Σε αυτό ήρθε να προστεθεί και η κατακλυσμιαία επίδραση της εγκαθίδρυσης της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, από τη δεκαετία του 2000 και μετά, η οποία συμπαρέσυρε το κεντροδεξιό λεγόμενο κόμμα εξουσίας στην δίνη της διεθνιστικής παγκοσμιοποίησης.
Έτσι έχουμε το μοναδικό φαινόμενο του αντεθνικού ιδεολογικού μονοπολισμού, αφού την εποχή αυτή που βιώνουμε, ο μαρξιστικός διεθνισμός συμβαδίζει με τον καπιταλιστικό διεθνισμό (δηλ. την παγκοσμιοποίηση) με μεγάλο εχθρό και των δύο τα εθνικά κράτη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βάλλονται λυσσαλέα από τα κόμματα εξουσίας και τα δικά τους καλοπληρωμένα ΜΜΕ οι παράγοντες της εθνικής μας συνείδησης, δηλ. η θρησκεία, η γλώσσα, η κοινωνική συνοχή, η καταγωγή, η ιστορική μας κληρονομιά, οι παραδόσεις μας.
Παράλληλα, αποτελεί ουτοπία να μιλάμε πλέον για έννοιες ή και ιδεολογίες «δεξιά-κέντρο-αριστερά», αφού έχουν πάψει ουσιαστικά να υφίστανται.
Από την άλλη πλευρά, ο πατριωτικός χώρος διακατέχεται από πολλές και ποικίλες παθογένειες. Και τούτο γιατί, κατά κύριο λόγο, λείπει η ενότητα και απουσιάζουν η ειλικρίνεια και η ανιδιοτέλεια. Αντιθέτως, βασιλεύουν η φιλαρχία, η φιλαυτία, η ιδιοτέλεια, ο εγωκεντρισμός και διάφορες παραφυάδες των κομμάτων εξουσίας. Θα έλεγα λοιπόν ότι ο πατριωτικός χώρος στην πατρίδα μας νοσεί θανάσιμα. Δεν είναι τυχαίο επομένως που η χώρα μας βρίσκεται στην τραγική αυτή κατάσταση.
Η λύση είναι μια και μοναδική. Ο πατριωτικός χώρος χρειάζεται άμεση θεραπεία και ίαση. Είναι αδήριτη ανάγκη να συγκροτηθεί ένα αγνό και άδολο δυναμικό Πατριωτικό Μέτωπο!
Οι Έλληνες πατριώτες, όσοι δηλαδή τοποθετούν τον αγιασμένο τούτο τόπο πάνω από τα προσωπικά και συλλογικά τους συμφέροντα, επιβάλλεται να αφυπνισθούν, να ενωθούν και να οργανωθούν πολιτικά. Να εξέλθουν από τα χαρακώματα της εκ του ασφαλούς κριτικής, της έλλειψης θάρρους και της πολιτικής αδιαφορίας και να αγωνιστούν για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να επιτύχουν ένα σημαντικό προγεφύρωμα στην πολιτική σκηνή, να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας και να απομακρύνουν το υπάρχον εξαιρετικά επικίνδυνο πολιτικό προσωπικό που καταστρέφει συνειδητά την πατρίδα μας και το λαό της.
Η ανάγκη για την συγκρότηση του Πατριωτικού αυτού Μετώπου είναι αδήριτη όσο ποτέ άλλοτε!
Ένα σάλπισμα χρειάζεται!
Νικόλαος Ταμουρίδης
Αντιστράτηγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ
Ο Εβρίτης Στρατηγός όποτε και ότι γράφει είναι απόλυτα εύστοχος, έτσι και τώρα. Κατά πρώτο λείπουν τα ισχυρά και ηγετικά στελέχη για να στελεχώσουν ένα πατριωτικό μέτωπο για την διεκδίκηση της εξουσίας, βγαίνουν κάποιοι μπροστά,που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη για να μπορέσουν να ξεπεράσουν το 3, 4, 5, 7 ή μετά βίας 10(!!!)%... Εκείνοι που μπορούσαν να το κάνουν στο πρόσφατο παρελθόν λάκησαν... Ήταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης που αν δεν έκανε την κίνηση υψίστης πατριωτικής προδοσίας, να υπογράψει την εισβολή του ΔΝΤ στην χώρα και την έναρξη των κατοχικών μνημονίων, θα μπορούσε να απορροφήσει όλο το αντιμνημονιακό ρεύμα και τον πατριωτικό χώρο, από την άλλη ο Πάνος Καμμένος εάν δεν συνέπραττε με τον αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, είχε τάσεις να πάει ψηλά (φάνηκε άλλωστε με την ίδρυση του κόμματος του και τις πρώτες εκλογές του 2012), θα μπορούσε να σώσει την πάρτη του και την Πατρίδα εάν έφευγε με την έναρξη της συζήτησης για το Μακεδονικό, όταν έφυγε ήταν πολύ αργά και πολύ σωστά τόσο αυτός, όσο και ο Καρατζαφέρης πέρασαν στην αφάνεια...
Το άλλο που παρατηρώ είναι ότι τα κομματίδια του δεξιού - ακροδεξιού, πατριωτικού, εθνικιστικού χώρου, δεν δείχνουν καμία πρόθεση για το καλό της Πατρίδας μας να δημιουργήσουν έναν αντίστοιχο δεξιό ΣΥΡΙΖΑ, κάθε αξιοθρήνητος ηγετίσκος θέλει να γίνει αρχηγός και κάνει όνειρα τρελά για πρωθυπουργός...
Πιστεύω πως εφόσον αυτό δεν έγινε την περασμένη δεκαετία (2010-'20) που οι συγκυρίες το επέτρεπαν, τώρα είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί. Μακάρι να κάνω λάθος
Βέβαια αν η Ελλάδα είχε την ευτυχία να αποκτήσει έναν πατριώτη ηγέτη ή έστω συγκυβερνήτη (σαν τον Σαλβίνι) θα έτρωγε λυσσαλέο πόλεμο, όπως ο Πούτιν, ο Ορμπάν (Ουγγαρία), ο Τραμπ (ναι ο Τραμπ), ο Σαλβίνι, η Λεπέν και πολλοί άλλοι... Οτιδήποτε πατριωτικό, εθνικό είναι αγκάθι για την ΝΤΠ και την επάρατη παγκοσμιοποίηση...
