Κάθι χόονου η Θκινέλα κι η Γιάννς ΄τοιμάζαν ντ ΄βίζιτα καμνιά βδουμάδα πγιο μπουουστά.
Η Γιάννς ντ’ άλλ’ τ’ Αγιού Βασλιού μουρμούρζι :τι πλάκα Θκινέλα ,αα ν’έχ’ φέτου βίζιτα γιαα αα λείπ’;
-Κιοο αα ν’έχ’,αα ν’έχ’ ,μη γανιάιζ’ μπαμπά μ’ κι τρικούβιρτ’ άμα θέλς!
-Του τρικούβιρτ’ τι του θέλς ,τι πααπάν’αα βάλουμ’;
-Ό,τ’ μπουλώ αα κάνου μόν’ισύ καΰδγια να σπάις’.
-Έευτου ούτι λόγους, μουου, να μη θέλς τίπουτα να ψνίσουμ’!
-Αα, σα πας στου μαγαζί, πάρ’ βιρμούτ’καμνιά ουκά, ζάχαρ δότιργια κ’λά ,κανέλα …
-Νταγιάτσι ,να τα γάαψου γιατί δε τα θμούμι.
-Πάρ’ γιένα χαρτί.
-Χαρτί δεν έχου απού πού να πάου;
-Σκίσι μνια φλάδα τς Άννας -μου να μη πάρ’ χαμπάρ’ γιατί αα μας λιάσ’, δε θέλ’ ν’ακμπίζουμ’ τσι φλάδιι τς.
-Καλά αα πάου μνια χαρτουπιτσιέτα. Για λέγι.
-Βιρμούτ’,,ζάχαρ’…
-Αα,ζαών’ η χαρτουπιτσιέτα ,δε κάν’!
-Γύρσι,αρχινέψαν τα θιρμά μ’κι βάαζ’ ,κάνι όπους σι λέγου.
Τάαβξι μνια φλάδα έσκισι γιένα φύλλου άσπουου απ’ ντ’αρχή κι..
-Άιντι λέγι .
-Βιρμούτ’,ζάχαρ’κανέλα,μουσκουκάρφγια,λουκούμνια,χαρτουπιτσιέτις,κιι…κύμνου!
Απουδαγκάθκι η Γιάννς ,ντου κύμνου τι ντου γήθιλι!,Να ουτήσ’, μου πγιος ντ’ ακούει.
-Γιατί δε συντχαίνς για;Κλείδουσι τίπουτα του χαλνάρ’ σ’;
-Όχ μπε σκέφτουμ’.Ντου κύμνου για ντ’ μπακλαβού ντου θέλς;
-Ας ντου θέλου πλάκα ,πάρ’ ισύ, κ’ιγώ αα δγιώ τι αα κάνου.
-Θκινέλα ,πάγου να τα πάου κι σα κλώσου αα σπάσου τα καΰδγια.
Καμνιά βουλά έκλουσι μι τα ψούνια ,μου κύμνου δεν -ι γίφιι.
Τα’βγαζι ικείν’ απάν’ στου τραπέζ’ κι μουρμούρζι:βιρμούτ’ .Μνια ουκά σι γείπα για!
Ζάχαρς .Πουλύ πήις!
Κανέλα.Έ πνα σ’ντη θυμνιάζ’ έτιιμι του χέρτ’ απ’ ντ’έβαζι;
Μουσκουκάρφγια !Γιατί πήις έε τόσα ,ικιός τα γείχι για πούλμα ,μου ισύ στόμα δεν-ι γείχις !Λουκούμνια .Αα θέλ’κόψμου στα δγιο γείνι μιγάλα αα κάτς σι κανέ λιμό..
Χαρτουπιτσιέτις!Να τσι πας πίσου ,γείνι σα γυαλόχαρτου κι να πάρς απ’ τς καλές ,λπήθκις τς πάαδις ως φαίντι.
Έκατσι στου τραπέζ’ ,’επιξι πία -δόθι τα μάτγια τς ,θμήθκι ντου κύμνου,πγιος γείδι ντου Θιό !
-Ντου κύμνου ντου θέλου για πατσιά ,γιατί τι νόμζις ,για κόλβα ;Θαείς κι αα κάνουμς καμπόσις βίζιτις ακόμα ,μη γανιάιζ!
Έλα-έλα ,σώπασι.
-Καφέ αα πγιούμι τι λες, κι γύστια ν’αρχινέψουμ’ τσι δλειές!
-Α,μι τό’κανις του μπιρνάχι μ’ κι κιάπ’ μ’έλιγις « μπαμπά μ’», κόντιψις να μι στείλς σ’ ντουν αγύρστου.
