Όπως είπε στα ΝΕΑ ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θεόδωρος Σκυλακάκης, τόνισε ότι στο πλαίσιο της εκπόνησης των τοπικών και ειδικών πολεοδομικών σχεδίων οργανώνεται ο αστικός και ο εξωαστικός χώρος με χρήσεις γης και όρους δόμησης λαμβάνοντας υπόψη τα κρίσιμα περιβαλλοντικά ζητήματα κάθε περιοχής.
«Στις κατευθύνσεις που έχουμε δώσει στους μελετητές είναι να εξετάσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των οικισμών στην ελληνική επικράτεια, λαμβάνοντας υπόψη τα θέματα της νησιωτικότητας, της ορεινότητας και την αναπτυξιακή προοπτική, αλλά και προστασία της ηπειρωτικής χώρας και να προτείνουν επεκτάσεις που να μπορούν να δομήσουν με κανόνες, δημιουργώντας οδικό δίκτυο, κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους, αλλά και σημαντικά έργα υποδομής, όπως π.χ. για τη διαχείριση των αποβλήτων», διευκρίνισε ο υπουργός.
Παράλληλα, όπως υπογράμμισε ο ίδιος, «οδηγούμαστε σταδιακά στην κατάργηση της εκτός σχεδιασμού δόμησης που αναμένεται αυτό να γίνει μέχρι το 2028 και τη μετεξέλιξη του εξωαστικού χώρου σε έναν σχεδιασμένο και με καθορισμένες επιτρεπόμενες ή μη επιτρεπόμενες χρήσεις κατά τα πρότυπα της σύγχρονης πολεοδομικής επιστήμης λαμβάνοντας υπόψη και τις καλές πρακτικές από τον ευρωπαϊκό χώρο».
Οπως είπε στα ΝΕΑ, «στόχος μας είναι μετά την πολεοδομική μεταρρύθμιση να έχουμε οργανώσει οικιστικούς υποδοχείς, ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν με οργανωμένο τρόπο οι σύγχρονες ανάγκες σε κατοικία, αλλά και άλλες χρήσεις όπως ο τουρισμός, το εμπόριο και οι διάφορες παραγωγικές δραστηριότητες που έχουν μικρό περιβαλλοντικό αντίκτυπο. Παράλληλα θα υπάρχουν οργανωμένοι υποδοχείς για τη βιομηχανία και τις άλλες παραγωγικές μονάδες του δευτερογενούς τομέα, ενώ για πρώτη φορά θα υπάρχει και καθορισμένο πλαίσιο ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα σε ζώνες που θα έχουν πραγματική ανάπτυξη, αφού διαπιστώνουμε από τα στοιχεία της ΕΛΣΑΤ ότι μεγάλες εκτάσεις του γεωργικού τομέα έχουν εγκαταλειφθεί, γιατί δεν υπάρχει μείξη χρήσεων που να προσελκύουν τον μόνιμο πληθυσμό να παραμένει στα χωριά».
Σύμφωνα με τον Σκυλακάκη, «αποτέλεσμα όλων των παραπάνω πολιτικών του σχεδιασμού των τοπικών και ειδικών πολεοδομικών σχεδίων θα είναι η κατάργηση της εκτός σχεδιασμού δόμησης και ο σαφής καθορισμός των περιοχών που θα αναπτύσσονται οι χρήσεις της κατοικίας και των άλλων δραστηριοτήτων». Αυτό, όπως εξηγεί, γίνεται «με κεντρικό στόχο – για την πολεοδομημένη γη προπαντός – να υπάρχει πάντα πλεόνασμα προσφοράς που να καθιστά την αστική δόμηση πιο ελκυστική από την εξωαστική. Το αντίθετο δηλαδή με αυτά που συνέβαιναν εδώ και τουλάχιστον 70 χρόνια και ήταν η γενεσιουργός αιτία όλων των τερατογενέσεων της σύγχρονης πολεοδομικής μας ιστορίας».
