22 Φεβρουαρίου, 2016

Πέθανε ένας φίλος της Σαμοθράκης, ο φωτορεπόρτερ Γιάννης Κυριακίδης

Αποτέλεσμα εικόνας για γιαννησ κυριακιδησΠέθανε, σήμερα, σε ηλικία 92 ετών, ο γνωστός φωτορεπόρτερ Γιάννης Κυριακίδης, ο οποίος έγραψε ιστορία στον χώρο του φωτορεπορτάζ.
Ένας από τους κορυφαίους φωτορεπόρτερ στην Ελλάδα, θρύλος της Θεσσαλονίκης, ο Γιάννης Κυριακίδης γεννήθηκε το 1924 και με το φωτογραφικό του φακό κατέγραψε τα μεγαλύτερα γεγονότα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, φωτογραφίζοντας -μεταξύ άλλων- πρωθυπουργούς, βασιλείς, δικτάτορες, αλλά και απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας.

Από τους ποιητές, τον Ελύτη και τον Ρίτσο και τους Θεσσαλονικείς Μανόλη Αναγνωστάκη και Κωστή Μοσκώφ, τους μουσικοσυνθέτες Βασίλη Τσιτσάνη, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Μίμη Πλέσσα, Θάνο Μικρούτσικο, Χρήστο Νικολόπουλο, Διονύση Σαββόπουλο και Σταύρο Ξαρχάκο, τους τραγουδιστές Στέλιο Καζαντζίδη, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Γιώργο Νταλάρα, Μανόλη Μητσιά, Χαρούλα Αλεξίου, Ρίτα Σακελαρίου, Στράτο Διονυσίου, Γιάννη Πάριο, Γιάννη Πουλόπουλο, Νίκο Παπάζογλου, Μαρίζα Κωχ, Δημήτρη Μητροπάνο, Νάνα Μούσχουρη, Βίκυ Μοσχολιού, Σωτηρία Μπέλλου και Μαρινέλλα.
Μεγάλος είναι και ο αριθμός των ανθρώπων του θεάτρου, της τέχνης και της επιστήμης που έχουν φωτογραφηθεί από τον Γιάννη Κυριακίδη: ο Δημήτρης Χορν, ο Ζυλ Ντασσέν, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, η Τζένη Καρέζη, η Ζωή Λάσκαρη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Μάνος Κατράκης, η «θεά της Ελλάδας», όπως αποκαλούσε τη Μελίνα Μερκούρη, η Μαρία Κάλλας (και ο Αριστοτέλης Ωνάσης), ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και ο Μανόλης Ανδρόνικος.
Από το Γυμνάσιο ακόμη ήθελα να ασχοληθώ με την δημοσιογραφία, στην 3η Λυκείου αν και ήξερα ότι οι βαθμοί μου δεν μου επέτρεπαν να περάσω σε κάποιο τμήμα δημοσιογραφίας παρ΄όλα αυτά τις είχα βάλει στο μηχανογραφικό. Εννοείτε πως ούτε κοντά ζύγωσα. Κάποια στιγμή παρακολούθησα ένα σεμινάριο δημοσιογραφίας αρκετά μεγάλο χρονικά στην Καβάλα, όπου έμαθα πολλά πράγματα, ένας από τους διδάσκοντες ήταν ο τοπικός δημοσιογράφος και μετέπειτα θεματικός αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού ΑΜΘ κύριος Κώστας Παπακοσμάς. Μετά το τέλος του σεμιναρίου, ο Παπακοσμάς με κράτησε κοντά του ως συνεργάτη, μου ανέθετε να κάνω κάποιες συνεντεύξεις για την εφημερίδα που εργάζονταν, στο δημοτικό ραδιόφωνο Καβάλας πήγαινα και παρακολουθούσα εκπομπές του και 2 ή 3 χρονιές πριν εγκατασταθώ μόνιμα εδώ ερχόμασταν μαζί στο Δημοσιογραφικό συνέδριο. Εκεί κάθε χρόνο ήταν παρόν και ο μακαρίτης μπαρμπα-Γιάννης Κυριακίδης, ο οποίος μας έλεγε πως περίμενε κάθε χρόνο ανυπόμονα πότε θα ερχόταν η στιγμή να ξαναέρθει στην Σαμοθράκη. Όμως και όταν πλέον ήρθα για μόνιμα στο νησί όσα συνέδρια πραγματοποιήθηκαν μέχρι να σταματήσουν, κακώς, έβλεπα την χαρακτηριστική φιγούρα του μπαρμπα-Γιάννη. Φορούσε πάντα ένα εκρού γιλέκο και μια φωτογραφική μηχανή κρεμασμένη στον λαιμό. Ήταν πολύ κοινωνικός, μιλούσε με τους πάντες και για τα πάντα, διηγούμενος και ιστορίες. Κάθε χρόνο που με έβλεπε όταν εγώ πια δεν συμμετείχα στα συνέδρια και συναντιόμασταν κάπου στον δρόμο με χαιρετούσε, δείχνοντας ότι με θυμόνταν. 
Καλή ανάπαυση μπαρμπα-Γιάννη.