-Τι ουτάς πάρ’ .
-Μκόο ,μιγάλου τι λουγιώ;
-Πάρ’ ,ας ένι ό,τ’ ένι αα του καταφέουμ’.
-Έντου του τιλιυταίου ,ότ βγει .
-Βάλτου στου ψυγείου όπους ένι να παγώσ’!
Του βράδ’ κόψαν κι φάγαν απού γι ένα φιλί μι τυρί.
Έκιου γήνταν.
Του ταχιά…
-Πάγουσα καμένι ,τάαβα ντ’ κουβέρτα .
-Να μη θέλς κι κουμμάτ’ καρπούζ’ παγουμένου;
-Ε,μωρ’ παλαβώθκις,μη για ντου θιό ,τουρτουίζου.
Σια ντη τρίτ’ ντ’ μία δώκι γήλιους κι ζισταθήκαν.
-Αα.κυρά,σήμια αα φάμι κι του καρπούζ’!
-Να κόψου να’νι έτοιμου για του γιόμα.
Ταμάμ πήγι μία ,ασμπάτγι τ’αστρουπιλέκια κι έλιγις πού να χουθώ να μην ακούγου.
-Βγινιάα,τίπουτα να θέλς καρπούζ’ ;
-Αα θέλις να τ’ακούισ’ .
-Του πληώσαμ’ για.
-Κάλα σα του πληώσαμ’ αα του φάμι μες’ σ’ντ’κουβέρτα ;
Πέταξ’του αα του φάει κανέ ζο.
-Ν’απουδγιούμι λέγου.
Δγιό μέις έρχνι μι του τλούμ.
-Βγινιά να μη θέλς κουμμάτ’ καρπούζ’ ;
-Μη ,μη ,μη πάγουσα.
-Κάλα, σ’ντου γιαλό κουλμπούν .
-Κουλμπούν γιατί πληών’ τι αα παν να λέν’ ,αα τσι ουτούν πόσα μπάνια ,τι αα πουν!
-Να του πιτάξου δηλαδή του καρπούζ’;
-Πέταξέ του κι να μη ξανα πάρς!Αα ,φέτου έχ’ τράτου αα βάζ’ η κόσμους απ’κάτ’ του μαγιό κι αμ παν του παλτό !
-Κάλα κι ντου χμώνα;
-Ας έρτ κι αα δγιούμι.
Βγινιά σήκου γήφια παγουτό .
-Μι ντ΄βουουχή χειργιάζτι.
-Δε αα φας ;
-Αα φάγου κι ας χπουν τα κατασάγνα μ’.
Ντ ‘άλλ’σαράντα πυριτό η Βγινιά.
-Βρε να μη ξαναφέρς παγουμένου ό,τ’ ένι γιατί η κι-ός έτς αα τααβήξ’.
-Ικιός ντη δλειά τ’ κι’μεις ντη θκη μας Βγινιά .Σα δε φάμι ‘κείν’ απ’ τα πλούν αα πιθάν’;
-Άιντι ντόπ-ντόπ αα παίρνουμ’ ,να γέντι κατανάλουσ’
-Του γιλάς ,σαν έχ’ καλό χμώνα ιμείς τα ξύλα τι αα τα κάνουμ’;
-Κάντα καμίν’ κι κάτσι ,εε πλια μι ντ’ αθουουπγιά σ’ !
