-Κατάλαβις μουρή τίπουτα ,γιά πήγις για να πας!
-Τι να καταλάβου ,ώωτσα μόν' γιένα να μι πει τι ένι του υδρουπλάνου κι μι γείπι :νι-ουπλάνου.Έ,μώρ' ακόμα γιλώ μι δάκιργια πού να καταλάβου ιγώ ντιπ κάντιμπουτα
.-Πέ μι, δγιο κβέντις αα ν'ανβαίνουμ' απού μπουουστά απ' του λιμανούδ΄σια σιακάτ απ' του Σάους κια πιτά τ' αϊρουπλάνου σαν αψλά μ'όχ' πουλύ κι αα παγαίνουμ' στου Διντάατς όσου να στιγνώσ' του σάλιου μας;
-Αα ,κιο δε αα κείτι ξνο ,να μι θμηθείς ,θαείς κι ουργή, γιένα βαπόρ' μόν' να παγαίν' νά'ρχιτι !
-Σας δείξαν τίπουτα,σας κι-άσαν ,για στέγνουσι κατακαλόκιου η λιμός σας!
-Α χά,μας τρατάαν λιμουνάδα μου ,αχ,αχ δε μπουλώ να σι πω απ' τα γέλια!
-Τιι έε τέτγην αα κιρνούν σα μπαίν'οι γ'ιπιβάτις;
-Γείχαν γιένα αγγιό μιγάλου κι γείχαν μέσα νι-ό,πάγου κιι χα,χα,χα!
-Λέγι ντε τι κακανίιζ' !
-Άφσι τι έπαθα η καμέν'.
χα,χα,χααααα!
-Αα πεις !
-Γείχι λέγου γιένα αγγιό μι νι-ό κι πάγου κι κουμμένα λιμόνια .Του νι-ό γήνταν θιλό κι όπους τιιλουγύρζα να πάου πουτήρ' να βάλου,γείδα μέσα γιένα πάασνου σκουπίδ'κι γείπα να του πάου μι του δαχτύλι μ'.Ταμάμ έβαλα του χέι μ' κι πρόκανα κι του πήα μι λαλεί μνια:.Κυρία μου τι κάνετε ,γιατί βουτάτε τα χέρια σας στη λεμονάδα.
ιγώ γείχα πάρ' στου δαχτύλι μ' του σκουπίδ' κι του βάστουμαν.Έφγα γένκα αγίας ,ξίφκα όξου να πιριιργαστώ του πάασνου .τό'τιιψα ,του μύρσα,δγιάσμους!Αχα,χααα ,έχου πιρσό ,να γιμώσου ταχιά μνια κανάτα μι νι-ό κι λιμόνια κι δγιάσμου κι νάρτς να σι κι-άσου.
-Αα,κι τι γείπαν ,πότι αα πιτάξουμ'μι του υδρουπλάνου πώς πλάκα του λεν;
-Δε αα πιτάξουμ!
-Γιατί ;
-Γιατί έεκ' απ' ξήφκα να δγιο του σκουπίδ' γήρτι η Μανόλς κι γείπι απ' δε μας δίν' σημασία ,γι ιμείς δε κάνουμ΄καλά ντη δλεια μας κι μον' λέμι !.
-Σα να λέμι νι-ουπλάνου-υδρουπλάνου,αΪρουπλάνου γιοκ;
-Τι να λέμι αφού μάς τάζ' κι πστεύουμ' μας ξιγιλούν τα ξιχάνουμ'κι όντι έρχιτι η γι ούα του ξι-ό μας δε παγαίν' σιασιακεί ,καλά να πάθουμ'.
-Πάντους έμαθις γιένα ,ότι η δγιασμους μπαίν' κι σ'ντ'λιμουνάδα!
-Ναιαιαι. γιατί γήξια καλά απ' μπαίν' σ'τς μακαόνις, κι του υδρουπλάνου ας πιτάξ' τ'αγιού κούκ'κιο δε του γείχαμ'μαθμαίνου!
'Αννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός
-Τι να καταλάβου ,ώωτσα μόν' γιένα να μι πει τι ένι του υδρουπλάνου κι μι γείπι :νι-ουπλάνου.Έ,μώρ' ακόμα γιλώ μι δάκιργια πού να καταλάβου ιγώ ντιπ κάντιμπουτα
.-Πέ μι, δγιο κβέντις αα ν'ανβαίνουμ' απού μπουουστά απ' του λιμανούδ΄σια σιακάτ απ' του Σάους κια πιτά τ' αϊρουπλάνου σαν αψλά μ'όχ' πουλύ κι αα παγαίνουμ' στου Διντάατς όσου να στιγνώσ' του σάλιου μας;
-Αα ,κιο δε αα κείτι ξνο ,να μι θμηθείς ,θαείς κι ουργή, γιένα βαπόρ' μόν' να παγαίν' νά'ρχιτι !
-Σας δείξαν τίπουτα,σας κι-άσαν ,για στέγνουσι κατακαλόκιου η λιμός σας!
-Α χά,μας τρατάαν λιμουνάδα μου ,αχ,αχ δε μπουλώ να σι πω απ' τα γέλια!
-Τιι έε τέτγην αα κιρνούν σα μπαίν'οι γ'ιπιβάτις;
-Γείχαν γιένα αγγιό μιγάλου κι γείχαν μέσα νι-ό,πάγου κιι χα,χα,χα!
-Λέγι ντε τι κακανίιζ' !
-Άφσι τι έπαθα η καμέν'.
χα,χα,χααααα!
-Αα πεις !
-Γείχι λέγου γιένα αγγιό μι νι-ό κι πάγου κι κουμμένα λιμόνια .Του νι-ό γήνταν θιλό κι όπους τιιλουγύρζα να πάου πουτήρ' να βάλου,γείδα μέσα γιένα πάασνου σκουπίδ'κι γείπα να του πάου μι του δαχτύλι μ'.Ταμάμ έβαλα του χέι μ' κι πρόκανα κι του πήα μι λαλεί μνια:.Κυρία μου τι κάνετε ,γιατί βουτάτε τα χέρια σας στη λεμονάδα.
ιγώ γείχα πάρ' στου δαχτύλι μ' του σκουπίδ' κι του βάστουμαν.Έφγα γένκα αγίας ,ξίφκα όξου να πιριιργαστώ του πάασνου .τό'τιιψα ,του μύρσα,δγιάσμους!Αχα,χααα ,έχου πιρσό ,να γιμώσου ταχιά μνια κανάτα μι νι-ό κι λιμόνια κι δγιάσμου κι νάρτς να σι κι-άσου.
-Αα,κι τι γείπαν ,πότι αα πιτάξουμ'μι του υδρουπλάνου πώς πλάκα του λεν;
-Δε αα πιτάξουμ!
-Γιατί ;
-Γιατί έεκ' απ' ξήφκα να δγιο του σκουπίδ' γήρτι η Μανόλς κι γείπι απ' δε μας δίν' σημασία ,γι ιμείς δε κάνουμ΄καλά ντη δλεια μας κι μον' λέμι !.
-Σα να λέμι νι-ουπλάνου-υδρουπλάνου,αΪρουπλάνου γιοκ;
-Τι να λέμι αφού μάς τάζ' κι πστεύουμ' μας ξιγιλούν τα ξιχάνουμ'κι όντι έρχιτι η γι ούα του ξι-ό μας δε παγαίν' σιασιακεί ,καλά να πάθουμ'.
-Πάντους έμαθις γιένα ,ότι η δγιασμους μπαίν' κι σ'ντ'λιμουνάδα!
-Ναιαιαι. γιατί γήξια καλά απ' μπαίν' σ'τς μακαόνις, κι του υδρουπλάνου ας πιτάξ' τ'αγιού κούκ'κιο δε του γείχαμ'μαθμαίνου!
'Αννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός