Επιμέλεια, κείμενο: Δημήτρης Ζιαμπάζης.
- Τι είναι οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.
-Οι διακρατικές περιφέρειες, το σύστημα του φεντεραλισμού.
- Η κατάργηση των εθνών- κρατών. Πως η λαθρομετανάστευση θα βοηθήσει σε αυτό.
-Μπορεί να γίνει η περιφέρεια της ''ενιαίας Μακεδονίας'' και συνεπώς ο διαμελισμός της Ελλάδας; Eίναι ένα πραγματικό σενάριο;...
Εδώ και δεκαετίες ακούμε συνεχώς από Έλληνες και ξένους πολιτικούς και αξιωματούχους για το όραμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Τι είναι όμως αυτό το περιβόητο όραμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης;Το 1945, αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Winston Churchill περιέγραφε την Ευρώπη σαν ένα σωρό ερειπίων, ένα νεκροτομείο, ένα έδαφος πρόσφορο για την εξάπλωση λοιμών και την καλλιέργεια μίσους. Ένα χρόνο αργότερα, στην περίφημη ομιλία της Ζυρίχης της 19ης Σεπτεμβρίου 1946, πρότεινε σαν θεραπεία «να αναδημιουργήσουμε την Ευρωπαϊκή Οικογένεια ... και να της εξασφαλίσουμε μια δομή μέσα στην οποία να
μπορεί να ζήσει με ειρήνη, ασφάλεια και ελευθερία ... ένα είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Μισό αιώνα αργότερα, υλοποιώντας και ξεπερνώντας το όραμα του Τσόρτσιλ, το δυτικό τμήμα της «Ευρωπαϊκής οικογένειας» είχε γίνει νησίδα ειρήνης και ευημερίας μέσα σε έναν κόσμο σπαρασσόμενο από μίση, συρράξεις, εμφύλιους πολέμους και αθλιότητες.
Πράγματι, αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μερικοί εμπνευσμένοι πολιτικοί, όπως ο Σουμάν, ο Αντενάουερ, ο Ντε Γκάσπερι και ο Σπάακ, κατάλαβαν ότι τα ευρωπαϊκά έθνη, τα οποία είχαν μόλις αλληλοσπαραχθεί σε έναν ανόητο πόλεμο κυριαρχίας των μεν επί των δε και αύξησης του ζωτικού τους χώρου (δηλαδή της αγοράς τους), ήταν στην πραγματικότητα μέρη μιας γεωγραφικής, οικονομικής και πολιτικής ενότητας, η οποία θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ευημερία των πολιτών της μέσα σε μια ενιαία αγορά. Καθόλου ουτοπιστές, αυτοί οι σοφοί πολιτικοί άνδρες είχαν πλήρη επίγνωση των δυσχερειών της ενοποίησης της Ευρώπης. Η εμπνευσμένη από τον Jean Monnet περίφημη διακήρυξη του Robert Schuman, της 9ης Μαΐου 1950 ήταν σαφής ως προς τη σταδιακή οδό που έπρεπε να ακολουθήσει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η δημιουργία μιας τελωνειακής ένωσης θα δημιουργούσε τις κατάλληλες συνθήκες για τη δημιουργία μιας μεγάλης κοινής αγοράς και αυτή με τη σειρά της θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις και τις πιέσεις για την επίτευξη μιας οικονομικής και νομισματικής ένωσης.
Πενήντα χρόνια μετά την «πρόσκληση σε ενότητα» του Ρομπέρ Σουμάν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι οι προσδοκίες των πατέρων της Ευρωπαϊκής ενοποίησης έχουν εκπληρωθεί με το παραπάνω. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα/Ένωση (ΕΚ/ΕΕ) έχει κτίσει τα τρία πρώτα πατώματα του κτιρίου της - την τελωνειακή ένωση, την κοινή αγορά και την οικονομική και νομισματική ένωση - και παρόλο που οι εργασίες συνεχίζονται σε αυτά, έχει αρχίσει ήδη να κτίζει το τελευταίο πάτωμα, εκείνο της πολιτικής ένωσης.
