ALFA Τηλεόραση (YouTube)
Ένας άλλος κάτοικος και επαγγελματίας των Θέρμων ο Τάσος Ξενάκης,. είδε διαφορετικά την Συνάντηση με τον Δήμαρχο, όπως αναφέρει σε ανάρτηση του ναι μεν σε καλό κλίμα, έγινε ουσιαστική συζήτηση και φάνηκε να υπάρχει θετική διάθεση για την επίλυση των ζητημάτων, αλλά χωρίς σαφή χρονοδιαγράμματα.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Τάσου Ξενάκη στο Σαμοθρακης Ενημέρωση (facebook):
Μετά τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε κατοίκους και επαγγελματίες των Θερμών και τον Δήμαρχο Σαμοθράκης, έγινε μια συζήτηση σε ήρεμο και καλό κλίμα. Δόθηκαν κάποιες απαντήσεις, έγιναν δεκτά πολλά από τα προβλήματα που τέθηκαν και φάνηκε διάθεση για επικοινωνία. Όμως, δυστυχώς, απουσίαζε κάτι κρίσιμο: δεν τέθηκαν σαφή χρονοδιαγράμματα, ούτε παρουσιάστηκαν άμεσες λύσεις για τα προβλήματα που καίνε κυριολεκτικά τον τόπο τώρα, σήμερα, φέτος.
Αναλύθηκαν αρκετά ζητήματα, όμως σε αυτό το κείμενο θα σταθώ στα πιο ουσιαστικά και άμεσα, που καθορίζουν την επιβίωση αυτής της πλευράς του νησιού.
Ο δρόμος για την παραλία Κήπος, η μοναδική πραγματικά αξιόλογη στην περιοχή, παραμένει κλειστός από πέρσι. Τα ιαματικά λουτρά, με επίσημο σήμα καταλληλότητας, παραμένουν κλειστά, χωρίς καμία ενέργεια επαναλειτουργίας. Το λιμανάκι των Θερμών είναι γεμάτο φερτά υλικά και ακατάλληλο για χρήση.
Το δημοτικό κάμπινγκ, που κάποτε φιλοξενούσε πάνω από 3.000 επισκέπτες ημερησίως, φέτος ακόμη δεν έχει ούτε νερό με την υπόσχεση ότι θα δοθεί. Η παραλία του χωριού δεν έχει ακόμη αδειοδοτηθεί για να λειτουργήσει το beach bar της.
Η ευθύνη εδώ δεν ανήκει στον Δήμο αλλά στον Οργανισμό Λιμένος Αλεξανδρούπολης (ΟΛΑ), ωστόσο απαιτείται πίεση σε όλα τα επίπεδα για να ξεμπλοκάρουν διαδικασίες. Παράλληλα, οι συχνοί και υπερβολικοί αστυνομικοί σωματικοί έλεγχοι σε επισκέπτες, επαναλαμβανόμενοι στα ίδια άτομα, δημιουργούν κλίμα αποθαρρυντικό, δυσφημιστικό και αναπαράγεται ήδη σε τουριστικά φόρουμ και κοινωνικά δίκτυα.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι πολλά από αυτά τα προβλήματα δεν γεννήθηκαν φέτος. Υπάρχουν διαχρονικά λάθη και παραλείψεις που μας έφεραν ως εδώ. Δεν έχει όμως κανένα νόημα να μπούμε τώρα σε συζητήσεις για το ποιος φταίει και τι δεν έγινε. Ό,τι έγινε ή δεν έγινε στο παρελθόν δεν αλλάζει, αλλά ούτε και λύνει τίποτα. Το ζήτημα είναι τι γίνεται από σήμερα και μετά.
Η σημερινή Δημοτική Αρχή δεν είναι υπεύθυνη για όλα όσα βρήκε μπροστά της. Όμως είναι εκεί. Εκλέχθηκε για να διαχειριστεί, να αναλάβει και να προστατέψει αυτόν τον τόπο. Και της αναλογεί πλέον η ευθύνη της δράσης. Όχι της σιωπής, όχι της μετάθεσης.
Αν δεν υπάρξει άμεση ενεργοποίηση και σχέδιο δράσης, τότε δυστυχώς, οφείλουμε να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Δεν είμαστε ειδικοί. Αλλά αν χρειαστεί, θα γίνουμε. Θα επιμορφωθούμε, θα οργανωθούμε, θα πιέσουμε. Όποιος δεν διεκδικεί, παραμένει απλώς στην καλή διάθεση κάποιου “υπευθύνου”. Και δυστυχώς, με ευγένεια και αναμονή, κανένας τόπος δεν σώθηκε ποτέ.
Ο αγώνας πρέπει να ξεκινήσει σήμερα. Όχι με επιστολές και τηλεφωνήματα, αλλά με παρουσία. Με χτύπημα πόρτας στα υπουργεία, στους βουλευτές, στην Περιφέρεια, στην Εκκλησία, στον ΟΛΑ, στην Αστυνομική Διεύθυνση, στα ΜΜΕ.
Όποιος έχει φωνή και εξουσία να αλλάξει κάτι πρέπει να δεχθεί το βάρος της ευθύνης, όχι την απάθεια.
Αν πρέπει να γίνουμε “το κακό σπυρί” εκεί που κάποιοι δεν θέλουν να ενοχληθούν, ας το κάνουμε. Γιατί αυτό που ζητάμε δεν είναι προνόμιο. Είναι το αυτονόητο. Είναι το δίκιο μας. Είναι η επιβίωσή μας.
Δεν χαρίζουμε τα Θέρμα στην αδιαφορία. Ό,τι δεν σώζεται με λόγια, πρέπει να σωθεί με πράξεις.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μοιραστώ και κάτι πιο προσωπικό. Λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας, τυγχάνει να συνεργάζομαι με γραφείο νομικών υπηρεσιών, και τις τελευταίες ημέρες τους ανέλυσα, στα όρια της δικής μου κατανόησης, την κατάσταση στα Θέρμα, τα προβλήματα, την αδράνεια, την πίεση που δεχόμαστε όλοι όσοι ζούμε και εργαζόμαστε εδώ.
Η απάντηση που πήρα ήταν ξεκάθαρη. Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι νόμιμης διεκδίκησης, κινητοποίησης και πίεσης. Τρόποι που, δυστυχώς ή ευτυχώς, θα ταρακουνήσουν και θα ενοχλήσουν αυτούς που μέχρι τώρα έχουν επιλέξει να προσπερνούν ή να καθυστερούν να αναλάβουν ευθύνες.
Δεν είναι ακόμη της ώρας να τα αναλύσουμε. Αλλά κρατώ μέσα μου τη φράση με την οποία έκλεισε η συζήτηση:
«Μαζευτείτε. Δώστε μας εντολή. Και το party ξεκινάει, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για όλους.
Με εκτίμηση σαν ένας απλός αγωνιών παρατηρητής της παρακμής.
