-Σταατγού,ισύ πέρσ’δεν έλιγις απ’ θ’έλα να’χουμ’ πουλλά βαπόργια!
-Σώπα Άννα ,μη μι του θμύιζ’ μάνα μ’, γιατί γείμι έτοιμ’ να γριπάου !
Χτε τ’αφιντικό μ’ ,μι γείπι πάλι απ’ αα φύγ’ τα βαπόργια κι να δγεις ,του γείπι κι στα χουατά. «Βγάλι μουρή Σταατγού κανέ μισάλ’να σκουπίισ’ ντου γίδουου σ’!Τα βαπόργια απ’ ουνειρεύησαν παν !»
-Ιμείς Σταατγού γείμαστι πέντι ,απ’ λέει η λόγους κι κάνουμ’ πέντι κμάντα ,γιατί κάθι γιένας λέει μάνα μ’, του θκό τ’ κι δε γύιζ’ του κιφάλ’τ’ ό,τ’ κι ν’ακούσ’!
Κλαίμι,παακαλούμι ,γουνατίζουμ’ ,σα δγιούμι κανέ κι διαφέρνιτι για του νησί κι κατ’ απ’ έρτ’ κι βάλ’ πέντι πάαδις ,πέφτουμ’ να ντου φάμι κι ντου «μπούντου», ντουν έχουμ’ στου στόμα μας !Χόονια ,φαγώνουμάστι ,πγοιος μας φτευ,ιμείς ατοί μας βγάζουμ’ τα μάτγια μας!
-Πάντους ,του νησί ,να μη τ’αφήσ’ να του προυσπαθήσ’ να πάν’ σιακάτ’ να γέεψ’ ,σα δε γέεψ’ του πιδί φαγί ,η μάνα δε του δίν’ για!
Κάντιν μουρ΄η μάνα μ’ σ’τς’καφινέδις κι κβινγιάζ’ κι δεν ακούς μνια σουστή κβέντα ,για τι τι φεύγ’ τα βαπόργια ,για τι τι έφγι πέρσ’ γιένα προυτού καλά-καλά να μλιάσ’ σ’ντου γιαλό!
-Κάθι χόονου μι ντου φαγουμό !Να η γιένας ,τα ξέρ’ γούλα κι πγιάν΄τα πόστα κι δεν αφήν’ κανέ άλλου να πουουκόψ’ ,να η γι ‘αλλους μας έταξι κι μας άφσι ξλάρμιν’ .Κι ας πούμι ότι έτσ’ένι ,αλλά κάθι γιένας απ’ βάζ’ γιένα σώο πάαδις θέλ’ να βγάλ’ ,οι γι’άθώωπ’ απ’ ψηφίζουμ’ ,για τι τι βγαίν’ δε πρέπ’ να παλέψ’ ναχ΄του νησί βαπόργια ;
Δε μπουλώ ν’άκούγου χαμένα κι ως πότι να λέμι τα γίδγια ,χουρίς διαφουά!
-Τι αα γέν’ τώο;
-Τι αα γέν’ κάντιμπουτα ,ας καλουβλέπουμ’ κα ,έεφτου του βαπόρ’ του γιένα κι να παακαλούμι να μη χαλνά κι να μας παγαίν’ κι ΄κείν’ απ’ ουνειρεύντην άλλα τουν αλάτουν ας απουμείν’ μι τα’όνειου!
-Πότι αα νέρτ’ για πέντι βαπόργια ;
-Τάαβα κάνι κανέ μάτς κι φάει αφού έχσ’όριξ’κι όντι ,σα τυχόν έρτ’ ,καλώς να ουρίσ’,σια κνα σια τς Απιιλουμάδις !
Άννα Δεληγιάννη - Τσιουλπά
Άννα Δεληγιάννη - Τσιουλπά