Ο Συνδυασμός μας ανέλαβε τον Δήμο, μετά την νίκη στις εκλογές του Οκτώβρη του 1990, την 1η του Γενάρη 1991.
Από τις πρώτες μέρες αντιμετωπίσαμε μια σοβαρή οικονομική υποχρέωση. Αυτή αφορούσε την εξόφληση δανείου 3.500.000 δρχ από την Αγροτική Τράπεζα, που είχε συνάψει το 1965 η τότε Κοινότητα για την των Μοναστηριακών κτημάτων. Το ύψος της οφειλής είχε φτάσει τα 22.000.000 δρχ γιατί δεν είχε δοθεί ποτέ κανένα ποσό. Στα τέλη του 1991 πλήρωσε ο Δήμος 2.000.000 δρχ.
Αργότερα καταφέραμε να ξοφλήσουμε το σύνολο της οφειλής, άρθηκε η υποθήκη και δόθηκε στον Δήμο η πλήρης κυριότητα των κτημάτων με δικαίωμα στον Δήμο για οποιαδήποτε πράξη (πώληση - ενοικίαση κλπ).
Μεγάλο πρόβλημα υπήρξε στον Δήμο από την σχεδόν πλήρη έλλειψη μηχανολογικού εξοπλισμού. Εκτός από 2-3 παμπάλαια αυτοκίνητα, τα πτυοσκάπανα και τα καρότσια ήταν τα μόνα εργαλεία. Δέκα ημέρες μετά την ορκωμοσία της 01/01/1991 κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στο νησί δυο απορριμματοφόρα με προσωρινό προσωπικό (οδηγούς και εργάτες καθαριότητας) εξυπηρετώντας τους οικισμούς (πλην της Χώρας) καθ' ότι η αποκομιδή των σκουπιδιών γινόταν μέχρι τότε με τρακτέρ.
Αργότερα έγινε η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, αγοράστηκε ένα μικρό φορτηγό για τις ανάγκες της Χώρας και οι πρώτοι κάδοι απορριμμάτων για τα κεντρικότερα σημεία των οικισμών.
Σταδιακά προβήκαμε στην αγορά ενός γκρέϊντερ, ενός μικρού σκαπτικού JCB και ενός μικρού λεωφορείου 32 θέσεων για την βελτίωση της συγκοινωνίας, την ευθύνη της οποίας είχε τότε το ΚΤΕΛ Ν. Έβρου. Αργότερα όταν εφαρμόστηκε το σχέδιο ΚΑΠΟΔΊΣΤΡΙΑΣ για τις συνενώσεις των Δήμων και Κοινοτήτων, κατορθώσαμε, παρ' ότι ο Δήμος μας δεν προήλθε από συνένωση, να καρπωθούμε τα οφέλη που παρείχε το σχέδιο.
Έτσι πήραμε: 1 μεγάλο ανατρεπόμενο φορτηγό, 1 μικρό 4x4 και ένα ακόμα λεωφορείο 32 θέσεων.
Με τον αναφερόμενο εξοπλισμό αλλά και την συνεχή επιτόπια ενημέρωση για τα προβλήματα των συνδημοτών μας, η πλειονότητα των οποίων γεωργοκτηνοτρόφοι, προβαίναμε δύο φορές τον χρόνο (Άνοιξη και Φθινόπωρο) στην συντήρηση του εκτεταμένου αγροκτηνοτροφικού οδικού δικτύου, στην διάνοιξη νέων προσβάσεων στα κτήματα και τα ποίμνιο στάδια, στην κατασκευή ποτιστρών (σε 10 σημεία), τη διάνοιξη 10 νέων αρδευτικών γεωτρήσεων και την συντήρηση και επισκευή παλαιών που ήταν σε αδράνεια. Μικρά φράγματα σε ρυάκια και συντήρηση παλαιών τσιμενταυλάκων και κατασκευή νέων, διευκόλυναν την άρδευση των περιβολιών του κάθε οικισμού. Κατασκευάσαμε δεύτερη μεγάλη δεξαμενή αποθήκευσης νερού στη θέση Κουοκουδιά για την καλύτερη άρδευση των ελαιώνων της περιοχής.
