Ω, τι ειρωνία, στο νησί των δεκάδων πηγών που το νερό χύνεται άσκοπα στην θάλασσα όχι απλά δεν έχει ένα εμφιαλωτήριο νερού (επειδή κάποιοι ψευτοοικολόγοι το θέλησαν), αλλά υπάρχουν εν έτει 2015 οικισμοί στο νησί που δεν έχουν μόνιμα νερό και δεν ξέρουν ποιές ώρες για άγνωστο λόγο θα έχουν διακοπή.
Γίνομαι σαφέστερος και πιο συγκεκρημένος, αυτή την περίοδο βρίσκονται στο νησί η ξαδςρφη μου με την οικογένεια της, έφεραν για ένα διάστημα τον άνδρα της που είναι λιμενικός με απόσπαση στη Σαμοθράλη. Μένουν στα πέρα Αλώνια, πάνω από το στρατόπεδο και είναι αγανακτισμένοι (δικαιολογημένα) με την κατάσταση που επικρατεί με την παροχή του νερού. Κοβεται συνεχώς και απροειδοποίητα και άγνωστο για πόσες ώρες. Ο άνθρωπος έχει υπηρεσία κάτω απότον ήλιο, έρχεται σε επαφήμε λαθρομετανάστες που άγνωστο αν και τι αρρώστιες έχουν, επιστρέφει σπίτι να κάνει ένα μπάνιο για να αγκαλιάσει τα παιδιά του και δεν έχει νερό. Ή πάνε στην θαλάσσα, επιστρέφουν να ξεβγάλουν την αλμύρα και το νερό είναι κομμένο. Σήμερα η αγανάκτηση κορυφώθηκε, αποφάσισαν να επικοινωνήσουν με τον δήμαρχο, αλλά αυτό δεν στάθηκε δυνατό, μίλησαν με μια υπάλληλο που άκουσον άκουσον τους είπε ότι μάλλον φεν επαρκεί το νερό στην περιοχή και γι αυτό το κόβουν.
Αυτό βέβαια δεν είναι τωρινό φαινόμενο, υπήρχε και πριν έρθουν η ξαδέρφη μου, κάποια στιγμή απευθύνθηκαν στον αντιδήμαρχο, για 3-4 μέρες δεν κόπηκε το νερό. Τότε επαρκούσε το νερό; Μετά πάλι τα ίδια.
Αυτό το πρόβλημα υπήρχε και παλιότερα, όταν ήμουν παιδί κι ερχόμασταν οικογενειακώς το καλοκαίρι και μέναμε στο ίδιο σπίτι που μένουν τώρα η ξαδέρφη μου. Κάθε απόγευμα κοβανε το νερό, μια, δυο, πέντε, δέκα, κάποια στιγμή αν και δεν υπήρχε νερό, το ποτήρι της αγανάκτησης ξεχείλησε για τον πατέρα μου, βρήκε το τηλέφωνο του τοτε δημάρχου (κυρίου Πετρούδα), τον τηλεφώνησε, του είπε πως έχουν τα πράγματα και τον προειδοποίησε πως αν δεν λύνονταν το θέμα θα απευθύνονταν στα κανάλια. Εκείνος τον διαβεβαίωσε ότι δεν γνώριζε το θέμα και πως θα έψαχνε λύση. Η λύση βρέθηκε, αν και απόγευμα, σε 10 λεπτά και ήταν μία και μόνη, όπως και τώρα, η βρύσες έτρεχαν συνέχεια χωρίς πλέον διακοπές και όχι μόνο για εκείνο το καλοκαίρι, αλλά και για πολλά επόμενα. Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει.
Πάντως εγώ είπα στα ξαδέρφια μου, να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με τον δήμαρχο, τον κύριο Βίτσα και τους είπα ότι ταήθη άλλαξαν, ο άνθρωπος είναι προσηνής, συζητήσιμος και με διάθεση να βοηθήσει όπου μπορεί. Τους είπα ακόμη πως έχω την πεποίθηση πως εδώ, στο θέμα τους θα βρει λύση, γιατί πιστεύω πως δεν είναι οικονομικής φύσεως...
