16 Ιουλίου, 2017

Σπυρ. Καραχάλιος: Ελεύθερος παρά ραγιάς

Τι είναι καλύτερο και ποιος
είναι ο αληθινός προορισμός τού ανθρώπου και δη τού Έλληνα; Να ζει ελεύθερος, να δημιουργεί και να πολεμά για να προασπίσει τα αγαθά και τούς ανθρώπους του ακόμη και με τον κίνδυνο να χάσει τη ζωή του ή να «ζει» δέσμιος, γεμάτος εξαρτήσεις και ως υπηρέτης των ανομιών τού τυράννου του έως το τέλος;
Αν το ερώτημα που αφορά τον βιολογικό κύκλο τού ανθρώπου είναι να είσαι ζωντανός ή νεκρός, η δική μου απάντηση είναι πως το σωστό ερώτημα είναι να είσαι ελεύθερος ή ραγιάς. Τη «ζωή» με τις αλυσίδες τής σκλαβιάς και τις επιθυμίες των άλλων δεν την θέλω. Διόλου δεν με ενδιαφέρει. Εγώ τη δική μου ζωή τη θέλω με νου και χέρια ελεύθερα, να συλλογιέμαι και να πράττω με τη δική μου πίστη, με τη δική μου βούληση, για τις δικές μου αξίες και για τούς δικούς μου ανθρώπους και μόνον.

