Αν για κάτι είναι διάσημη η Σαμοθράκη (εκτός από τα προβλήματα που κατά καιρούς παρουσιάζονται στη συγκοινωνία της με την ηπειρωτική Ελλάδα), είναι τα κατσίκια της που όμως πλέον απειλούν ευθέως το μέλλον της.
Όσο χαριτωμένα κι αν είναι τα συγκεκριμένα τετράποδα, ο πληθυσμός τους είναι πια τόσο μεγάλος που το νησί «δεν τα αντέχει» και η ανάγκη τους για τροφή απειλεί την οικολογική του ισορροπία.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από το αφιερωματικό ρεπορτάζ του Associated Press, που έχει τον τίτλο «Tens of thousands of goats munch Greek island into crisis« και μελετά το φαινόμενο της υπερβόσκησης στη Σαμοθράκη, που είναι «ένα νησί στο οποίο δύσκολα μπορεί να φτάσει κανείς».
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τα κατσίκια της Σαμοθράκης πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα και στα τέλη της δεκαετίας του 1990 υπολογιζόταν σε περίπου 75.000 άτομα. Σήμερα είναι περίπου 50.000, αλλά και πάλι ο αριθμός είναι μεγάλος, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ο πληθυσμός του νησιού είναι περίπου 3.000 άνθρωποι.
«Δεν υπάρχουν μεγάλα δέντρα και αυτό είναι πρόβλημα οικονομικό, αλλά και πραγματικό, γιατί η λάσπη θα έρθει στα κεφάλια μας» λέει στο AP ο Γιώργος Μασκαλίδης, που συμμετέχει στην περιβαλλοντική ομάδα «Αειφόρος Σαμοθράκη (Sustainable Samothraki Association) και εν τέλει η βλάβες που έχει υποστεί το νησί από την υπερβόσκηση συσχετίζονται ευθέως με την καταστροφή που είχε υποστεί από τη θεομηνία του 2017.
Τα κατσίκια της Σαμοθράκης χαρακτηρίζονται ως ημι-άγρια και ζουν σε κοπάδια σε όλο το νησί ενώ την ίδια ώρα είναι λιπόσαρκα, οπότε δεν ειναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμα, είναι πολύ δύσκολο πια να μεγαλώσουν μεγάλα δέντρα στο νησί, ενώ ταυτόχρονα και η εκτροφή των κατσικιών είναι ακριβή για να γίνει επάγγελμα.
«Αν είχα μία άλλη εναλλακτική θα παρατούσα τα κατσίκια», λέει στο AP ο Γιάννης Βάβουρας που είναι κτηνοτρόφος δεύτερης γενιάς στη Σαμοθράκη και κινείται σε ένα οικονομικό περιβάλλον στο οποίο οι τιμες του κρέατος, του μαλλιού και του δέρματος κατσίκας είναι πολύ χαμηλές.
Μία λύση προσπαθεί να δώσει η Ισπανίδα δικηγόρος Καρλότα Μαρανόν, που ζει στο νησί εδώ και δέκα χρόνια. Η ίδια προσπαθεί να ενθαρρύνει τους κτηνοτρόφους να εφαρμόσουν πιλοτικά προγράμματα με στόχο την απομείωση του πληθυσμού των κατσικιών και όπως λέει: «Είναι δυνατόν να επιτευχθεί η αειφορία. Αυτό μπορεί να σημαίνει λιγότερες κατσίκες, αλλά θα είναι καλύτερο για τους κτηνοτρόφους». Συμπληρώνει δε, λέγοντας «όλοι εδώ σχετίζονται με τα κοπάδια με κάποιο τρόπο. Άρα το θέμα τους αφορά όλους. Από το να εγκαταλείψεις έναν τόπο, καλύτερα να τον κρατήσεις ζωντανό».
