''Θοδωρή Κολοκοτρώνη!'' κράζει ο Κ. Παλαμάς! ''Χαλκόπλαστε! Κάπου το χέρι απλώνεις, που τ' απλώνεις;''
''Στον πόλεμο, στων όλων τον πατέρα, στη ρίζα, στην αγράμματη σοφία, στην κλεφτουριά, στου Τούρκου τη φοβέρα!''
''Και γύρω κι εμπρός σου η Πολιτεία, με τα λογής παλάτια τα πλατιά, καζάρμες, θέατρα, υπουργεία;'' Κι αποκρίνεται: ''Τσεκούρι και φωτιά!''
''Και για τα τωρινά; Τι λες για αυτά που θωρείς να γίνονται στη χώρα;'' Θυμώνει, αγριεύει, θεριεύει κι απαντά:
Έλληνα!
Η γη σου καίγεται απ' άκρη σ' άκρη! Η γη σου είναι φρούριο και χρέος σου η νίκη!
Κούφιοι κι οκνοί καταφρονούν τη αγία σου πίστη και την θεία σου γλώσσα! Κηφήνες, βάτραχοι κι ακρίδες, ένα πλήθος ανίδεοι και στριμμένοι διαλύουν τους ιερούς σου θεσμούς, την παιδεία, την οικογένεια.
Σήκω, ορθώσου, πλάσου, αρματώσου! Την γνώσης και της πίστης άρπαξε το τόξο και αγωνίσου. Τέντωσε, σημάδεψε και κτύπα το όρνιο της αθεΐας που μας παίρνει νου και γνώμη και παλληκαριά. Πλήξε το τέρας της απάτριδος πολιτικής και τη λυσσασμένη σκύλα που σε κρατά καθηλωμένο!
Επιτέλους, πέτα από πάνω σου του ραγιά τη ρετσινιά! Σταμάτα να πληρώνεις του σκλάβου το χαράτσι στην αστόχαστη την πλέμπα! Κακή η σκλαβιά, αλλά χειρότεροι οι ραγιάδες!
Ελληνική ψυχή!
Ξύπνα κι εμπρός! Να οι στάβλοι του Αυγεία! Καθάρισέ τους!
Παντρέψου με το θυμό και χτύπα, λάβωνε και σβήσε, ν' αναστηθείς ξανά! Κτύπα τους ψεύτες, τους άμυαλους και τους κιοτήδες!
Ελληνική φυλή!
Δεν έχει άλλο πιο βαθύ σκαλί του κακού η σκάλα! Αλλά, αν θέλεις ξανά για να ανεβείς προς ύψη ουρανοφόρα, νίκη σου μεγάλη σ' εσέ να πεις: ''Υποτάξου πρώτα''! Σημαία και πράξη κάνε την Αλήθεια, την Ταπεινοσύνη, την Υπακοή!
Τρανό παράδειγμά σου της Ιστορίας και της Εκκλησιάς τα συναξάρια, της Ρωμιοσύνης τα καμάρια!
Αν αφήνεις και σε διαφεντεύουν αντίχριστοι κι ανθέλληνες, δεν είσαι άξιος! Αν τρέμεις του Μουχαμέτη την αρμάδα είσαι ανάξιος!
Διάβασε, μάθε, ορθώσου αντρίκεια, ενώσου, πίστεψε, πολέμα! ''Η μόνη δικαιοσύνη είναι το σπαθί!''
Μη φοβάσαι! Ας ουρλιάζουν καταπόδι οι λύκοι. Στόχος σου μοναδικός η νίκη!
Και πάντα νάχεις στο νου σου εκείνο το ιερό του ποιητή: ''Η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα''!
Αντιστράτηγος (ε.α)
Νικόλαος Ταμουρίδης
Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ
''Στον πόλεμο, στων όλων τον πατέρα, στη ρίζα, στην αγράμματη σοφία, στην κλεφτουριά, στου Τούρκου τη φοβέρα!''
''Και γύρω κι εμπρός σου η Πολιτεία, με τα λογής παλάτια τα πλατιά, καζάρμες, θέατρα, υπουργεία;'' Κι αποκρίνεται: ''Τσεκούρι και φωτιά!''
''Και για τα τωρινά; Τι λες για αυτά που θωρείς να γίνονται στη χώρα;'' Θυμώνει, αγριεύει, θεριεύει κι απαντά:
Έλληνα!
Η γη σου καίγεται απ' άκρη σ' άκρη! Η γη σου είναι φρούριο και χρέος σου η νίκη!
Κούφιοι κι οκνοί καταφρονούν τη αγία σου πίστη και την θεία σου γλώσσα! Κηφήνες, βάτραχοι κι ακρίδες, ένα πλήθος ανίδεοι και στριμμένοι διαλύουν τους ιερούς σου θεσμούς, την παιδεία, την οικογένεια.
Σήκω, ορθώσου, πλάσου, αρματώσου! Την γνώσης και της πίστης άρπαξε το τόξο και αγωνίσου. Τέντωσε, σημάδεψε και κτύπα το όρνιο της αθεΐας που μας παίρνει νου και γνώμη και παλληκαριά. Πλήξε το τέρας της απάτριδος πολιτικής και τη λυσσασμένη σκύλα που σε κρατά καθηλωμένο!
Επιτέλους, πέτα από πάνω σου του ραγιά τη ρετσινιά! Σταμάτα να πληρώνεις του σκλάβου το χαράτσι στην αστόχαστη την πλέμπα! Κακή η σκλαβιά, αλλά χειρότεροι οι ραγιάδες!
Ελληνική ψυχή!
Ξύπνα κι εμπρός! Να οι στάβλοι του Αυγεία! Καθάρισέ τους!
Παντρέψου με το θυμό και χτύπα, λάβωνε και σβήσε, ν' αναστηθείς ξανά! Κτύπα τους ψεύτες, τους άμυαλους και τους κιοτήδες!
Ελληνική φυλή!
Δεν έχει άλλο πιο βαθύ σκαλί του κακού η σκάλα! Αλλά, αν θέλεις ξανά για να ανεβείς προς ύψη ουρανοφόρα, νίκη σου μεγάλη σ' εσέ να πεις: ''Υποτάξου πρώτα''! Σημαία και πράξη κάνε την Αλήθεια, την Ταπεινοσύνη, την Υπακοή!
Τρανό παράδειγμά σου της Ιστορίας και της Εκκλησιάς τα συναξάρια, της Ρωμιοσύνης τα καμάρια!
Αν αφήνεις και σε διαφεντεύουν αντίχριστοι κι ανθέλληνες, δεν είσαι άξιος! Αν τρέμεις του Μουχαμέτη την αρμάδα είσαι ανάξιος!
Διάβασε, μάθε, ορθώσου αντρίκεια, ενώσου, πίστεψε, πολέμα! ''Η μόνη δικαιοσύνη είναι το σπαθί!''
Μη φοβάσαι! Ας ουρλιάζουν καταπόδι οι λύκοι. Στόχος σου μοναδικός η νίκη!
Και πάντα νάχεις στο νου σου εκείνο το ιερό του ποιητή: ''Η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα''!
Αντιστράτηγος (ε.α)
Νικόλαος Ταμουρίδης
Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