Μπορεί να θεωρηθεί ότι το θέμα είναι προσωπικό-οικογενειακό, σας διαβεβαιώνω όμως πως θα το δημοσίευα όποιος κι αν το έθετε, διότι δεν νοείται στην <<πολιτισμένη>>(΄΄΄) Ευρώπη του 21ου αιώνα να υπάρχει ύδρευση με το κουπόνι.....
Γίνομαι σαφέστερος και πιο συγκεκρημένος, αυτή την περίοδο βρίσκονται στο νησί η ξαδςρφη μου με την οικογένεια της, έφεραν για ένα διάστημα τον άνδρα της που είναι λιμενικός με απόσπαση στη Σαμοθράλη. Μένουν στα πέρα Αλώνια, πάνω από το στρατόπεδο και είναι αγανακτισμένοι (δικαιολογημένα) με την κατάσταση που επικρατεί με την παροχή του νερού. Κοβεται συνεχώς και απροειδοποίητα και άγνωστο για πόσες ώρες. Ο άνθρωπος έχει υπηρεσία κάτω απότον ήλιο, έρχεται σε επαφήμε λαθρομετανάστες που άγνωστο αν και τι αρρώστιες έχουν, επιστρέφει σπίτι να κάνει ένα μπάνιο για να αγκαλιάσει τα παιδιά του και δεν έχει νερό. Ή πάνε στην θαλάσσα, επιστρέφουν να ξεβγάλουν την αλμύρα και το νερό είναι κομμένο. Σήμερα η αγανάκτηση κορυφώθηκε, αποφάσισαν να επικοινωνήσουν με τον δήμαρχο, αλλά αυτό δεν στάθηκε δυνατό, μίλησαν με μια υπάλληλο που άκουσον άκουσον τους είπε ότι μάλλον φεν επαρκεί το νερό στην περιοχή και γι αυτό το κόβουν.
Αυτό βέβαια δεν είναι τωρινό φαινόμενο, υπήρχε και πριν έρθουν η ξαδέρφη μου, κάποια στιγμή απευθύνθηκαν στον αντιδήμαρχο, για 3-4 μέρες δεν κόπηκε το νερό. Τότε επαρκούσε το νερό; Μετά πάλι τα ίδια.
Αυτό το πρόβλημα υπήρχε και παλιότερα, όταν ήμουν παιδί κι ερχόμασταν οικογενειακώς το καλοκαίρι και μέναμε στο ίδιο σπίτι που μένουν τώρα η ξαδέρφη μου. Κάθε απόγευμα κοβανε το νερό, μια, δυο, πέντε, δέκα, κάποια στιγμή αν και δεν υπήρχε νερό, το ποτήρι της αγανάκτησης ξεχείλησε για τον πατέρα μου, βρήκε το τηλέφωνο του τοτε δημάρχου (κυρίου Πετρούδα), τον τηλεφώνησε, του είπε πως έχουν τα πράγματα και τον προειδοποίησε πως αν δεν λύνονταν το θέμα θα απευθύνονταν στα κανάλια. Εκείνος τον διαβεβαίωσε ότι δεν γνώριζε το θέμα και πως θα έψαχνε λύση. Η λύση βρέθηκε, αν και απόγευμα, σε 10 λεπτά και ήταν μία και μόνη, όπως και τώρα, η βρύσες έτρεχαν συνέχεια χωρίς πλέον διακοπές και όχι μόνο για εκείνο το καλοκαίρι, αλλά και για πολλά επόμενα. Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει.
Πάντως εγώ είπα στα ξαδέρφια μου, να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με τον δήμαρχο, τον κύριο Βίτσα και τους είπα ότι ταήθη άλλαξαν, ο άνθρωπος είναι προσηνής, συζητήσιμος και με διάθεση να βοηθήσει όπου μπορεί. Τους είπα ακόμη πως έχω την πεποίθηση πως εδώ, στο θέμα τους θα βρει λύση, γιατί πιστεύω πως δεν είναι οικονομικής φύσεως...
Μπορεί να θεωρηθεί ότι το θέμα είναι προσωπικό-οικογενειακό, σας διαβεβαιώνω όμως πως θα το δημοσίευα όποιος κι αν το έθετε, διότι δεν νοείται στην <<πολιτισμένη>>(΄΄΄) Ευρώπη του 21ου αιώνα να υπάρχει ύδρευση με το κουπόνι.....