Αν δεν κάνω λάθος, σήμερα είναι η 17η ημέρα του πολέμου στην Ουκρανία και μέχρι τώρα δεν έχω κάνει κάποια αναφορά. Η αλήθεια είναι πως από την πρώτη ημέρα έχω ξεκινήσει 3-4 φορές να γράψω ένα άρθρο, αλλά τα παρατούσα και το έσβηνα. Η φρίκη του πολέμου δεν σηκώνει πολλά λόγια... Τι να πεις για αυτούς τους ανθρώπους, τους Ουκρανούς, που ζούνε πλέον με τον φόβο και τον τρόμο, χωρίς να ξέρουν αν αύριο θα είναι ζωντανοί, αν θα ζουν όλοι οι άνθρωποι τους, αν θα είναι στον τόπο τους, αν θα έχουν αναγκαστεί να παρατήσουν την Πατρίδα τους και να γίνουν οι πραγματικοί πρόσφυγες της σύγχρονης ιστορίας... (Ναι αυτοί είναι οι πραγματικοί πρόσφυγες, οι άλλοι που εισέβαλαν και συνεχίζουν κρυφά και φανερά να εισβάλουν, εγώ δεν τους θεώρησα και δεν τους θεωρώ πρόσφυγες, έρχονται για εποικισμό και για να αλλάξουν την σύνθεση της Ευρώπης, αλλά πρωτίστως της Ορθόδοξης Ελλάδας, γιατί οι πλειοψηφία τους αν όχι όλοι, είναι μουσουλμάνοι, στην μία περίπτωση βλέπουμε γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους να ξεριζώνονται και στην άλλη κυρίως άνδρες 15-30 ετών...)
Πριν την παρένθεση ανέφερα την λέξη Πατρίδα, ιερό πράγμα, αυτήν την Πατρίδα τους, την Ουκρανία, κάποια σαρκοβόρα δίποδα όντα (ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΝΤΠ - παγκοσμιοποίηση) θέλησαν να την κάνουν πιόνι δικών τους ορέξεων και ονειρόξεων (δείτε των Μπαμπινιώτη) και με τον πιο βίαιο τρόπο άρπαξαν την κόρη από την αγκαλιά της μάνας (Ρωσίας)... Ανέτρεψαν το πολιτικό καθεστώς και φύτεψαν κάτι α-πολίτικους νάνους, όπως κάνουν σε πολλές χώρες που θέλουν να ελέγχουν (ακόμη και την δική μας, κατά καιρούς)...
Όλο αυτό το έκαναν γιατί ο Πούτιν δεν τους ήταν αρεστός, γιατί ήταν Πατριώτης Ηγέτης και μάχονταν την επαίσχυντη παγκοσμιοποίηση. Θέλοντας λοιπόν να τον υποτάξουν, να τον ελέγξουν και στο τέλος να τον ανατρέψουν, με τον βαθύ φόβο να μην γίνει η Ρωσία μεγάλη και τρανή και οι ΗΠΑ (χωρίς τον "κακό" και "τρελό" Τραμπ) έχουν αντίπαλο δέος, την κομμουνιστική Κίνα ακόμη δεν την φοβούνται (τυχαίο ότι ο κορωνοϊός ξεφύτρωσε εκεί...;;;). Στόχος τους λοιπόν η Ουκρανία να γίνει το πειθήνιο πιόνι τους, μία σχετικά μεγάλη χώρα και μέχρι τότε με πολύ καλές σχέσεις με την Ρωσία. Επίσης μπορούσαν στην Ουκρανία να σηκώσουν αναστάτωση, μιας και γνώριζαν πολύ καλά ότι αποκόπτοντας την από την "αγκαλιά" της "μαμάς" Ρωσίας, εκείνη δεν θα έμενε άπραγη, μιας που στην Ουκρανία υπάρχουν πολλοί Ρώσοι & ρωσόφωνοι σε αμφισβητούμενα εδάφη... Βούτυρο στο ψωμί των νεοταξικών δυνάμεων... Τεράστια ευκαιρία να χώσουν την Ουκρανία με συνοπτικές διαδικασίες στην ΕΕ και κυρίως στο ΝΑΤΟ και τσααπ να σου το ΝΑΤΟ δίπλα στην Ρωσία...
Ποιος θα το δέχονταν αυτό...;;; Κάνεις λογικός... Ο δαιμόνιος Βλαδίμηρος Πούτιν τα έβλεπε όλα αυτά. Προφανώς τώρα τελευταία έβλεπε περίεργες κινήσεις, όπως μάλλον τις συνοπτικές διαδικασίες για την ένταξη της Ουκρανίας στο "μισητό"(...) ΝΑΤΟ. Ετοιμάστηκε, έκανε όμως την λάθος και πιο άνανδρη κίνηση, την εισβολή και τον πόλεμο... Μπορεί κάποια στιγμή να δικαιωθεί, αλλά δικαίωση με αιματοβαμμένα χέρια, εκατόμβες αθώων νεκρών και την δική του Πατρίδα αποκλεισμένη από παντού και ποιος ξέρει σε τι κατάσταση... Μόνο δικαίωση δεν θα είναι...
Εμείς, η Ελλάδα, οι πολιτικοί μας δηλαδή, ως πίστα σκυλάκια του συνωθηλεύματος ΝΑΤΟ, ΕΕ και ΝΤΠ πάντα πρώτοι σε κυρώσεις προς την Ρωσία... Πρώτος ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς εκτός του ότι συνυπέγραψε τις κυρώσεις, έβγαινε με πομπώδεις δηλώσεις χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες για την Ελλάδα και μέρος της οικονομίας της που εκείνη την περίοδο είμασταν στα κατοχικά μνημόνια. Αν ήθελε να υπογράψει ας το έκανε, αλλά μέχρι εκεί ... έφτανε... Σήμερα ο νυν πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν από τους πρώτους που έστειλε όπλα στην Ουκρανία, κατασχεμένα καλάσνικοφ από ουκρανικό πλοίο θα πουν κάποιοι, ναι, όμως η κίνηση μετράει.... Η Ελλάδα μπήκε στην λίστα των εχθρικών χωρών για την Ρωσία (και όχι άδικα...) Ενώ η Τουρκία, μία από τις πιο αιμοβόρες και πολεμοχαρείς χώρες, ενώ έχει δωσοληψίες με την Ρωσία, κρατάει ουδέτερη στάση και μάλιστα προσπαθεί να παίξει τον ρόλο του μεσολαβητή.
Άργησα και έγραψα πολλά, ίσως σας κούρασα, κλείνοντας λοιπόν, θα ήθελα να θυμίσω τι έκαναν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ κλπ σε Ιράκ (2 φορές), Γιουγκοσλαβία, Λιβύη κλπ, εκεί όμως δεν είδα τόση ευαισθησία από τα συστημικά μπιπ-ο-καναλα, όχι μόνο τα ελληνικά, άρα κατ' επέκταση και των πολιτών... Αντίθετα υπήρχε ή επιχειρούνταν να υπάρχει αναισθησία...
Τι να πούμε, κοιμόμαστε και ξυπνάμε και ελπίζουμε αυτός ο πόλεμος να σταματήσει όσο νωρίτερα γίνεται, με τα λιγότερα θύματα και κυρίως να μην επεκταθεί ο πόλεμος, να μην υπάρξουν... πυρηνικά ατυχήματα και σιγά σιγά τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα και όχι μόνο φυσικά να επιστρέψουμε σε μία σχετική κανονικότητα... Η Ουκρανία και η Ρωσία θα αργήσουν πολύ να επιστρέψουν σε κάποια κανονικότητα, αλλά προέχει να σταματήσει ο πόλεμος.
Ειρηναίος Παπαντίδης - Irineossamothraki Blog