Η σημερινή μέρα ξημέρωσε , με το άγγελμα του ξαφνικού θανάτου του εφημέριου του Ιερού Ναού Παναγίας Καμαριώτισσας πατρός Εμμανουήλ Καμπούρη, τον αγαπητό μας παπά Μανώλη. Διαβάζοντας το μήνυμα που μου έστειλε φίλος, το σοκ ήταν μεγάλο, γιατί ήταν ξαφνικό, χθες το πρωί τον είδα, τον καλημέρισα και συνέχισε με τον χαρακτηριστικό γοργό βηματισμό του. Τίποτα δεν προμήνυε την σημερινή είδηση...
Καταρχήν να εκφράσω τα βαθιά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην πρεσβυτέρα, στον γιο του επίσης ιερέα, στις θυγατέρες του, στα εγγόνια του και στους λοιπούς συγγενείς. Εύχομαι να έχει καλή ανάπαυση και ο Θεός να κατατάξει τον πιστό, για πάνω από 50 χρόνια υπηρετη Του, στον Παράδεισο.
Τι να πρωτοπώ για τον παπά Μανώλη. Ήταν ένας καλός ιερέας, αυτό που λέμε στην καθομιλουμένη ήταν παπάς, παπάς...!!! Ήταν ένας άνθρωπος με σφαιρικές γνώσεις, μιας και ήταν παπαδάσκαλος. Ήταν ένας ακούραστος και πιστός υπηρέτης της Εκκλησίας και του Θεού, κήρυττε με ευλάβεια και πάθος τον λόγο του Θεού. Παράλληλα ήταν κοινωνικός με όλες τις ηλικίες, με το ιδιαίτερο χιούμορ του, βέβαια όπως όλοι μας, στις δύσκολες στιγμές του, ήταν χαρακτηριστικό από μακριά το βλοσυρό του βλέμμα.