Για τον κύριο Παπαγιάννη και όσους δεν θυμούνται ή τυγχάνει να μην γνωρίζουν εκτός από τον παππού μου στα Αλώνια, σύμφωνα με την μητέρα μου, ήταν και οι παρακάτω οργανοπαίχτες: Μανώλης Μαργαρίτης, Γιαννάκης Βραχιώλιας και Στρατής Βραχιώλιας που έπαιζαν λαούτο. Και αυτοί πάντρεψαν και διασκέδασαν πολλούς Σαμοθρακίτες και δεν αναφέρονται πουθενά. Μήπως κάποια στιγμή πρέπει να γίνει ένα αφιέρωμα σε αυτούς τους άγνωστους και λιγότερο προβεβλημένους μουσικούς του νησιού...;;;
Ακολουθεί το απόσπασμα από το ertflix.gr, από όπου μπορείτε να παρακολουθήστε και το συγκεκριμένο επεισόδιο, μέχρι να το βρω σε μορφή κοινοποίησης στην παρούσα ανάρτηση:
Τα νησιά, ειδικότερα του Αιγαίου, είναι τα διαχρονικά μουσικοποιητικά τοπόσημα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομίας. Πολιτισμικές ταυτότητες και ετερότητες καθόρισαν την ελληνική ιστορία και ταυτοποιούν μια διαχρονική συνέχεια.Η Σαμοθράκη είναι ένα από αυτά! Δάνεια και αντιδάνεια γεφυρώνουν δυο κόσμους! Οι μουσικές και οι μουσικοί εκφραστές του νησιού επισημάνθηκαν στα 1900 από το ιατροφιλόσοφο και λόγιο Νικόλαο Φαρδύ. Η μουσική παράδοση του νησιού παραδίνεται και μαρτυρείται ζωντανά μέσα από τις μουσικές οικογένειες. Η μουσική οικογένεια Τηγανούρια είναι μια οικογένεια γνωστή στο νησί από το 1850. Βιολιά, λαούτα και τραγούδι περνούν από γενιά σε γενιά και φτάνουν στον κλώνο της που λέγεται ΖΩΗ ΤΗΓΑΝΟΥΡΙΑ. Γνωστή μουσικός-συνθέτης και σολίστ του ακορντεόν στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό με συνεργασίες περιώνυμες και απαιτητικές.Με επίκεντρο τη Ζωή, η μεγάλη οικογένεια Τηγανούρια συσπειρώνεται στον γενέθλιο τόπο της τη Σαμοθράκη και αφηγείται την πορεία τουλάχιστον τεσσάρων μουσικών γενεών.