Τι εννοούσαν όμως όλοι αυτοί ως πολιτική ένωση της Ε.Ε;
Στις 7 Δεκεμβρίου του 2017 Γερμανός πολιτικός και πρώην Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σούλτς, σύμφωνα με το δημοσίευμα του Politico, παρουσίασε ξεκάθαρα την πρόταση του για τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης που θα έχουν κοινό Σύνταγμα μέχρι το 2025, στην ουσία δηλαδή θα μιλάμε για μια κρατική οντότητα, και τόνισε πως όσες χώρες της Ένωσης δεν θέλουν να ακολουθήσουν αυτή την πρόταση «μπορούν απλά να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Δήλωσε ότι όσα κράτη – μέλη είναι αντίθετα στη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης είναι ελεύθερα να αποχωρήσουν από την ΕΕ. Παράλληλα, τόνισε ότι η Γερμανία δεν μπορεί να συνεχίσει ανέχεται την πολιτική που ασκούνταν από τον Σόιμπλε τα τελευταία χρόνια.
Θα το δεχτούν όμως αυτό οι λαοί της Ευρώπης; Ποιος ο ρόλος της λαθρομετανάστευσης και η δημογραφική αλλοίωση της Ευρώπης.
Ένα από τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων είναι η σταδιακή ενσωμάτωση των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών στις τοπικές κοινωνίες της Ευρώπης. Το αποτέλεσμα αφού αφομοιωθούν, θα είναι ότι μέσα σε μόλις μια δύο γενιές, θα δημιουργηθεί ένας μεικτός πληθυσμός, γενετικά και πολιτισμικά, χωρίς εθνική συνείδηση, το οποίο θα είναι απολύτως δεκτικό στην ιδέα των πολυπολιτισμικών Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης...
Και φυσικά θα είναι και πιο ευάλωτο αλλά και θα έχει πολύ λιγότερες αντιστάσεις στις όποιες αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας, αφού ένα πολυπολιτισμικό σύνολο δεν θα έχει τα ίδια αντανακλαστικά σε σχέση μια μια εθνική ομοιογενή κοινωνία.
Κι επειδή οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: Στα νέα στατιστικά αποτελέσματα του ερευνητικού κέντρου Pew Research που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, οι προβλέψεις δείχνουν ότι εάν το σημερινό κύμα μεταναστών συνεχιστεί με αυτούς τους ρυθμούς, σε τριάντα χρόνια ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ευρώπης θα έχει τριπλασιαστεί!
Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Γερμανίας από το 6,1% που ήταν το 2016, θα αυξηθεί σε 19,7% μέχρι το 2050! Ο 1 στους 4 Γερμανούς θα είναι μουσουλμάνος! Σύμφωνα με τα στοιχεία της Pew, οι μουσουλμάνοι ανέρχονταν στο 4,9% του πληθυσμού της Ευρώπης το 2016, με 25,8 εκατομμύρια άτομα σε 30 χώρες, από 19,5 εκατομμύρια ανθρώπους το 2010. Πρόκειται για αύξηση έξι εκατομμυρίων μόλις σε επτά χρόνια!
Σε μικρότερες χώρες μάλιστα που έχουν υπαρκτό το δημογραφικό πρόβλημα, σύμφωνα με άλλες έρευνες προβλέπεται ότι ο ντόπιος πληθυσμός να είναι μέχρι το 2050 μισός μισός με τους μουσουλμάνους!
Αξίζει να δει κάποιος το παρακάτω βίντεο:
Τι είναι οι διακρατικές περιφέρειες και ο φεντεραλισμός; Η κατάργηση των εθνών κρατών.
Καταρχήν Φεντεραλισμός σημαίνει την πολιτική θεωρία που υποστηρίζει το ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης του κράτους (Λεξικό Τριανταφυλλίδη).
