Τις τελευταίες μέρες έχει κατακλυστεί το ελληνικό διαδίκτυο από την παρακάτω ανάρτηση. Στην οποία ένας λαθρο-πρόσφυγας λέει ότι στην Σαμοθράκη τους κακομεταχειρίστηκε η Αστυνομία (εννοώντας το Λιμενικό). Βέβαια που ξέρουν κι αυτοί οι άνθρωποι αν ανάμεσα σε κάθε ομάδα δεν υπάρχουν και Τζιχαντιστές. Ισχυρίζεται επίσης ότι επί 3 ημέρες τους είχαν χωρίς νερό και φαγητό.
Εγώ που ζω στην Σαμοθράκη αποκλείω το δεύτερο γεγονός γιατί γνωρίζω καλά ότι το λιμενικό φροντίζει τους πρόσφυγες - λαθρομετανάστες, εκτός από τον φιλόξενο κόσμο του νησιού που τους προσφέρει ότι μπορεί, από φαγητό μέχρι ρούχα και σκεπάσματα και η ίδια η υπηρεσία του λιμενικού τους παρέχει γεύματα. Έτυχε να συνταξιδεύω με λαθρομετανάστες και κατά την διάρκεια του ταξιδιού προς την Αλεξανδρούπολη, πέρασε ένας από τους συνοδούς λιμενικούς με μια κάσα νερά και ένα δίσκο σάντουιτς από το μπαρ του πλοίου που το ταξίδι είναι 2 ώρες και ένα τέταρτο. Όσο για την κακομεταχείριση δεν θέλω να το πιστέψω γιατί τα παιδιά που υπηρετούν εδώ είναι όλα εξαιρετικοί χαρακτήρες, εάν βέβαια οι λαθρο-πρόσφυγες αντιστάθηκαν μπορεί να τους αγρίεψαν, όσο για την λέξη μ@λ@κ@ δυστυχώς πολλοί την έχουν ψωμοτύρι αντί για όνομα μπορεί και τον αδελφό τους ακόμη να τον προσφωνούν με αυτό το κοσμητικό επίθετο. Όχι βέβαια πως στα διάφωρα σώματα ασφαλείας και στις Ε.Δ. δεν υπάρχουν και <<γουρούνια>>.
Η δημοφιλής ιστοσελίδα «Humans of New York» μεταφέρει την περιπέτεια ενός πρόσφυγα που έφτασε στην Ελλάδα αναζητώντας ασφάλεια, και τον αντιμετώπισαν σαν εγκληματία.
Εγώ που ζω στην Σαμοθράκη αποκλείω το δεύτερο γεγονός γιατί γνωρίζω καλά ότι το λιμενικό φροντίζει τους πρόσφυγες - λαθρομετανάστες, εκτός από τον φιλόξενο κόσμο του νησιού που τους προσφέρει ότι μπορεί, από φαγητό μέχρι ρούχα και σκεπάσματα και η ίδια η υπηρεσία του λιμενικού τους παρέχει γεύματα. Έτυχε να συνταξιδεύω με λαθρομετανάστες και κατά την διάρκεια του ταξιδιού προς την Αλεξανδρούπολη, πέρασε ένας από τους συνοδούς λιμενικούς με μια κάσα νερά και ένα δίσκο σάντουιτς από το μπαρ του πλοίου που το ταξίδι είναι 2 ώρες και ένα τέταρτο. Όσο για την κακομεταχείριση δεν θέλω να το πιστέψω γιατί τα παιδιά που υπηρετούν εδώ είναι όλα εξαιρετικοί χαρακτήρες, εάν βέβαια οι λαθρο-πρόσφυγες αντιστάθηκαν μπορεί να τους αγρίεψαν, όσο για την λέξη μ@λ@κ@ δυστυχώς πολλοί την έχουν ψωμοτύρι αντί για όνομα μπορεί και τον αδελφό τους ακόμη να τον προσφωνούν με αυτό το κοσμητικό επίθετο. Όχι βέβαια πως στα διάφωρα σώματα ασφαλείας και στις Ε.Δ. δεν υπάρχουν και <<γουρούνια>>.
Η δημοφιλής ιστοσελίδα «Humans of New York» μεταφέρει την περιπέτεια ενός πρόσφυγα που έφτασε στην Ελλάδα αναζητώντας ασφάλεια, και τον αντιμετώπισαν σαν εγκληματία.
Η ιστοσελίδα «Humans of New York» είναι γνωστή για τις ιστορίες των κατοίκων της Νέας Υόρκης, τις οποίες μεταφέρει σε εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο.
Από το 2010 οπότε και δημιούργήθηκε, το blog εξελίχθηκε αρκετά και γνωρίζει τεράστια επιτυχία, με εκατομμύρια ακόλουθους στα social media.