Η πόρτα του γραφείου του Δημάρχου ήταν πάντα ανοιχτή τόσο για τους δημότες, όσο και για τους επισκέπτες, η δε κατανόηση για την λύση του κάθε προβλήματος ήταν δεδομένη.
Η δε αγορά βοθροφόρου αυτοκινήτου εξασφάλισε για πάρα πολλά χρόνια, με ελάχιστο τίμημα, την άντληση και αποκομιδή των λημμάτων από αρκετούς οικισμούς και κυρίως από την Καμαριώτισσα όπου το πρόβλημα ήταν έντονο.
Η απόκτηση - με δωρεά ενός φιλικού ζευγαριού Γερμανών - ενός επιβατικού αυτοκινήτου, διευκόλυνε τόσο τις μετακινήσεις του Δημάρχου, όσο και αυτές των Υπηρεσιακών παραγόντων που επισκέπτονταν το νησί για την επίλυση προβλημάτων που αντιμετώπιζε.
Η γόνιμη αναπτυξιακή πορεία που γνώρισε το νησί την πρώτη τετραετία έφερε το πρωτόγνωρο για την Σαμοθράκη και σπανιότατο για όλη την Ελλάδα γεγονός στις εκλογές του Οκτώβρη του 1994, ο συνδυασμός μας να είναι ο μοναδικός που έθεσε υποψηφιότητα και είχε την απόλυτη αποδοχή από το σύνολο των συμπολιτών μου.
Το γεγονός μας έδωσε μεγάλη ικανοποίηση αλλά και μεγαλύτερη υποχρέωση να συνεχίσουμε τα έργα μας χωρίς καμία ανάπαυλα.
Η δεύτερη τετραετία ήταν ακόμα πιο παραγωγική. Έγιναν λιμάνια, ασφαλτοστρώθηκαν δρόμοι πολλών χιλιομέτρων, γέφυρες,σχολεία,υδρεύσεις - αποχετεύσεις, πλατείες, γήπεδα, που άλλαξαν την όψη του νησιού μας.
Μετά από οκτώ χρόνια, στις εκλογές του Οκτώβρη του 2006 ο συνδυασμός μας κέρδισε ξανά τις εκλογές. Αμέσως στρωθήκαμε στην δουλειά για να υλοποιήσουμε έργα που προέρχονταν από την απερχόμενη Δημοτική Αρχή και ταυτόχρονα να προωθήσουμε τη λύση νέων προβλημάτων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε τη διετία 2007-2008 ήταν αυτό των σκουπιδιών. Μετά το κλείσιμο των τριών από τους τέσσερις σκουπιδότοπους από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή σε συνδυασμό με την Ευρωπαϊκή απαγόρευση δημιουργίας νέων σκουπιδότοπων δημιουργήθηκε το άλυτο πρόβλημα διάθεσης των σκουπιδιών το 2008 που δυσφήμισε το νησί μας και τράβηξε την προσοχή και τις προσπάθειες μας κατ΄ αποκλειστικότητα.
Το αποτέλεσμα ήταν να εφαρμοστεί το αρχαίο ρητό: Ουδέν κακό αμιγές καλού. Με μεγάλες προσπάθειες και προσωπικές παρεμβάσεις σε Νομαρχία, Περιφέρεια και Υπουργεία επιτεύχθηκε η σχετικά σύντομη κατασκευή του ΣΜΑ (Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων), εξασφαλίστηκαν τα πρώτα κοντέινερ για την συγκέντρωση και την μεταφορά τόσο των ανακυκλώσιμων όσο και των κοινών απορριμμάτων και η μεταφορά τους στην Αλεξανδρούπολη και Κομοτηνή αντίστοιχα.
Παράλληλα προμηθευτήκαμε πράσινους και μπλε κάδους απορριμμάτων και έγιναν συνεχής προσπάθειες ενημέρωσης των κατοίκων για τη μεγάλη σημασία της ανακύκλωσης. Βέβαια η λύση της μεταφοράς των σκουπιδιών που εφαρμόζεται και σήμερα είναι κοστοβόρα και πρέπει να βρεθεί λύση για κατασκευή ΧΥΤΥ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων) στο νησί ώστε να περιοριστεί η δαπάνη μεταφοράς μόνο για τα ανακυκλώσιμα.
Δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που δυστυχώς δεν λύθηκε, ήταν αυτό του Βιολογικού Καθαρισμού της Καμαριώτισσας.
Η μελέτη του Βιολογικού Καθαρισμού που συντάχθηκε από την ΤΥΔΚ (Τεχνική Υπηρεσία Δήμων και Κοινοτήτων) βασισμένη σε ΑΚΥΡΟ τοπογραφικό και λανθασμένες συντεταγμένες, χωροθετούσε το κτίσμα του βιολογικού, όχι στο χώρο των 12 στρεμμάτων που είχε παραχωρηθεί στον Δήμο ύστερα από ιδιαίτερα δύσκολες διεργασίες από το 1996, αλλά σε παραπλήσια ιδιόκτητη έκταση 12 επίσης στρεμμάτων.
Το πρόβλημα παρουσιάστηκε όταν στην αρχή της τρίτης θητείας μου (01-01-2007 έως 31-12-2010) ύστερα από σύμβαση που υπογράψαμε με τον ανάδοχο εργολάβο, που είχε αναδειχθεί μειοδότης κατά την διάρκεια της θητείας της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής, οι ιδιοκτήτες της έκτασης που είχε χωροθετηθεί το έργο, αντέδρασαν καταφεύγοντας σε ένδικα μέσα.
Παρά τις προσπάθειες μου για συμβιβαστική λύση οι ιδιοκτήτες ήταν ανένδοτοι με αποτέλεσμα να αναγκαστούμε να καταφύγουμε σε λύση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, διαδικασία αρκετά χρονοβόρα, αλλά και όταν φτάσαμε στον ειδικό εκτιμητή η αξία του μέτρου από 3,7€ που ήταν η αντικειμενική αξία στην περιοχή, να ορίζεται στα 90€, ενώ οι ιδιοκτήτες ζητούσαν 150€ για κάθε τετραγωνικό μέτρο.
Οι οικονομικές δυνατότητες του Δήμου δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν ένα τέτοιο ποσό, η λήξη του προγράμματος χρηματοδότησης πλησίαζε και ο Δήμος αναγκάστηκε να δεχθεί την απένταξη του έργου και να προχωρήσει στη διαδικασία λύσης της σύμβασης με τον εργολάβο και δυστυχώς στην ματαίωση κατασκευής του έργου.
Επίσης κατασκευάσαμε τοιχία αντιστήριξης εκατοντάδων μέτρων σε διάφορα σημεία του νησιού (Αλεβάντζα, Γουρουνομάντρι, Χώρα, Λάκκωμα, Λαγκάδα, Ποταμιά και αλλού). Επίσης η δαφνοφύτευση σε πολλά σημεία (Χώρα, Καμαριώτισσα, Λάκκωμα) έδωσε ιδιαίτερη ομορφιά στους χώρους.
Σε όλη την διάρκεια της 12ετούς θητείας μου και ιδιαίτερα στην πρώτη 8ετία δώσαμε μεγάλη προσοχή στην προβολή του νησιού με κάθε τρόπο.
Από τις πρώτες μέρες αντιμετωπίσαμε μια σοβαρή οικονομική υποχρέωση. Αυτή αφορούσε την εξόφληση δανείου 3.500.000 δρχ από την Αγροτική Τράπεζα, που είχε συνάψει το 1965 η τότε Κοινότητα για την των Μοναστηριακών κτημάτων. Το ύψος της οφειλής είχε φτάσει τα 22.000.000 δρχ γιατί δεν είχε δοθεί ποτέ κανένα ποσό. Στα τέλη του 1991 πλήρωσε ο Δήμος 2.000.000 δρχ.
Αργότερα καταφέραμε να ξοφλήσουμε το σύνολο της οφειλής, άρθηκε η υποθήκη και δόθηκε στον Δήμο η πλήρης κυριότητα των κτημάτων με δικαίωμα στον Δήμο για οποιαδήποτε πράξη (πώληση - ενοικίαση κλπ).
