Ήταν για πολλά χρόνια οικογενειακός μας φίλος.
Μέχρι τελευταία πάλευε στα ίσα με το θεριό, δεν το έβαζε κάτω... Έβγαινε από το νοσοκομείο και μετά από λίγες μέρες έφευγε για ολιγοήμερη απόδραση. Τις περισσότερες φορές αυτή η απόδραση ήταν στην αγαπημένη του Σαμοθράκη.
Στην Σαμοθράκη ερχόταν εδώ και 30 χρόνια το λιγότερο, όταν είχε πλοίο από Καβάλα, μέσα σε ένα καλοκαίρι μπορεί να έπαιρνε την οικογένεια του και να ερχόταν ακόμη και 3-4 φορές. Αργότερα ερχόταν τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο ή το πολύ στα δύο.
Όποτε συναντιόμασταν ή μιλούσαμε στο τηλέφωνο με ρωτούσε: "Φέτος θα βάλουν πλοίο από Καβάλα;" Όταν του απαντούσα αρνητικά απογοητεύονταν... Η τελευταία μας συνάντηση και η παραπάνω στιχομυθεία ήταν πριν περίπου 40 μέρες, όταν και συναντηθήκαμε σε κοινωνικό γεγονός στην Καβάλα.
Ήταν εργατικός, νοικοκύρης, καλός οικογενειάρχης, ντόμπρος, άνθρωπος έξω καρδιά κλπ, θα μπορούσα να γράψω πολλά θετικά ακόμη και όλα αληθινά...
Ανέστη καλό Παράδεισο και καλή Ανάσταση και αν συναντήσεις κάπου τον καλό σου φίλο, τον μπαμπά μου δώσε του χαιρετίσματα. Στην οικογένεια του, τα θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια μας, καλό κουράγιο και καλή δύναμη...