Ήσουν το στήριγμα για τις κόρες σου, τον άντρα σου, για τα εγγόνια σου και για όλη σου την οικογένεια, δεν πρόλαβες να κρατήσεις στην αγκαλιά σου το δισέγγονο σου που με τόση χαρά περίμενες... Δεν έζησες και άλλες χαρές που ήρθαν στο σόι μας... Ήσουν το στήριγμα της αδερφής σου και μαμάς μου, όλα τα χρόνια, αλλά ένα παραπάνω όταν χάσαμε, πέρσι, το δικό μας μεγάλο στήριγμα τον μπαμπά μου. Ξέρουμε ότι τον αγαπούσες και σε αγαπούσε, αλλά δεν περιμέναμε ότι θα συναντιώσασταν τόσο γρήγορα ξανά σε έναν άλλο κόσμο, μαζί και με την υπόλοιπη "παρέα"... Ελπίζω, ελπίζουμε, τουλάχιστον να είστε όλοι μαζί εκεί που σας αξίζει, στον παράδεισο...
Η καρδιά σου ήταν παράδεισος... Ήσουν άνθρωπος της προσφοράς, της απλόχερης προσφοράς, της παρέας, της διασκέδασης. Ίσως αυτά όλα να ζήλεψε ο Θεός και σε πήρε τόσο γρήγορα κοντά Του και σε στέρησε από όλους εμάς... Τιε κόρες σου, τον άντρα σου, τα εγγόνια σου, τις αδερφές σου, εμάς τα ανίψια σου που όλα μα όλα μας υπηραγαπούσες, χωρίς να ξεχωρίζεις κανένα, αλλά αγαπούσες όλο τον κόσμο, πως ήταν δυνατόν να μην αγαπούσες εμάς...;;;
Μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη για εσένα θεία μου Κατερίνα, αλλά θα σταματήσω εδώ, ευχόμενος να είναι ελαφρύ το Αλωνίσιο χώμα που σε σκεπάζει, εδώ και πάνω από 6 μήνες ήδη και αντί για χρόνια πολλά, εύχομαι να είναι αιώνια σου η μνήμη... ✝️ Εμείς πάντως σίγουρα δεν θα σε λησμονήσουμε ΠΟΤΕ...
Υ. Γ.: Αυτό το χρωστούσα στην μνήμη της θείας μου, από τότε που μας άφησε, αλλά τότε τα λόγια δεν βγαίνανε...