-Άννα ,τι έβαλις πάλι σ'ντ' φουτουγραφία σ';
Διαβάζου!«Μένουμε Σπίτι ..»
Κάλα ,πού μένουμ'στου μαντήι ,να σ'του σπίτ' μένουμ' ,μου τώωμι για, κι γινήκαμ' σα τα β'να.Μνια βδουμάδα μέσα γένκα σα γιένα τσ'βάλ' αντέσα !
Μι λες να μη βγαίνου. Δε βγαίνου.
Μι λες να μη πάγου σ'τς χιιτζμοί, δε α πάγου.
Μι λες να πίνου κάθι δγιο λιφτά νιό. Μπιλουβαθάακιασα .
Μι λες να μη πατεί άθιιπους στου σπίτ '.
Δε μι λες ,να μην έχ' σ'ντου νου τς, να μας απουγύιισ'.
Τέτγιου πράμα όσου χουουνώ γείμι δεν-ι γείδα .
Γείχι άλλ'βουλά γρίπις ,πιθαίναν κιόλας ,μου τούτου του χάλ' να μη βλέπς ντουν άθιιπου σ' ,όντι φεύγ' για πάντα!
Έ,μωρ απ'να τσι δέσ' στου κυπαΐσ'κείν' απ' του κάναν.
Γιατί ιμένα ,πέμι παλαβή ,πέμι καθυστιρημέν' πέμι αγράμματ' ,δε μι του βγάιζ'απ'του μνυαλό ,του μαγείιμα.
Κάτ'πουλμούσαν ,να μας λγουστέψ' ακυιφά,μου -ντ ουργή ,δε τσ'έκατσι κι αα φανιουθούν.
Τώρα σήμια,ταχιά ,μιθαύιργιου ,πάντους, αα φανεί τι κάν' οι παλαβοί.
Ιγώ σι πήα τηλέφουνου μόν για ντ'φουτουγραφία ,αλλά αφού μι ουουτάς τι ,κι πού, κι πώς ,απαντώ ,κι φκαριστώ,Αννούδα μάνα μ'.
Σι ουουτώ ,πότι αα βγούμι στα ζα,να σκάψουμ'να κάνουμ΄δλειές κι μι λες να 'χου ντου νου μ'.Σι τι τι;
Αα ,ξινκοί,γήρταν ,κι για ντ'Λαμπιργιά βάλτου ίιγαν'τι α γέν'.
Αα ν 'ερτ' κι οι ξέν' απ' γήρταν πέρσ'.Να μη τσι πω του ουρίστι ,δε γέντι .
Δίκιου ,χίλια δίκια ΄,ώστι σα τσι καλέσου κι έχ' ντου λουβγιάρ' ,α ν'ένι τσάπ'κι φκιάρ';
Καλά σ'αφήνου ,κάμ' βάλ' η Γιαγιά μας του χειούδι τς .
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
