Τα παλιότερα χρόνια όταν το μοναστήρι μετρούσε αρκετούς μοναχούς και εργάτες, σαν σήμερα το πανηγύρι ήταν το γεγονός του χειμώνα αν όχι όλου του χρόνου, μιας και όλο το νησί συνέρρεε να προσκυνήσει, να ανάψει ένα κερί, να προσευχηθεί ή να ευχαριστήσει τον Άγιο.
Σήμερα δυστυχώς όπως οτιδήποτε εθνικό και θρησκευτικό έχει και αυτό το πανηγύρι ατονήσει, φέτος παράδειγμα που έπεσε ημέρα Σάββατο άλλος επικαλείται τον αέρα, άλλος το κρύο, άλλος το ένα..., άλλος το άλλο... Χθες στον εσπερινό πληροφορήθηκα ότι ο κόσμος ήταν λιγοστός. Αν όμως είχε φαγοπότι και χορό θα έτρεχαν όλοι με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες... Μην ξεχνάμε τι έγινε πριν λίγες μέρες, στην αλλαγή του χρόνου στο Μαγικό Χωριό του Άη Βασίλη, που και βράδυ ήταν και το κρύο ήταν πολύ πιο τσουχτερό...
Σήμερα δυστυχώς όπως οτιδήποτε εθνικό και θρησκευτικό έχει και αυτό το πανηγύρι ατονήσει, φέτος παράδειγμα που έπεσε ημέρα Σάββατο άλλος επικαλείται τον αέρα, άλλος το κρύο, άλλος το ένα..., άλλος το άλλο... Χθες στον εσπερινό πληροφορήθηκα ότι ο κόσμος ήταν λιγοστός. Αν όμως είχε φαγοπότι και χορό θα έτρεχαν όλοι με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες... Μην ξεχνάμε τι έγινε πριν λίγες μέρες, στην αλλαγή του χρόνου στο Μαγικό Χωριό του Άη Βασίλη, που και βράδυ ήταν και το κρύο ήταν πολύ πιο τσουχτερό...
Τα τελευταία πολλά χρόνια, θα είναι 20 στο Μετόχι του Αγίου Αθανασίου στα Αλώνια, μονάζει ένας ιερομόναχος ο πάτερ Αμφιλόχιος. Ένας φιλήσυχος άνθρωπος, πολύ ήπιων τόνων, ο οποίος τα πρώτα ειδικά χρόνια ανακαίνισε πλήρως το Μετόχι, σκόνταψε όμως στην αναπαλαίωση του Ναού, που ήθελε να κάνει, στην αρχαιολογία κλπ κλπ.....
Να ευχηθώ Χρόνια Καλά και Πολλά με Υγεία στην μητέρα μου αλλά και σε όλους τους Θανάσηδες και Αθανασίες και ότι άλλο επιθυμούν.
Σας παραθέτω το κεφάλαιο "Στο Μετόχι" από το βιβλίο ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 20ου αιώνα, του Ίωνα Δραγούμη, με τίτλο "Η Σαμοθράκη".
