-Έλα-έλα μέσα, βάλαμ’ αρκουντίσιου.
-Αα ,γι’άαυττου ξαφανιστήκιτι;
Να πγιώ μάνι-μάνι γιένα καφέ κι να πάγου,να πω τ’αφινικό κάμ’ βάλουμ κ’ιμείς .
-Να βάλτι γιατί άλλαξι του κλίμα κι μόν’ ζέστις, βουουχές ,αγέρδις ας φλάει θιός ,
-Τι νέα σι γύφιι η μάνα σ’ απ΄του νουσουκουμείου;
-Βρε πιδγιά του καταλόι σούγλα ντου γάδαου….του ξέρτι;Έκανι ντου γόφου τ’ κι τώω ντου πήγαν σι άλλου όρουφου κι ντου κάναν κι τ’χουλή ,πέκια, δεν -ι γείχι κάντιμπουτα .Σα πάρ’ χαμπάρ’ χαθήκαν γούλ’ μέσα έεκ’.
-Κάλα,σαν-ι λάλι τι θέλα ντου κάν’;
-Η μάνα μ’ πλήουσι μνια κι ντη γείπι τι κι πώς κι δε ξαναπάει μι του ξουμουλουγήθκι:ιγώ μάνα μ’ ,δεν έχου σκουπό ν’αφήσου ντ πέτσα μ’ στου νουσουκουμείου .Ικιός θέλ’να ντου κάν’ απουκινουργιού.Κάλα τι ένι του παλιού φίατ απ’ τόχουμ ιξήντα χόονια κι απ΄τς’ιπισκιβές αντέχ’;
