Θυσιάσαμε ως και το ψωμί μας για τα παιδιά μας, γιατί δεν θέλαμε να τους κλέψουμε το αύριο !Ναι δανειστήκαμε, για να φτιάξουμε κατοικίες ,όταν αυτό δεν ισχύει στη Γερμανία, ιδιόκτητες κατοικίες για εμάς και τα παιδιά μας και η φωτιά άναψε ,μια φωτιά που μας έκαψε ,γιατί οι πολιτικοί μας ,δεν κατάλαβαν εγκαίρως το παιχνίδι της -αμαχητί -παράδοσης, παρ' εκτός κι αν η προσωπική επιτυχία και ανέλιξη γινόταν με τις πλάτες του ελληνικού λαού αλλά χωρίς αυτόν!
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα ,σε μια αβεβαιότητα πολιτική όπου κανείς δεν ξέρει τι μας περιμένει, σήμερα που έχουμε περάσει από διάφορες κυβερνήσεις και άραγε προσβλέπουμε σε τι! Δοκιμάσαμε και την αριστερά από αγανάκτηση και τώρα θέλουμε να γυρίσουμε -φτου κι απ' την αρχή-στα ίδια Παντελή μου!
Αλήθεια ,υπάρχουν περιθώρια για άλλον δρόμο ,πιο δεξιά ,πιο αριστερά! Χάσαμε τον μπούσουλα, χάσαμε το μέτρο ,χάσαμε τον πολίτη και μαζί του ,αλίμονο ,το αίσθημα της ευθύνης!
Δεν απομένει -εφόσον η ΕΕ δεν στηρίζει και δεν υποστηρίζει τελικά, τα οικουμενικά ιδεώδη της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης -παρά να γυρίσουμε πίσω, για να πάμε μπροστά. Η ΕΕ μέσω των πολιτικών μας ταγών ,καταργεί σταδιακά την αυτονομία μας ,την κυριαρχία μας σε τούτο τον χώρο με έναν άνευ προηγουμένου ευρωκεντρισμό.
Συνεπώς ,πρώτα μετράει ο δρόμος προς την Ελλάδα και τους Έλληνες που αποδεκατίζονται εδώ και μια δεκαετία,και μετά ας αποφασίσουμε σε ποιον ιδεολογικό χώρο θα σταθούμε!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός
