«Αυτή τη στιγμή κάνω διαχείριση απόλυτης μιζέριας. Όλα τα προβλήματα είναι άλυτα». Ο δήμαρχος Σαμοθράκης Θανάσης Βίτσας, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την αδιέξοδη, βάσει της λογικής και σε όλα τα επίπεδα, κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το ακριτικό νησί. Εξηγεί την αδυναμία κατάρτισης προϋπολογισμού για το 2016, παραδέχεται ότι έγιναν λάθη, επιλέγει τη νηφαλιότητα και τις στοχευμένες κινήσεις από τα κραυγαλέα κατηγορώ, δεν κάνει σκόντο σε όσα επιδιώκει για την ανάπτυξη του νησιού, αναγνωρίζοντας ωστόσο πως αν δε μπουν τα θεμέλια δεν μπορεί να «χτίσει».Το οικονομικό, το στελεχιακό και τα προβλήματα υποδομών, ιεραρχεί ως πρώτης προτεραιότητας ο κ. Βίτσας. «Για ένα δήμο με προϋπολογισμό που μόλις ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο ευρώ, ενώ το χρέος του καταγράφεται περίπου στα 2,5 εκατομμύρια, με το 1.400.000 οφειλόμενο σε παλιά δάνεια (απ’ το Παρακαταθηκών) και την πληρωμή περί των 85.000 ευρώ ετησίως για την εξυπηρέτηση μόνο των τόκων, κατόπιν ειδικής ρύθμισης, κόστος που θα αυξηθεί περίπου κατά 100.000 καθώς από 1/1/16 θα αρχίσει η πληρωμή τοκοχρεωλυτικής δόσης, είναι αδύνατο να κλείσουμε προϋπολογισμό», εξηγεί.
«Είναι συσσωρευμένο χρέος ετών, με βασική αιτία τη γενικότερη αντίληψη που επικρατούσε σ’ όλα τα κλιμάκια της διοίκησης, από τα κεντρικά ως την αυτοδιοίκηση, ότι «δημιουργώ ελλείμματα; Παίρνω δάνειο». Αυτή η λογική μας έριξε στα βράχια και ως χώρα αλλά και ως αυτοδιοίκηση».
Το οικονομικό πρόβλημα επιδεινώνει ακόμη περισσότερο η ομολογούμενη αδυναμία διαχείρισης απορριμμάτων και λυμάτων (είναι από τους λίγους δήμους που δεν έχουν βιολογικό καθαρισμό, ούτε νόμιμο χώρο εναπόθεσης απορριμμάτων) εξαιτίας της οποίας τα σκουπίδια του νησιού ταξιδεύουν από το 2008 στην Κομοτηνή. Η διαδρομή αυτή εξαντλεί σχεδόν το σύνολο του προϋπολογισμού, ενώ δίνει στους δημότες την πρωτιά στην καταβολή των υψηλότερων ανταποδοτικών δημοτικών τελών απ’ οπουδήποτε αλλού.
Ενδεικτική της έλλειψης στελεχιακού δυναμικού είναι σύμφωνα με τον δήμαρχο Σαμοθράκης η εικόνα που παρουσιάζει το τμήμα καθαριότητας. Με έναν μόνιμο υπάλληλο και κανέναν οδηγό μετά τα μέσα Δεκέμβρη (λήγει η σύμβαση του τελευταίου συμβασιούχου) είναι αδύνατη η στελέχωση έστω κι ενός απορριμματοφόρου, πόσο δε μάλλον η διαχείριση απορριμμάτων 2.850 ανθρώπων, μόνιμων κατοίκων και διπλάσιων το καλοκαίρι, σε μία διαδρομή 175 χιλιομέτρων.
Ως προς τα έργα υποδομών, ο κ. Βίτσας αναφέρει ότι εκκρεμεί η αποκατάσταση μεγάλων ζημιών που προκλήθηκαν στο οδικό δίκτυο από τη θεομηνία του περσινού χειμώνα. «Το καινούριο ΕΣΠΑ δεν χρηματοδοτεί οδικά έργα, ενώ για τη διεκδίκηση τέτοιων έργων πρέπει να έχεις είτε τη μικρή οικονομική ευχέρεια, είτε στελεχωμένη τεχνική υπηρεσία για να κάνεις κάποιες μελέτες. Εμείς δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο».
Ο δήμαρχος Σαμοθράκης αναγνωρίζει το ενδιαφέρον και την αρωγή τόσο του αντιπεριφερειάρχη Έβρου, Δημήτρη Πέτροβιτς και του περιφερειάρχη Γιώργου Παυλίδη σε επίπεδο χρηματοδότησης μελετών, του δημάρχου Αλεξανδρούπολης Ευάγγελου Λαμπάκη σε ότι του έχει ζητηθεί καθώς και των υπουργείων στα οποία έχει αποταθεί. «Μας ακούν και μας καταλαβαίνουν, έχω την εντύπωση όμως ότι κι αυτοί δεν έχουν την ευχέρεια, αυτή τη στιγμή, να δώσουν το πιο ουσιαστικό που είναι τα χρήματα».
Τέλος, ερωτηθείς για το πώς θα μπορούσε να δρομολογηθεί η επίλυση των θεμάτων ο κ. Βίτσας εξηγεί πως «το θέμα της χρηματοδότησης πάει στο υπουργείο… με μια ρύθμιση των δανείων μας, ή μ’ ένα ήπιο πρόγραμμα εξυγίανσης, με το ήπιο εννοώ να μη μετακυλήσουμε βάρος στον κόσμο μέσω των δημοτικών τελών, που είναι η πρώτη σκέψη στον καθένα, γιατί σας είπα ότι είναι ήδη ακριβότερα». Επίσης επισημαίνει ότι γίνεται προσπάθεια εξυγίανσης με όσο το δυνατό μεγαλύτερη μείωση των δαπανών και επιδιώκεται η αύξηση των νόμιμων εσόδων των δήμων, αυτών που πρέπει να εισπράττει «είχαμε και αυτή την ιδιομορφία εδώ, δεν εισπράτταμε έσοδα εύκολα), εξηγεί. «Το θέμα είναι ότι όλα αυτά αποδίδουν μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα όχι άμεσα. Πιστεύω όμως ότι χτίζοντας σχέσεις κατανόησης και αποτύπωσης του προβλήματος κι ενός σχεδίου διαχείρισης καλού σιγά-σιγά μπορεί κάτι να γίνει… Το να μιλώ συνέχεια για τη Σαμοθράκη, την ιστορία της, τη φήμη της, που είναι υπαρκτά, αληθινά και έχουν τη σημασία τους και την αξία τους και θα παίξουν και το ρόλο τους, δεν αρκεί. Θα μ’ έκανε πολύ περήφανο να μπορώ ν’ απαντήσω με σχετική άνεση σε μια ερώτηση ενός ξένου, «καλά όσα έκαναν οι αρχαίοι Σαμοθρακίτες. Εσείς τι κάνετε σήμερα;» Έχω την ελπίδα ότι θα τα καταφέρουμε».
