02 Ιουλίου, 2020

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά: Τ'αουτάν

-Δε μι λες ,τι βάιζ μουρή μάνα μ' για τα κνούπγια κι δε σιέσι ντιπ;
-Αα,ιμένα μι γύφιι η γιος -ι-μ' αουτάν .
-Μπράβου ,κ'ιγώ έετέτγιου πήα μου άφστα .
Άνξα του κόκ'νου του καπάκ',γύρσα κι ντ΄ουουδέλα απ' έχ' κι ανέφκι κουμμάτ' κι άπλουσα στα πουδάργια μ'.Τι να σι πω ,κάντιμπουτα ,μι φάγαν τα κ'νούπγια.
-Κ'ιγώ βάζου ,μου δε κάν' κάντιμπουτα κι πήα γιένα απ' του φαρμακείου.
-Μι φαίντι κάναμ' οι γκαβές λάθους ,κιο ντη κάν' μνια χαρά ντη δλειά τ'.
-Τι μαθέ συμβαίν;
-Αμ παν έχ΄'γιένα πλαστικό ,το'βγαλις;
-Δεν-ι- γείδα ,μπα δεν έχ' .
-Ε,ιγώ γένκα ριζίλ',του πήγα πίσου κι γείπα ένι χαλασμένου κι μι λέει μνια κουρτσούδα:δεν βγάλατε το καπάκι που το προστατεύει .
Κι μ'έδειξι.
-Ιι κ'ιγώ αλείφουμ' δηλαδή μι του καπάκ';
-Ακριβώς ,δε βλέπουμ' ,πότι αα του καταλάβουμ'.Αφού πλια αλείφουμάστι μι τα καπάκια κι δε καταλαβαίνουμ'άφστα.Να μη του λέμι ντιπ.Ντουουπή.

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά