Καλησπέρα.ειμαι ο Δήμζας Βαγγέλης και καταρχήν να σας ευχαριστήσω για την δημοσιοποίηση του αγώνα.Σας αποστέλλω ένα κείμενο με την εμπειρία μου και μερικές φωτογραφίες.
Με εκτίμηση.
Να τον συγχαρώ δημόσια, εύχομαι από καρδιάς και εις ανώτερα και γιατί όχι να τερματίσει πρώτος την επόμενη φορά. Εφόσον είναι ένα πρόσωπο που ζει στην Σαμοθράκη, είμαι "υποχρεωμένος" να το δημοσιεύσω, πόσο μάλλον για ένα τόσο σημαντικό επίτευγμα.
Παρασκευή βράδακι στις Ιταλικές Άλπεις και συγκεκριμένα στο χωριό Courmayier όπου σε λίγα λεπτά (20:00) τοπική ώρα θα δωθεί η εκκίνηση του αγώνα .Τor des Glacier ένας αγώνας βουνού απόστασης 450 χιλιόμετρων και υψομετρικής διαφοράς 32.000 μέτρων (ως μέτρο σύγκρισης για την υψομετρική διαφορά θα επισημάνω ότι το υψόμετρο του Ολύμπου είναι 2918).Και μόνο οι αριθμοί σου προκαλούν δέος.Παρόλα αυτά και οι 168 αθλητές που έχουμε στηθεί στην εκκίνηση είμαστε χαμογελαστοί και αισιόδοξοι για την έκβαση του αγώνα που ουσιαστικά πρόκειται για ένα προσωπικό στοίχημα του κάθε αθλητή προκειμένου να καταφέρει να τερματίσει την απόσταση στον συγκεκριμένο χρόνο .(190 ώρες το οριο των διοργανωτών. ””Ελατε να σας ταξιδεψω στον αγώνα μου, -αν το διαβάζεται στην διαδρομή για την δουλειά αφηστε το κινητό στην άκρη -θα είναι λίγο μεγάλο το κείμενο””.Σε προσωπικό επίπεδο είναι η δεύτερη χρονιά που συμμετέχω.Περυσι (2023) εγκατέλειψα την προσπάθεια στο 270 χιλιόμετρο αφού ο ρυθμος μου ήταν αρκετά αργός και δεν μπορούσα να πετύχω τις χρονικές επιδιώξεις του αγωνα. Ετσι με χαμόγελο, σύμμαχο τον καλό καιρό και εμπειρία από τα λάθη μου ξεκινάμε από την πλατεία του χωριού με τον κόσμο να μας εμψυχώνει και να μας επευφημεί,σύντομα αφήνουμε και τα τελευταία σπίτια του χωριού μαζί με το πρώτο ηλιοβασίλεμα του αγώνα.(Θα ακολουθήσουν αρκετά) και ξενικαμε την πρώτη ανάβαση με το φως του φακού μπροστά και τα φώτα του χωριου πίσω…
Η πρώτη νύχτα θα κυλήσει ομαλά και το ξημέρωμα θα με βρει σε καλή κατάσταση επομένως συνεχίζω στα πρώτα καταφύγια μόνο με γεύμα και χωρίς ύπνο.Θα αποφασίσω να κοιμηθώ στο Rifugio Bezzi (90 Χλμ) το Σάββατο μεσάνυχτα προς Κυριακή (05:00) για μια ωρίτσα και να συνεχίσω.Δεν θα αναλύσω τον αγώνα από καταφύγιο σε καταφύγιο για να μην γίνω κουραστικός.Ο συγκεκριμένος αγώνας κινείται στα ψηλά των βουνών και ο σταθμοί ουσιαστικά είναι τα ορειβατικά καταφύγια όπου έχεις την δυνατότητα να έχεις ένα γεύμα και ύπνο,μέγιστο 2 ώρες (για να φτάσουν τα κρεβάτια για όλους!!) στο ενδιάμεσο δεν υπάρχει τροφοδοσία όπως επίσης και κάποια ιδιαίτερη σήμανση για τον αγώνα και πρέπει να έχεις συνέχεια το νου σου στο στίγμα του gps προκειμένου να μην βρεθείς εκτός διαδρομής .Να επισημάνω ότι στις συγκεκριμένες διαδρομές λόγο του ιδιαίτερου ανάγλυφο του εδάφους δεν ισχύουν τα απλά μαθηματικά του τύπου -δυο καταφύγια απεχουν 10 χλμ μεταξύ τους άρα το πολύ σε 2-3 ωρίτσες θα έχω φτάσει .
Τρίτη βράδυ θα φτάσω στον σταθμό του Neil-Dortoir la Gruba. Ο σταθμός που πέρυσι εγκατέλειψα .Ανακαλύπτω ότι είμαι σχεδόν 24 ώρες μπροστά και αισθάνομαι υπέροχα”θα τα καταφέρω φέτος “ σκέφτομαι.
