Φοβάμαι. Ρήμα πολυσύχναστο στο στόμα και στ' αυτιά μας!
Κάτι σαν ατμόσφαιρα κακοδαιμονίας θα το έλεγες αλλά όχι ,είναι μικροψυχία και τίποτα περισσότερο. Διψασμένοι για πράγματα, για θέσεις ,για διακρίσεις, αξεδίψαστοι για καλοσύνη ,για αγάπη !Έντονη η επιθυμία του κορεσμού που στροβιλίζεται στο μυαλό μας, κρατώντας μας σε έντονη ανησυχία.
Κάτι σαν ατμόσφαιρα κακοδαιμονίας θα το έλεγες αλλά όχι ,είναι μικροψυχία και τίποτα περισσότερο. Διψασμένοι για πράγματα, για θέσεις ,για διακρίσεις, αξεδίψαστοι για καλοσύνη ,για αγάπη !Έντονη η επιθυμία του κορεσμού που στροβιλίζεται στο μυαλό μας, κρατώντας μας σε έντονη ανησυχία.
Και μετά; Δεν υπάρχει περίπτωση να τα έχεις όλα ,δεν το καταλαβαίνεις; Αυτή η σύζευξη πραγμάτων και αρετών μπορεί να επιτευχθεί; Εξαρτάται από τα πράγματα τις περισσότερες φορές φοβάμαι πως όχι. Τα πράγματα, πάσης φύσεως, κατοικοεδρεύουν και ενεδρεύουν στο άστυ !
Αστοί λοιπόν, περιβαλλόμενοι από τόσα κι άλλα τόσα –όσα γνωρίζουμε και όσα δεν έχουμε γνωρίσει-διαφέρουμε σαφώς από άλλους που επέλεξαν την ύπαιθρο,-πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις- μακριά από το πάθος της κατανάλωσης που αναπτύσσεται γύρω μας! Κι εμείς πυριφλεγείς όχι απλώς δεν προσπαθούμε, αλλά κάνουμε τα πάντα για να καούμε! Όμως τα πάθη ,αλίμονο ,συνοδεύονται από υποκρισία, σκοπιμότητες, φθόνο, εκδικητικότητα !
Τότε αρχίζω να φοβάμαι πως θα τα χάσω όλα γύρω μου ,χωρίς βεβαίως να καταλαβαίνω ότι έχασα τον εαυτό μου.
Πόσοι χαμένοι εαυτοί βγαίνουν σεργιάνι στην πόλη από συνήθεια!
Η δύναμη της ψυχής ,απώλεια του φόβου!
Η δύναμη της ψυχής ,απώλεια του φόβου!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Εκπαιδευτικός,συγγραφέας,κριτικός