-Ακόμα βρε μπαμπά μ’ δε μ’έμαθις ,τόσα χόονια !Σα κάνου σ’ ντου κάμπου ράχ’ αα μι νιώισ’;
-Σχουημέν’, μου να ,τα καταπίνου …
- Κι σα τα καταπίνς νι-ό δεν έχ’, πάρ’ ντου μαστααπά κουντά σ’ .
-Θκινέλα μη μι πας ιναντινά κι μη μ’απαντάς!
-Καφέ;
-Καλύτια κινίνου ,μου άιντι σι σχουρνώ!
Η βίζιτα σέμπκι μπουουστά ,πήι ικιός γιένα κβα καΰδγια ,ντου πόοβλου ,του γδι ,μνια μισάλα κι γιένα νταβά κι έκατσι σια ντ’ μασίνα κουντά να τα σπάσ’.
Τσάκ του καΰδ’ ,το’σπαζι ,του καθέρζι ,μου έρχνι του μσο -ντου γιένα του γάδαου- σ’ντου νταβά κι τ’άλλου τό’τουουγι.
Ντου πνάσκι η Θκινέλα.
-Γύρσι ,δε αα ξαναβάλς στου στόμα καΰδ’ γιατί δε αα σώσ’.
Άκσις, για ντιπ .Ισένα λέγου ,μη τα τώως ,να κάνου ντη δλειά μ’.
Σα τα γίσουσι ,έμασι του πανί ,σύμμασι κι τααβήχκι σ’ντου καναπέ.
-Πότι αα κάνς ντ’ μπακλαβού;
-Ταχιά ,του βράδ’.
Τα Φώτα πήγι σ΄ντ’ακκλησιά μουναχή τς κι σαν έκλουσι στου σπίτ’ πήαν γούλα φουτγιά.Έβαλι ντ’ μπουουστουπουδγιά τς κι μόν’ να ντ έβλιπις.
Τίναξι,σκούπσι ,ξισκούνσι,σκούπσι γούλα τα γυαλκά.Έσβαξι κι δγιο πιτνοί γιατί γείχι σ’ντου νου τς ,μιγάαλ’ βίζιτα.
Ζύμουσι κι άνξι τιργιάντα φλουμάργια.Σ’ντου μιγάλου ντου μπακιένιου ντου νταβά έβαλι ινιννήντα χιργιές σπασμένα καΰδγια κι κουντά μνια ουκά λάδ’λιόλαδου.Ανακάτιψι κι κανέλα στα καΰδγια κι έτιιψι κουμμάτ’ μουσκουκάρδου.Όντι ντου γείσουσι ,ντουν έκουψι στα τέσσια ,στα ουχτώ,,γύστια ντουν έχααξι μπακλαβαδουτά κι έβγαλι 64 κουμμάτγια κι 40 γουνιάδγια για να τα φαν συνατοί τς.Ντουν έψησι σ’ντου φούρνου παν’ απού ώρα ,κι ντου σιρόπγιασι μι καφτό σιρόπ’ μόλις ντουν έβγαλι απ ‘ ντου φούρνου.
Σια τ’απόγιμα ΄τοίμασι κι τς πιτνοί μι κουουμμύδγια κι δουκίμαζι κι γήπνι κράσου κι γιένκι φέσ’,κι τααγούδγι γιένα τααγούδ’ τς Φουτεινής Μαυράκ’ «Μουσαφιραίοι είμαστε» ,κι λάλι «Να ζήσ’ η γ’Ίασμους κι η Κουμουτηνή απ’βγάλαν τ’Φουτεινή!»
-Θκινέλα,κέφγια έις;
-Έχου ,έχου,ταχιά αα του κάψουμ’!
Τ’Αγιού Γιαννιού πήγαν’ πάλι σ’ ντ’ ακκλησιά κι καλέσαν μιρκοί σ’ ντ’ βίζιτα.Του σουρούπουμα γένταν τ’κουτρούλ’ η γάμους.
Άκγις ντου σκύλου να γαβγίζ’ κι γιένα « μπείτι-μπείτι» κι φραπ η πόρτα!.Τι γείστι καλά μέχρι τς αυγές βάσταξι η βίζιτα .
Κάθι χόονου μι κουμάτ’ γκίινια γένταν η γιουρτή τ’Γιάνν’κι αρχόνταν η Θκινέλα στου κέφ’ κι λάλι :κόψι ξύλου κάνι Αντών’κι απ’ ντου πλάτανου Μανώλ’ κι άμα πεις κι για ντου Γιάνν’,όπγοιου ξύλου νάνι κάν’. «Γεια σου αφιντικό»,λάλι ντου Γιάνν’ κ’ικιός γένταν άλλους τόσους !
Χρόνια Πολλά στους Γιάννηδες!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός.