Μεγάλο πρόβλημα υπήρξε στον Δήμο από την σχεδόν πλήρη έλλειψη μηχανολογικού εξοπλισμού. Εκτός από 2-3 παμπάλαια αυτοκίνητα, τα πτυοσκάπανα και τα καρότσια ήταν τα μόνα εργαλεία. Δέκα ημέρες μετά την ορκωμοσία της 01/01/1991 κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στο νησί δυο απορριμματοφόρα με προσωρινό προσωπικό (οδηγούς και εργάτες καθαριότητας) εξυπηρετώντας τους οικισμούς (πλην της Χώρας) καθ' ότι η αποκομιδή των σκουπιδιών γινόταν μέχρι τότε με τρακτέρ.
Αργότερα έγινε η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, αγοράστηκε ένα μικρό φορτηγό για τις ανάγκες της Χώρας και οι πρώτοι κάδοι απορριμμάτων για τα κεντρικότερα σημεία των οικισμών.
Σταδιακά προβήκαμε στην αγορά ενός γκρέϊντερ, ενός μικρού σκαπτικού JCB και ενός μικρού λεωφορείου 32 θέσεων για την βελτίωση της συγκοινωνίας, την ευθύνη της οποίας είχε τότε το ΚΤΕΛ Ν. Έβρου. Αργότερα όταν εφαρμόστηκε το σχέδιο ΚΑΠΟΔΊΣΤΡΙΑΣ για τις συνενώσεις των Δήμων και Κοινοτήτων, κατορθώσαμε, παρ' ότι ο Δήμος μας δεν προήλθε από συνένωση, να καρπωθούμε τα οφέλη που παρείχε το σχέδιο.
Έτσι πήραμε: 1 μεγάλο ανατρεπόμενο φορτηγό, 1 μικρό 4x4 και ένα ακόμα λεωφορείο 32 θέσεων.
Με τον αναφερόμενο εξοπλισμό αλλά και την συνεχή επιτόπια ενημέρωση για τα προβλήματα των συνδημοτών μας, η πλειονότητα των οποίων γεωργοκτηνοτρόφοι, προβαίναμε δύο φορές τον χρόνο (Άνοιξη και Φθινόπωρο) στην συντήρηση του εκτεταμένου αγροκτηνοτροφικού οδικού δικτύου, στην διάνοιξη νέων προσβάσεων στα κτήματα και τα ποίμνιο στάδια, στην κατασκευή ποτιστρών (σε 10 σημεία), τη διάνοιξη 10 νέων αρδευτικών γεωτρήσεων και την συντήρηση και επισκευή παλαιών που ήταν σε αδράνεια. Μικρά φράγματα σε ρυάκια και συντήρηση παλαιών τσιμενταυλάκων και κατασκευή νέων, διευκόλυναν την άρδευση των περιβολιών του κάθε οικισμού. Κατασκευάσαμε δεύτερη μεγάλη δεξαμενή αποθήκευσης νερού στη θέση Κουοκουδιά για την καλύτερη άρδευση των ελαιώνων της περιοχής.
Η πόρτα του γραφείου του Δημάρχου ήταν πάντα ανοιχτή τόσο για τους δημότες, όσο και για τους επισκέπτες, η δε κατανόηση για την λύση του κάθε προβλήματος ήταν δεδομένη.
Η δε αγορά βοθροφόρου αυτοκινήτου εξασφάλισε για πάρα πολλά χρόνια, με ελάχιστο τίμημα, την άντληση και αποκομιδή των λημμάτων από αρκετούς οικισμούς και κυρίως από την Καμαριώτισσα όπου το πρόβλημα ήταν έντονο.
Η απόκτηση - με δωρεά ενός φιλικού ζευγαριού Γερμανών - ενός επιβατικού αυτοκινήτου, διευκόλυνε τόσο τις μετακινήσεις του Δημάρχου, όσο και αυτές των Υπηρεσιακών παραγόντων που επισκέπτονταν το νησί για την επίλυση προβλημάτων που αντιμετώπιζε.
Η γόνιμη αναπτυξιακή πορεία που γνώρισε το νησί την πρώτη τετραετία έφερε το πρωτόγνωρο για την Σαμοθράκη και σπανιότατο για όλη την Ελλάδα γεγονός στις εκλογές του Οκτώβρη του 1994, ο συνδυασμός μας να είναι ο μοναδικός που έθεσε υποψηφιότητα και είχε την απόλυτη αποδοχή από το σύνολο των συμπολιτών μου.