Έτσι συνεχίζουν οι μέρες και τα χιλιόμετρα να κυλουν με εναλλαγές τοπίων, τα οποία αποζημιώνουν και με το παραπάνω για την ταλαιπωρια που υφίστασαι.Ο αγώνας des Glacier όντως περνάει δίπλα από τους παγετώνες των Ιταλικών Άλπεων και η αίσθηση είναι πραγματικά φανταστική!!!!!
Και όλα πάνε υπέροχα και απολαμβάνω τα αλπικά τοπία μα συνάμα και την μοναξιά του αγωνα μέχρι την Τετάρτη βράδυ προς ξημέρωμα Πέμπτης όπου με ένα απότομο γύρισμα του καιρού αρχίζει να χιονίζει και το στρώνει σιγά σιγά.Φοραω όλα τα ρούχα και αρχίζω να καταναλώνω παραπάνω τροφή για να μην πάθω υποθερμία.Πως καταλαβαίνω ότι έχει αρκετό κρύο.Οι ασκοί νερού που έχω μπροστά μου έχουν παγώσει!!!.θα φτάσω στο σταθμό στις 04:00 όπου θα ζεσταθώ και θα ανακτήσω δυνάμεις.Το πρωί της Πέμπτης θα με βρει σε ένα λευκο τοπίο να τρέχω κάτω από το εμβληματικό Matterhorn ή Cervinia για τους Ιταλούς. Η χιονόπτωση σταμάτησε και έμεινε ο κρύος αέρας. Ο άσχημος καιρός επιμείνει και φτάνοντας στο επόμενο καταφύγιο (Rifugio Prarayer -359χλμ)ενημερωνόμαστε ότι λόγω του άσχημου καιρού στα ψηλά ενεργοποιήθηκε μια παράκαμψη προκειμένου να αποφύγουμε το επικίνδυνο πέρασμα (19 χιλιόμετρα επιπλέον ,καμιά 12 ώρες μου πήρε..Ψιλοπραγματα.!!)
Ο άσχημος καιρός δυστυχώς συνεχίστηκε έτσι στο προτελευταίο καταφύγιο και ενώ είχα σκοπό να τρέξω όλη την νύχτα για να τελειώσω τον αγώνα ομως αναγκάζομαι να καθίσω 5 ώρες περιμένοντας να πέσει ο αέρας.
Θα ξεκινήσω εντέλει 03:00 τα χαράματα για την τελική ημέρα.Το ξημέρωμα με βρίσκει στο τελικό καταφύγιο Refugio Frassati (425 χλμ) όπου συναντιομαστε με τους αθλητές του αγωνα των 330 Χλμ (να σημειώσω ότι για την συμμετοχή στον αγώνα που τρέχω πρέπει να έχεις τερματίσει των αγώνα τον 330 χλμ σε κάτω από 130 ώρες).Το τελευταίο πέρασμα που είναι και πολυφωτογραφημενο Col Malatra είναι χιονισμένο και τα Crampon (μικρά καρφιά που τοποθετούνται κάτω από τα παπούτσια για να μην γλιστράς) είναι απαραίτητα.
Μετά από αυτό ο δρόμος είναι υπέροχος .με καμιά 20 χιλιόμετρα ακόμα και το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά συνεχίζω για να φτάσω στο χωριό μετά από 185 ώρες.Στο δρόμο με προσπερνούν οι γρήγοροι αθλητές ένος παράλληλου αγώνα 30 Χιλιομέτρων που έχει ξεκινήσει το πρωί του Σαββάτου.Είναι γρήγοροι σκέφτομαι αλλά εγώ ήμουν σταθερός….
Λίγα μέτρα ακόμα και φτάνω στην εξέδρα όπου μετά από 7 ημέρες συνεχόμενου τρεξίματος σε ένα δύσκολο τοπίο και με όλα τα στοιχεία της φύσεως ολοκληρώνω τον άθλο μου.
Ηταν δύσκολα και κοιτώντας τα αποτελέσματα θα σας θυμίσω τους 168 συναθλητές μου ,τελικά μόνο οι 68 τερμάτισαν και οι υπόλοιποι 100 εγκατέλειψαν.(Πάνω από 50% εγκαταλείψεις )
Η ικανοποίηση και η χαρά του τερματισμού κάνουν κάθε πόνο και κούραση που έλαβα για να φτάσω έως εδώ με ένα μικρό ανεπαίσθητο εμπόδιο.
Παράλληλα καταφερα να είμαι ο πρώτος Έλληνας που έχει τερματίσει τον συγκεκριμένο αγώνα.
Ευχαριστω για την ανάγνωση.
(Προπονητικά από αρχές του έτους μέχρι τον αγώνα:
4012 Χλμ
116.000 μέτρα υψομετρικής
518 ώρες προπόνηση )
Strava: Vagelis dimzas
Instagram: dimzasvagelis.