Συγκλονισμένος από το δράμα των προσφύγων στην Ευρώπη, ο Μπράντον αποφάσισε να ξεφύγει από τη συνηθισμένη θεματολογία του και να αφιερώσει τις επόμενες 10 ημέρες σε συγκλονιστικές ιστορίες προσφύγων.
Δείτε παρακάτω τι έζησε ένας πρόσφυγας στην Ελλάδα:
«Κάποια στιγμή φτάσαμε στη Σαμοθράκη. Ήμασταν τόσο ευγνώμονες που τα καταφέραμε. Νομίζαμε ότι είχαμε βρει την ασφάλεια που ζητούσαμε. Αρχίσαμε να περπατάμε προς το αστυνομικό τμήμα για να εγγραφούμε ως πρόσφυγες.
Ζητήσαμε ακόμη από έναν άνθρωπο που βρήκαμε στον δρόμο να καλέσει την αστυνομία για εμάς. Είπα στους άλλους πρόσφυγες να μου επιτρέψουν να μιλήσω γι 'αυτούς, επειδή ήξερα αγγλικά.
Ξαφνικά δύο τζιπ της αστυνομίας ήρθαν με ταχύτητα πάνω μας και σταμάτησαν απότομα. Μας συμπεριφέρθηκαν σαν να ήμασταν δολοφόνοι και μας αναζητούσαν.
Μας σημάδεψαν με τα όπλα τους και φώναξαν: «Ψηλά τα χέρια».
Τους είπα: «Σας παρακαλώ, απλά ξεφύγαμε από τον πόλεμο, δεν είμαστε εγκληματίες!»
Είπαν: «Σκάσε, Malaka!« Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη λέξη: « Malaka, Malaka, Malaka.
«Ήταν το μόνο που μας έλεγαν. Μας έριξαν στη φυλακή. Τα ρούχα μας ήταν βρεγμένα και δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να τρέμουμε. Δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε. Εξακολουθώ να αισθάνομαι αυτό το κρύο στα κόκαλά μου. Για τρεις μέρες δεν είχαμε φαγητό ή νερό.
Είπα στην αστυνομία: «Δεν χρειαζόμαστε τροφή, αλλά σας παρακαλώ δώστε μας νερό».
Παρακάλεσα τον διοικητή να μας αφήσει να πιούμε. Και πάλι μου είπε: «Σκάσε, Malaka!»
Θα θυμάμαι το πρόσωπο αυτού του ανθρώπου για το υπόλοιπο της ζωής μου. Είχε ένα κενό ανάμεσα στα δόντια του, και μας έφτυνε όταν μας μιλούσε.
Επέλεξε να παρακολουθεί επτά ανθρώπους να υποφέρουν από δίψα για τρεις ολόκληρες μέρες, ενώ τον παρακαλούσαμε για νερό.
Σωθήκαμε όταν τελικά μας έβαλαν σε μια βάρκα και μας έστειλαν σε ένα στρατόπεδο στην ηπειρωτική χώρα.
Για δώδεκα ημέρες μείναμε εκεί πριν περπατήσουμε προς τα βόρεια. Περπατήσαμε για τρεις εβδομάδες. Δεν έφαγα τίποτα, εκτός από φύλλα. Σαν ένα ζώο. Ήπιαμε νερό από βρώμικα ποτάμια. Τα πόδια μου πρήστηκαν τόσο πολύ που αναγκάστηκα να βγάλω τα παπούτσια μου. Όταν φτάσαμε στα σύνορα, ένας Αλβανός αστυνομικός μας βρήκε και ρώτησε αν ήμασταν πρόσφυγες.
Όταν του είπαμε «ναι», προσφέρθηκε να μας βοηθήσει. Μας είπε να κρυφτούμε στο δάσος μέχρι το σούρουπο. Δεν τον εμπιστευόμουν, αλλά ήμουν πολύ κουρασμένος για να τρέξω. Όταν έφτασε το βράδυ, μας φόρτωσε στο αυτοκίνητό του. Στη συνέχεια, μας οδήγησε στο σπίτι του, όπου μείναμε για μία εβδομάδα. Μας αγόρασε καινούρια ρούχα. Μας έδινε φαγητό κάθε βράδυ. Μου είπε: «Μην ντρέπεσαι. Έχω ζήσει κι εγώ τον πόλεμο. Τώρα είστε η οικογένειά μου και αυτό είναι το σπίτι σας».
Το ποστ έχει γίνει viral παγκοσμίως
Οπως μπορείτε να δείτε παρακάτω, το ποστ μέχρι στιγμής έχει 27.539 κοινοποιήσεις (μέσα σε 16 ώρες).