Αυτός είναι ο Άνθρωπος. Ο βαδίζων με τις δικές του δυνάμεις και το ανάστημα όρθιο. Κι αυτός που εργάζεται και πολεμά για πίστη, για πατρίδα και για οικογένεια είναι ο αληθινός Έλλην Άνθρωπος. Μολώνλαβέ είπε ο Λεωνίδας στον Πέρση. Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός και θα πεθάνω, είπε ο Αθανάσιος Διάκος στον Τούρκο. Την ιστορία μου, τη γη μου, τα εθνικά μου εδάφη τα θέλω όλα πίσω, με το λαό και το παιδί μου εν πλήρη ευτυχία, δίχως εχθρούς όρθιους και ζωντανούς. Αυτή είναι η επιλογή μου.
Στον καιρό των μνημονίων αποκαλύφθηκε η αλήθεια τής φύσεως τής τυραννίας και το αληθινό πρόσωπο τού τυράννου σε όποιον τυχόν κοιμόταν έως τώρα τον ύπνο τού δικαίου. Διότι ο βαλτός προστάτης τάχα τού λαού, αυτός που προάσπιζε τάχα τα δίκαια και εξέφραζε την βούληση τού λαού, αυτός έδεσε με το χρήμα τον Έλληνα στον πάσσαλο τού νεοταξικού μαρτυρίου απολύτως ηθελημένα και σκόπιμα. Διότι από αρχαιοτάτων χρόνων ο Θουκυδίδης ομίλησε για την σκλαβιά τού δανεισμού που είναι πιο ύπουλη και μακρόχρονη από τη σκλαβιά των όπλων.
Είναι μεγάλη ντροπή για την Εθνική Κοινότητα που φτιάχνει πολιτισμό με τον ιδρώτα και κραταιώνει το δίκαιο με το αίμα, να καταλήγει στην απώλεια τής Πατρίδος με το μελάνι και τα χρεόγραφα. Διότι αυτή η κατρακύλα συμβαίνει όταν αντί τού λαού, υπάρχει στη θέση του ένας εσμός δίχως ταυτότητα και στόχους, μια απροσδιόριστη μάζα μονομάχων μέσα στην αρένα τής παγκοσμιοποίησης που διασκεδάζει τον αφέντη για ένα πιάτο φαί. Μια αρένα που η ποιοτικότερη διαφορά της στις μοντέρνες μέρες είναι ότι πλέον στον μονομάχο επιτρέπεται να ζει φονεύοντας το μέλλον τού λαού.
Έχουμε ζήσει άπειρες στιγμές σκλαβιάς μες την ιστορία μας από κάθε είδους κατακτητές. Πέρσες, Άραβες, Τούρκους, Γερμανούς, Ιταλούς και πάντα όπισθεν αυτών ο Εβραίος Σιωνιστής. Έχουμε ζήσει την υπέρτατη θυσία στο πρόσωπο τού Λεωνίδα, με την κορύφωση στο υπέρτατο πρόσωπο τού Παμβασιλέως Ιησού Χριστού και Θεού μας. Έχουμε γνωρίσει τον Εφιάλτη και τον Ιούδα. Έχουμε ζήσει την φυλάκιση τού Στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Τα έχουμε ζήσει όλα τούτα, διότι το Έθνος των Ελλήνων είμαστε εμείς μέσα σε μια στιγμή, συμπυκνώνοντας όλες τις ιστορικές περιόδους τής Φυλής μας.
Πέντε κοσμοκρατορίες μετράμε Έλληνες. Βγάλαμε από τα σπλάχνα τής Φυλής μας τον μέγιστο στρατηλάτη όλων των εποχών Μεγαλέξανδρο που πέτυχε την ελληνοποίηση τής οικουμένης με τον πολιτισμό και τα όπλα, δίδοντας αξία στον κόσμο και χτίζοντας ελληνικές κοινότητες. Και η απαρχή αυτού τού θαύματος ήταν η Πίστη στο Θεό και τον Άνθρωπο, η υποταγή τού θρασιμιού που πιο πριν θέλησε να αλυσοδέσει τον Ελληνισμό. Μέχρι τον ηρωικό Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και τούς Αγωνιστές τού Εικοσιένα ήταν η Γενιά τού πραγματικού και φυσικού Ελληνισμού μας; Μετά τίποτα; Μια αναλαμπή στο έπος τού Σαράντα και τέλος;;;
Μετά από τον καιρό τής νεοταξικής σκλαβιάς, έρχεται τώρα η Επανάσταση και το νέο Φως τής Ελληνικής Φυλής. Διότι το Έθνος έχει συνέχεια. Εξοντώνουμε όσους δεν μοιράζονται μαζί μας το ίδιο όραμα, όσους δεν πιστεύουν στις αξίες μας, όσους ανήκουν στους μισέλληνες. Τον τύραννο τον υποτάσσουμε. Γινόμαστε πιο δυνατοί από δαύτον. Τη γη μας, τα νερά μας, τις ψυχές των αδερφών μας, τα πλαταίνουμε και τα μεγιστοποιούμε. Τις εξουσίες τις βαστά αποκλειστικά η δύναμη τού Έθνους. Τα σεβάσματα η Ορθοδοξία. Τα Κάστρα και την γεωπολιτική αυλή ο Ελληνικός Στρατός.
Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους με έργα φοβερά, αδυσώπητα, αμείλικτα και ολοκληρωτικά. Οι προδότες δεν είναι αδέρφια μας. Είναι εχθροί μας. Ένας προδότης, ένας Τούρκος και ένας Σιωνιστής έχουν την ίδια αξία, εθνομηδενιστές και βάρβαροι έχουν μηδενική αξία. Τα παιδιά μας είναι η επένδυση στην οποία βασίζω την πρόοδο τού Έθνους, η αξία τής ζωής τους είναι η δύναμή μας, η διαιώνιση τής ράτσας μας μέσα στο βλέμμα τους. Και Αρχηγός μου είναι ο Ιησούς Χριστός μετά των Ελλήνων Αγίων και Ηρώων.
Δεν με νοιάζει αν θα ζήσω ή αν θα πεθάνω μέσα από την φλογισμένη επανεκκίνηση τού Έθνους μας. Ο σκοπός μας είναι η συντριβή τού κακού και η παντελής εξάλειψη τής αδικίας. Ο νέος πολιτισμός. Η επικράτηση τού Ελληνικού Φωτός επί τού νεοταξικού σκότους. Ο Εθνικιστικός Αγών τού Έλληνα είναι κυριολεκτικά ζήτημα που δεν έχει άλλη οδό πλην τής Νίκης ή τού Θανάτου.
Ούτε τοκογλυφικές βδέλλες ούτε αντίχριστους μηχανισμούς ελέγχου βουλήσεως ούτε διάλυση τού Έθνους. Η Πατρίδα εξουσιάζεται και αναπτύσσεται με τα χέρια τής εργατικής και παραγωγικής τάξης. Εμείς που μοχθούμε, εμείς είμαστε που θα χύσουμε το αίμα μας για την λευτεριά και το μεγαλείο τής Ελλάδος.
Την βούλησή μας την οδηγεί ο Θεός και η Ιστορία μας. Το δε Ελληνικό Έθνος θα το μεγαλώσουμε και θα το απλώσουμε εκεί που μας οδηγούν οι Θρύλοι τής Φυλής μας, εκείθε που υπάρχουν ελληνικά μνημεία, εκείθε που πέσανε Έλληνες, εκεί όπου δοξάζετε ακόμη και σήμερα και για πάντα Χριστός και Ελλάς. Ιδού ο Έλλην, ιδού ο Εθνικισμός μας.
Σπυρίδων Καραχάλιος