Το γεγονός μας έδωσε μεγάλη ικανοποίηση αλλά και μεγαλύτερη υποχρέωση να συνεχίσουμε τα έργα μας χωρίς καμία ανάπαυλα.
Η δεύτερη τετραετία ήταν ακόμα πιο παραγωγική. Έγιναν λιμάνια, ασφαλτοστρώθηκαν δρόμοι πολλών χιλιομέτρων, γέφυρες,σχολεία,υδρεύσεις - αποχετεύσεις, πλατείες, γήπεδα, που άλλαξαν την όψη του νησιού μας.
Μετά από οκτώ χρόνια, στις εκλογές του Οκτώβρη του 2006 ο συνδυασμός μας κέρδισε ξανά τις εκλογές. Αμέσως στρωθήκαμε στην δουλειά για να υλοποιήσουμε έργα που προέρχονταν από την απερχόμενη Δημοτική Αρχή και ταυτόχρονα να προωθήσουμε τη λύση νέων προβλημάτων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε τη διετία 2007-2008 ήταν αυτό των σκουπιδιών. Μετά το κλείσιμο των τριών από τους τέσσερις σκουπιδότοπους από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή σε συνδυασμό με την Ευρωπαϊκή απαγόρευση δημιουργίας νέων σκουπιδότοπων δημιουργήθηκε το άλυτο πρόβλημα διάθεσης των σκουπιδιών το 2008 που δυσφήμισε το νησί μας και τράβηξε την προσοχή και τις προσπάθειες μας κατ΄ αποκλειστικότητα.
Το αποτέλεσμα ήταν να εφαρμοστεί το αρχαίο ρητό: Ουδέν κακό αμιγές καλού. Με μεγάλες προσπάθειες και προσωπικές παρεμβάσεις σε Νομαρχία, Περιφέρεια και Υπουργεία επιτεύχθηκε η σχετικά σύντομη κατασκευή του ΣΜΑ (Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων), εξασφαλίστηκαν τα πρώτα κοντέινερ για την συγκέντρωση και την μεταφορά τόσο των ανακυκλώσιμων όσο και των κοινών απορριμμάτων και η μεταφορά τους στην Αλεξανδρούπολη και Κομοτηνή αντίστοιχα.
Παράλληλα προμηθευτήκαμε πράσινους και μπλε κάδους απορριμμάτων και έγιναν συνεχής προσπάθειες ενημέρωσης των κατοίκων για τη μεγάλη σημασία της ανακύκλωσης. Βέβαια η λύση της μεταφοράς των σκουπιδιών που εφαρμόζεται και σήμερα είναι κοστοβόρα και πρέπει να βρεθεί λύση για κατασκευή ΧΥΤΥ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων) στο νησί ώστε να περιοριστεί η δαπάνη μεταφοράς μόνο για τα ανακυκλώσιμα.
Δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που δυστυχώς δεν λύθηκε, ήταν αυτό του Βιολογικού Καθαρισμού της Καμαριώτισσας.
Η μελέτη του Βιολογικού Καθαρισμού που συντάχθηκε από την ΤΥΔΚ (Τεχνική Υπηρεσία Δήμων και Κοινοτήτων) βασισμένη σε ΑΚΥΡΟ τοπογραφικό και λανθασμένες συντεταγμένες, χωροθετούσε το κτίσμα του βιολογικού, όχι στο χώρο των 12 στρεμμάτων που είχε παραχωρηθεί στον Δήμο ύστερα από ιδιαίτερα δύσκολες διεργασίες από το 1996, αλλά σε παραπλήσια ιδιόκτητη έκταση 12 επίσης στρεμμάτων.
Το πρόβλημα παρουσιάστηκε όταν στην αρχή της τρίτης θητείας μου (01-01-2007 έως 31-12-2010) ύστερα από σύμβαση που υπογράψαμε με τον ανάδοχο εργολάβο, που είχε αναδειχθεί μειοδότης κατά την διάρκεια της θητείας της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής, οι ιδιοκτήτες της έκτασης που είχε χωροθετηθεί το έργο, αντέδρασαν καταφεύγοντας σε ένδικα μέσα.
