Έλεγα να μη μιλήσω. ''Η σιωπή είναι χρυσός'' έμαθα! Τι κι αν διάβασα ''το σιωπάν δοκεί συναινείν''; Τι κι αν με εντυπωσίασαν τα γραφόμενα του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή Κ. Καβάφη: ''Η σιγή είναι βαρεία νόσος, σκιά και νυξ! Ο λόγος είναι αλήθεια, ζωή, αθανασία''; Έτσι νόμιζα.
Η τραγική σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας, και ιδιαίτερα οι καθημερινές επιθέσεις στην Εθνική μας συνοχή, στην Ελληνική Παιδεία και στην Ελληνική Οικογένεια, με έκαναν να αλλάξω γνώμη και να κάνω πράξη τα λόγια του εθνικού μας ποιητή Κ. Παλαμά: ''Όποιος στοχαστικός, σαν γιαταγάνι τον στοχασμό του αντρίκεια ας τον βγάζει. Δεν φτάνει να λάμπει μόνο η αλήθεια, πρέπει και να σφάζει''!
Σκέφθηκα και στρατιωτικά, λόγω επαγγέλματος. Είπα, η σιωπή, με στρατιωτικούς όρους, σημαίνει συνεχής άμυνα, η οποία μπορεί, κατά το μείζον, να εξασφαλίσει το αήττητο. Το ζητούμενο όμως είναι η νίκη, η οποία είναι καθαρά θέμα επίθεσης! Λαλήσωμεν λοιπόν, αφού ''ομοίωμα επλάσθημεν του Λόγου, αφού λαλεί εντός μας η θεία σκέψη, της ψυχής η άυλος ομιλία''!
Ως ποντιακής καταγωγής, έμαθα να σέβομαι το ράσο και ιδιαίτερα τους μεγαλόσχημους ιερείς και ιεράρχες. Βλέποντας όμως την σημερινή Ελλάδα μας, με κάθε σεβασμό προς τους τίτλους και τα πρόσωπα, τολμώ να απευθύνω κάποια ερωτήματα στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο και τους Σεβασμιότατους Μητροπολίτες της χώρας μας (πλην κάποιων φωτεινών εξαιρέσεων):
Έχετε αντιληφθεί ότι η ισοπέδωση των πάντων, η πολτοποίηση των εθνικών συνειδήσεων, η υπονόμευση των θεσμών, η διάβρωση των αξιών, η περιφρόνηση των αρετών, ο διασυρμός και ο εμπαιγμός των ελλήνων πολιτών, ο χλευασμός της ηθικής, ο πολιτικός φενακισμός, ο αδίστακτος αμοραλισμός των δημαγωγών και των επαγγελματιών του δήθεν προοδευτισμού και ο σύγχρονος ισλαμικός εποικισμός καταστρέφουν την ελληνορθόδοξη πατρίδα μας;
Τι άλλο πρέπει να γίνει για να κατανοήσετε ότι διαλύουν τους συνδετικούς κρίκους του ελληνισμού και της ορθοδοξίας, κτυπώντας την οικογένεια και την παιδεία μας, τα μόνα εν ημίν αγαθά, αθάνατα και θεία;
Ως πότε θα μένετε βυθισμένοι στο θρόνο σας;
Ως πότε θα καθησυχάζετε το λαό με λόγια πράα και ήρεμα, ότι η εκκλησία αγρυπνά και υπερασπίζεται τα δίκαιά της;
Δεν βλέπετε ότι το Γένος ολόκληρο παρασύρεται σε Οδύσσεια δευτέρα και μεγάλη, μείζονα της πρώτης, πλην όμως άνευ Ομήρου και άνευ εξαμέτρων;
Δεν ακούτε τους βαρύγδουπους ήχους από τα σκαρπίνια των γραβατωμένων δανειστών της Δύσης και από τις μπότες των πασάδων της Ανατολής, που ανεβαίνουν τα σκαλιά του εθνικού μας οικοδομήματος;
Ποιος περιμένετε να αφυπνίσει και να κατηχήσει το λαό του Θεού;
Μήπως πρέπει να κηρύξετε την εκκλησία σε διωγμό;
Μήπως ακούτε ήδη τον θρήνο να ακούγεται πάνω στα τείχη και θεωρείτε την πτώση μας βεβαία; Αν είναι έτσι, τότε, γίνετε Έκτορες!
Μη καθεύδετε! Ξυπνήστε! Εγερθείτε! Θυμώστε! Μιλήστε! Ο λόγος που χτυπά και που θυμώνει, ριζώνει και της γης την όψη αλλάζει!
ΑΝΑΛΑΒΑΤΕ ΤΑΣ ΕΥΘΥΝΑΣ ΣΑΣ!
Πριν θρηνήσει η Ραχήλ τα τέκνα αυτής! Πριν ακουσθεί ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων!
Γιατί τότε θα είναι πολύ αργά...
Νίκος Ταμουρίδης
Αντιστράτηγος (ε.α) - Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ
