνο ΑΜΕΑ έμεινε αποκλεισμένος σε γκαράζ πλοίου και τώρα ξεκίνησε να μαζεύει υπογραφές για την πρόσβαση των ΑμεΑ στα πλοία - Ας τον βοηθήσουμε, μας αφορά όλους - Εμπειρία από το Andros Jet
9 Αυγούστου 2018 ήταν η μέρα που προσπάθησα να μετακινηθώ με πλοίο (προς Θάσο) για πρώτη φορά στη ζωή μου με το αναπηρικό αμαξίδιο μου. Αυτό που αντιμετώπισα εκείνη την ημέρα έκανε τον γύρο της Ελλάδας, γιατί ήρθαμε ξαφνικά αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ίση αντιμετώπιση στη χώρα μας ούτε διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί ακριβώς αυτό συνέβη όταν έμεινα κάτω στο γκαράζ των αυτοκινήτων αντί να είμαι επάνω στο κατάστρωμα όπως οι περισσότεροι. Γιατί μαζί με εμένα αναγκάζουν και ηλικιωμένους που δεν μπορούν να ανέβουν σκάλες να μείνουν κάτω. Άνθρωποι τραυματισμένοι, γονείς με καρότσια παιδικά, όλοι αυτοί είμαστε εμποδιζόμενοι ΆΝΘΡΩΠΟΙ που δεν μας δίνουν την δυνατότητα να βρεθούμε στο κατάστρωμα με ασφάλεια και αξιοπρέπεια.
Μου πρότειναν να με κουβαλήσουν στα χέρια. Αυτό μου είπαν λέει ο νόμος (ΑΔΑ: 73ΣΒ4653ΠΩ-7ΜΛ). Και αν σας ‘’φυγω’’ ρε παιδιά πάνω στις σκάλες, ποιος θα μου δώσει τη ζωή μου πίσω; Εσείς ή ο ‘’νόμος’’. Και γιατί να με πονέσετε κουβαλώντας με; Γιατί να με εξευτελίσετε κουβαλώντας με; Α, ξέχασα.. το λέει ο νόμος.
Όλα τα παραπάνω ΠΡΕΠΕΙ και ΜΠΟΡΟΥΝ να αλλάξουν με μελέτη και αποφασιστικότητα ώστε ΟΛΑ τα Φέρυ Μποτ στο μέλλον να συμπεριλαμβάνουν ασανσέρ ή πλατφόρμα-αναβατόρι για να μεταφερόμαστε τα εμποδιζόμενα άτομα στο κατάστρωμα του πλοίου ΜΑΖΙ με το αμαξίδιο-βοήθημα μας με τρόπο ΑΣΦΑΛΗ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ. Γι’ αυτό διεκδικούμε την ισότιμη αντιμετώπιση και τα ανθρώπινα δικαιώματά μας με κάθε δυνατό τρόπο, ένας απ’ τους οποίους είναι αυτό εδώ το ψήφισμα !
Μπείτε Ε Δ Ω και υπογράψτε.
Ο στόχος του Δημήτρη είναι οι 5.000 υπογραφές, έχει ξεπεράσει ήδη τις 3.000. Ας τον βοηθήσουμε, μας αφορά όλους, μπορεί να είμαστε οι ίδιοι, κάποιος συγγενής μας κι αν όχι σήμερα (μακάρι ποτέ) αλλά κανείς δε ξέρει τι του ξημερώνει αύριο. Εκτός αυτού είμαστε νησί, δεχόμαστε επισκέπτες, δεν πρέπει κανείς να αποκλείετε να θαυμάσει την Σαμοθράκη.
Μέχρι τώρα η SAOS έχει μεν έναν τρόπο, το γνωστό καρεκλάκι, το οποίο πάντα χρειάζεται να απασχολεί ένα άτομο από το πλήρωμα για να εξυπηρετήσει όποιον το έχει ανάγκη. Ναι μεν είναι μία Α λύση, όχι όμως η ιδανική.
Χθες ταξίδεψα με το Andros Jet και ευκαιρίας δοθήσης θα σας μεταφέρω την σχετική εμπειρία μου.
Το πλήρωμα ευγενέστατο και πάντα στη διάθεσή των επιβατών, επειδή ο καταπέλτης είναι μακρύς και με μεγάλη κλίση, το πλοίο διαθέτει καροτσάκια μεταφοράς ΑΜΕΑ, έρχεται κάποιος από το πλήρωμα παίρνει το άτομο που το έχει ανάγκη, το ανεβάζει επάνω και μετά για να ανέβει στο σαλόνι υπάρχει ασανσέρ.
Συγχαρητήρια στην εταιρεία SEAJETS και στο πλήρωμα του Andros Jet και τους ευχαριστούμε για ακόμη μία φορά που εξυπηρέτησαν για 10 περίπου ημέρες το νησί μας.
Μοναδική παραφωνία η έκδοση των εισιτηρίων εντός του πλοίου είναι χρονοβόρα και κουραστική, αλλά τέλος πάντων ήταν για λίγες μέρες και το υποφέραμε... Ας ελπίσουμε να τους άρεσαν τα νερά του Θρακικού Πελάγους και να μας ξαναέρθουν πιο μόνιμα κάποια στιγμή και τότε σίγουρα η κατάσταση και η οργάνωση θα είναι διαφορετική.
9 Αυγούστου 2018 ήταν η μέρα που προσπάθησα να μετακινηθώ με πλοίο (προς Θάσο) για πρώτη φορά στη ζωή μου με το αναπηρικό αμαξίδιο μου. Αυτό που αντιμετώπισα εκείνη την ημέρα έκανε τον γύρο της Ελλάδας, γιατί ήρθαμε ξαφνικά αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ίση αντιμετώπιση στη χώρα μας ούτε διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί ακριβώς αυτό συνέβη όταν έμεινα κάτω στο γκαράζ των αυτοκινήτων αντί να είμαι επάνω στο κατάστρωμα όπως οι περισσότεροι. Γιατί μαζί με εμένα αναγκάζουν και ηλικιωμένους που δεν μπορούν να ανέβουν σκάλες να μείνουν κάτω. Άνθρωποι τραυματισμένοι, γονείς με καρότσια παιδικά, όλοι αυτοί είμαστε εμποδιζόμενοι ΆΝΘΡΩΠΟΙ που δεν μας δίνουν την δυνατότητα να βρεθούμε στο κατάστρωμα με ασφάλεια και αξιοπρέπεια.