-Αχ τι πάθαμ',κι μέσα θαείς σέμπκι -Κάνι απ'δε ντου βλεπς.Βάζι του χέρ'σ' στου στόμα ,όντι κβιντγιάιζ', γιατί αα καταλάβ' απ'γείμαστι γιργιές κι αα μας μάσ'.
-Πάν τα μιγαλεία Θκινέλλααα!Σαν άργησα να βάλου κι καπέλου κι μισάτ'φούστα...
-Κάλα ιγώ ,πένθουμαν ντου μακαΐτ κι δε ξίβαζα μικά ντου μπασμά κι έδια απ' γείπα να τα βγάλου τα μάβαα κι να βγω ανιμαλλιαργιά, γήρτι η κουρούνς να μι πάρ'
-Σσσ,ζγών'.
-Τι κάνιτι γιαγιάδις;
-Γιαγιάδις;Γιαγιά να πεις ντ' μάνα σ' παλιού κιρατά .
-Δεν-ι γείστι γιργιές;Γιατί ιγώ τσι προυτιμώ κι ντ' μάνα μ΄ντ΄εστ'λα
.-Ιμείς ,σήμια γιουρτάζουμ'τα γινέθλιά μας ,γινήκαμ'τιργιάντα χουουνώ.
-Πε 'κουσ΄πέντι κι ααα μας παρ', για δγιε γυαλίζ΄του μάτι τ'.
-Λάθους, τα κουσ'πέντι μας ...
-Άιντι 'τοιμαστείτι να παγαίντι, γιατί πουλύναμ΄κι δε μας χουεί η γη
.-Αα έευτου ένι του ζήτμα ,δε χουούμι κι γήρτις να μας μπουουζαβάισ' άρουν-άρουν;Καλά πάνι αλλού κι κλώσι σι κουμμάτ' .
-Καλά ,αα ξανάρτου.
-Παασκιβού,μάνι- μάνι ,σ' τ΄πουτκού ντ΄τύυπα να χουθούμι.
-Πού να πάμι καμέν';
-Να χύσουμ'τα λάδγια απ' τσι σφίδις κι να μπούμι μέσα.
Έτς ,γλιτώσαν, γιατί η κουρούνς,γλίστιισι κι χουνεύκι .Έτς η γ'ιπιστήμ' αα ντου σκουτώσ', μου, όσου να βίει σφίδις αα παγαίν καμπόσ'.
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά