Πήρα τα πόδια μου να περπατήσω
και με πατήματα να σε κεντήσω,
από τον Κήπο μέχρι την Άμμο,
αχ ξομπλιαστό μου, πού να σε βάνω !
Κάθε σου πέτρα και κάθε δέντρο,
μια ιστορία σαν από κέδρο ,
όπου ακουμπήσεις
σαν να τρυπάει την αντοχή σου,
που τη φυλάει η Παναγιά μας,
πάνω στο βράχο,
παρηγοριά μου πώς θέλω να ‘χω,
όπου βαδίσω κι όπου σταθώ,
συνοδοιπόρο και βοηθό!
Μικρό νησί μου, αναριγώ
στη θύμησή σου, κι όλο ποθώ
το κέντημά σου το ξομπλιαστό,
στράτα τη στράτα, γιαλό –γιαλό
ως τις κορφές σου σε νοσταλγώ.
Δώρο πολύτιμο μια ζωγραφιά σου,
έργο ανεκτίμητο το κέντημά σου,
η ιστορία σου διδακτική .
οι άνθρωποί σου καρτερικοί,
και με τη φύση και με την κρίση
μακριά θωρούνε ως το Παρίσι,
η Νίκη εκεί τον κόσμο καλεί
κι όταν τη βλέπουν τους προσκαλεί:
ονειροπόθητη η επιστροφή μου,
πάτε μια βόλτα ως το νησί μου,
στη Σαμοθράκη τη μυθική,
την παραδείσια και ιστορική,
η επίσκεψή σας περίσκεψή σας ,
τιμή ανώτερη περιποιεί!
Σαωκική γη
Ήθελα να περπατήσω τη Σαωκική γη ,
να ακούσω τους ήχους, να την εξερευνήσω!
Εκεί, καθώς γυρόφερνα στους πρόποδες του «Σάος»
η Μεγάλη Θεά μου ψιθύρισε: η ομορφιά βγαίνει από μέσα!
Έσκυψα κι αφουγκράστηκα και ναι, άκουσα!
Έναν ψίθυρο, γλυκό και τόσο αρμονικό
που η ψυχή μου τον κράτησε βαθιά μέσα της!
Νερό ανάβρυζε τόσο όσο να φέρνει επάνω
τούτον τον ήχο τον κελαρυστό,
τον ατέλειωτα μαγευτικό τον απείρως μελωδικό!
Η Σαωκική γη στα έγκατά της φλογοβολεί
και μαζεύει -ακατάληπτο μυστήριο-τα τετράβαθα νερά
για να τα φέρει στην επιφάνεια
να δροσίζουν τους αλλοστρατημένους, καλόδεχτους ταξιδιώτες!
* Η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά είναι εκπαιδευτικός,συγγραφέας και κριτικός
Φωτογραφία: Βασίλης Σπιτάλας
http://fractalart.gr/anna-deligianni-4/