Αυτός είναι ο τυπικός ορισμός.
Ο Φεντεραλισμός ιστορικά ξεκίνησε ως μία ακραία εκδοχή της ευρωπαϊκής ενοποιήσεως. Προτείνει την κατάργηση των εθνικών κρατών ή την ελαχιστοποίηση της κυριαρχίας τους ώστε η Ελλάδα, η Γαλλία, Γερμανία, η Ισπανία κ.λπ. να αντικατασταθούν από τις ομοσπονδιακές περιφέρειες, πχ, Βασκωνία, Σαξωνία, Λομπαρδία, Μακεδονία, οι οποίες μάλιστα δεν είναι ανάγκη να έχουν τα γεωγραφικά όρια τα οποία είχαν στα πλαίσια όταν υπάγονταν στα έθνη κράτη, αλλά θα έχουν πιο ''ανάμεικτα'' γεωγραφικά όρια,σύνορα και πληθυσμούς...
Αυτός είναι ο τυπικός ορισμός.
Ο Φεντεραλισμός ιστορικά ξεκίνησε ως μία ακραία εκδοχή της ευρωπαϊκής ενοποιήσεως. Προτείνει την κατάργηση των εθνικών κρατών ή την ελαχιστοποίηση της κυριαρχίας τους ώστε η Ελλάδα, η Γαλλία, Γερμανία, η Ισπανία κ.λπ. να αντικατασταθούν από τις ομοσπονδιακές περιφέρειες, πχ, Βασκωνία, Σαξωνία, Λομπαρδία, Μακεδονία, οι οποίες μάλιστα δεν είναι ανάγκη να έχουν τα γεωγραφικά όρια τα οποία είχαν στα πλαίσια όταν υπάγονταν στα έθνη κράτη, αλλά θα έχουν πιο ''ανάμεικτα'' γεωγραφικά όρια,σύνορα και πληθυσμούς...
Είναι εύλογο λοιπόν να υπάρχουν ανησυχίες στη χώρα μας μετά το προσύμφωνο των Πρεσπών ,όπου γίνεται λόγος για ''Βόρεια και Νότια Μακεδονία''...
Κι αν θεωρήσουμε ότι σε τόσο υψηλό επίπεδο εξωτερικής πολιτικής πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία και όλα μελετούνται σε βάθος δεκαετιών και χρόνου τότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει μετά απ' ολα αυτά τα δεδομένα που οδηγείται το πράγμα...
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί συνεχώς ΜΜΕ της Ευρώπης παρουσιάζουν συνεχώς χάρτες της λεγόμενης γεωγραφικής Μακεδονίας και γιατί κάποιοι κύκλοι στην Ευρώπη θέλουν τόσο πολύ να περάσει το κατάπτυστο προσύμφωνο των Πρεσπών; Eίναι η γνωστή τακτική προετοιμασίας της κοινής γνώμης για κάτι το οποίο ενδεχομένως ετοιμάζεται...
Συνεπώς,
σε περίπτωση ενός τέτοιου σεναρίου, διαφαίνεται ξεκάθαρα ο διαμελισμός της Ελλάδας, αλλά και γενικότερα της Ευρώπης έτσι όπως τη γνωρίζαμε.
Όλο αυτό το σχέδιο της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων διαβλέπει στη διάλυση των εθνών κρατών, στον εκφυλισμό των παραδοσιακών και διαχρονικών αξιών, στη δημογραφική αλλοίωση της Ευρώπης, στην εξόντωση της πατρίδας μας, στη συγκέντρωση υπερεξουσιών σε κάποιους ολιγάρχες- άγνωστης προέλευσης και συμφερόντων- αλλά και στη μείωση των αντανακλαστικών της αντίστασης και των ελευθεριών των λαών της Ευρώπης γενικότερα.
Θα επιτρέψουμε αυτό το επαίσχυντο σενάριο να συμβεί;
irineossamothraki Blog