Παρά τις προσπάθειες μου για συμβιβαστική λύση οι ιδιοκτήτες ήταν ανένδοτοι με αποτέλεσμα να αναγκαστούμε να καταφύγουμε σε λύση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, διαδικασία αρκετά χρονοβόρα, αλλά και όταν φτάσαμε στον ειδικό εκτιμητή η αξία του μέτρου από 3,7€ που ήταν η αντικειμενική αξία στην περιοχή, να ορίζεται στα 90€, ενώ οι ιδιοκτήτες ζητούσαν 150€ για κάθε τετραγωνικό μέτρο.
Οι οικονομικές δυνατότητες του Δήμου δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν ένα τέτοιο ποσό, η λήξη του προγράμματος χρηματοδότησης πλησίαζε και ο Δήμος αναγκάστηκε να δεχθεί την απένταξη του έργου και να προχωρήσει στη διαδικασία λύσης της σύμβασης με τον εργολάβο και δυστυχώς στην ματαίωση κατασκευής του έργου.
Επίσης κατασκευάσαμε τοιχία αντιστήριξης εκατοντάδων μέτρων σε διάφορα σημεία του νησιού (Αλεβάντζα, Γουρουνομάντρι, Χώρα, Λάκκωμα, Λαγκάδα, Ποταμιά και αλλού). Επίσης η δαφνοφύτευση σε πολλά σημεία (Χώρα, Καμαριώτισσα, Λάκκωμα) έδωσε ιδιαίτερη ομορφιά στους χώρους.
Σε όλη την διάρκεια της 12ετούς θητείας μου και ιδιαίτερα στην πρώτη 8ετία δώσαμε μεγάλη προσοχή στην προβολή του νησιού με κάθε τρόπο.
- Διοργανώσαμε για επτά συνεχή χρόνια το Πανελλήνιο Δημοσιογραφικό Συνέδριο
- Τυπώσαμε τουριστικούς οδηγούς και διαφημιστικά φυλλάδια τόσο στα ελληνικά όσο και σε ξένες γλώσσες.
- Βιντεοκασέτες και DVD στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά, με διαφημιστικό περιεχόμενο βρίσκονταν σε τουριστικές εκθέσεις και συνέδρια.
- Αδελφοποιήσεις και σχέσεις με Δήμους του εξωτερικού έκαναν την Σαμοθράκη όπως ακριβώς της αξίζει, πολύ γνωστή.
Παρά τις τεράστιες δυσκολίες και τα δυσεπίλυτα προβλήματα της τελευταίας θητείας μου, θεωρώ ότι ο Δήμος και σε αυτή την περίοδο παρουσίασε αξιόλογο έργο και τίμησε κατά το δυνατόν καλύτερα την τρίτη εντολή που έλαβε από τον λαό της Σαμοθράκης
Η αξιολόγηση βέβαια του έργου της 12ετίας συνολικά ανήκει στους Σαμοθρακίτες και τους φίλους της Σαμοθράκης.
Η απόφαση μου στο τέλος της τρίτης τετραετίας να μην θέσω ξανά υποψηφιότητα σημαίνει επ΄ ουδενί την εξάντληση του ενδιαφέροντος μου για το νησί μας.
Αισθάνομαι υποχρέωση να ευχαριστήσω όσους με τίμησαν με την ψήφο τους αλλά και αυτούς που είχαν διαφορετική προτίμηση.
Ακόμα ευχαριστώ όσους συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο μου σε όλες τις αναμετρήσεις.
Υ.Γ. Η αναφορά μου στη πορεία της 12ετούς θητείας μου στον Δήμο Σαμοθράκης έχει σκοπό την ενημέρωση κυρίως των νέων, αλλά αποτελεί και απάντηση σε όσους, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, θέλοντας να καλύψουν την όποια αναποτελεσματικότητα τους καταφεύγουν σε συκοφαντίες και λασπολογίες. Ας γνωρίζουν όμως ότι μία πορεία δεν σβήνει κυρίως όταν αυτή συνοδεύεται από έργα και γεγονότα που δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει.
Λόγια,συκοφαντίες και λάσπη σε αυτή την περίπτωση είναι υλικά που δεν μπορούν να την διαγράψουν και να την αμαυρώσουν.
Γιάννγς Πετρούδας
πρ. Δήμαρχος Σαμοθράκης