«Θέλω να απευθυνθώ στην καθεμιά και στον καθένα σας σε στιγμές που ο κόσμος μας βιώνει τη βαθύτερη γεωπολιτική του κρίση εδώ και σχεδόν οκτώ δεκαετίες.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ξαναφέρνει τον πόλεμο στην Ευρώπη. Ανοίγει τον δρόμο στην αμφισβήτηση των συνόρων, στη βίαιη επιβολή του ισχυροτέρου και στο ξερίζωμα εκατομμυρίων ανθρώπων. Αλλά προκαλεί και μία τεράστια ενεργειακή κρίση, με πρωτοφανή κύματα ακρίβειας που απειλούν την ευημερία όλων των κοινωνιών.
Όπως σε κάθε χώρα, έτσι και στην Ελλάδα, η νέα αυτή περιπέτεια έχει συνέπειες. Τις βλέπουμε στις τιμές του ρεύματος, των καυσίμων και άλλων προϊόντων. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η πολιτεία, απ’ το φθινόπωρο ήδη, καλύπτει μεγάλο μέρος των ανατιμήσεων, στηρίζοντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Η αναταραχή, όμως, είναι διεθνής. Γι’ αυτό και η αντιμετώπισή της δεν μπορεί παρά να είναι, πρωτίστως, υπόθεση της ευρωπαϊκής μας οικογένειας.
Το τελευταίο αποκτά ξεχωριστή σημασία, καθώς οι δυνάμεις του λαϊκισμού σε όλη την ήπειρο επιχειρούν και πάλι να διακινήσουν εύκολες και απλοϊκές απαντήσεις σε δύσκολα και σύνθετα ερωτήματα. Κρύβουν, για παράδειγμα, ότι οι ανατιμήσεις είναι εισαγόμενες, αναζητώντας εθνικές ευθύνες. Και προτείνουν λύσεις ανεφάρμοστες, που χαϊδεύουν αυτιά αλλά δένουν τα μυαλά και τα χέρια.
Απέναντι σε όλα αυτά, όπλο μας παραμένει η γλώσσα της αλήθειας. Ο ρεαλισμός και το αποτέλεσμα.
Νιώθω τις δυσκολίες γύρω μας. Την αγωνία όταν ανοίγει ο λογαριασμός ρεύματος στο σπίτι, όταν το βλέμμα κοιτά το ράφι του σούπερ μάρκετ ή τον μετρητή της βενζίνης.
Ξέρω επίσης ότι τα όσα πετύχαμε επί σχεδόν τρία χρόνια, μειώνοντας φόρους και εισφορές και αυξάνοντας το διαθέσιμο εισόδημα, πολιορκούνται τώρα από την ακρίβεια. Ενώ το γεγονός πως η οικονομία και η κοινωνία έμειναν όρθιες χάρη στα 43 δισεκατομμύρια κατά της πανδημίας, δεν αρκεί για να αισθανόμαστε σήμερα ασφαλείς.
Ακριβώς γι’ αυτό, μετά από πρότασή μας, η Κομισιόν επεξεργάζεται ήδη παρεμβάσεις στη διαμόρφωση των χονδρικών τιμών φυσικού αερίου. Ώστε να χτυπηθεί η διεθνής κερδοσκοπία που ανατροφοδοτεί τη γεωπολιτική κρίση, προκαλώντας αλυσιδωτές ανατιμήσεις.
Είναι ώρα η πολιτική να θέσει κανόνες στις αγορές. Και οι εταιρείες με υπερκέρδη από αυτήν τη συγκυρία να αναλάβουν μερίδιο στο κόστος υπέρβασής της. Ελπίζω ότι στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα συμφωνήσουμε για το θέμα.
Αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να δράσουμε, ακόμα μια φορά, και σε επίπεδο εθνικό. Έτσι, αύριο το πρωί, οι Υπουργοί Οικονομικών, Ενέργειας και Αγροτικής Ανάπτυξης θα ανακοινώσουν ένα τρίμηνο πρόγραμμα σημαντικών πρόσθετων ενισχύσεων.
Πρόκειται για μέτρα που απευθύνονται στους πιο αδύναμους και στη μεσαία τάξη. Μελετημένες παρεμβάσεις ύψους 1,1 δισ. που θα ανακουφίσουν 3,2 εκατομμύρια ευάλωτους πολίτες, αλλά και τα νοικοκυριά με εισόδημα έως 30.000 ευρώ το χρόνο.
Οι ρυθμίσεις αφορούν όλα τα μέτωπα της ακρίβειας: την τόνωση του εισοδήματος με ένα έκτακτο επίδομα στους χαμηλά αμειβόμενους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Τη στήριξη των οικογενειών με παιδιά, που έχουν σήμερα και τα περισσότερα έξοδα. Τη γενναία επιδότηση των λογαριασμών ρεύματος. Αλλά και τη μερική απορρόφηση των αυξήσεων στα καύσιμα, με την κάλυψη 180 λίτρων για την κίνηση των οχημάτων. Ενώ συνδυάζονται με ειδικές μέριμνες για τους αγρότες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν χτυπηθεί ιδιαίτερα από τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Και, βέβαια, όλα αυτά πλαισιώνονται από τον νέο, χαμηλότερο ΕΝΦΙΑ και από την επικείμενη δεύτερη αύξηση του κατώτατου μισθού. Γιατί οι μισθοί στη χώρα μας είναι, δυστυχώς, ακόμα χαμηλοί. Και η ακρίβεια ροκανίζει το διαθέσιμο εισόδημα.
Είναι μία πρωτοβουλία η οποία έρχεται σε συνέχεια των 2,6 δισ. ευρώ που έχουν ήδη διατεθεί από το ξέσπασμα της ενεργειακής αναστάτωσης. Και για μέτρα που θα ισχύουν για τον Απρίλιο, τον Μάιο και τον Ιούνιο. Όπως είπα, η εφαρμογή τους θα είναι απλή και θα εξηγηθεί αύριο αναλυτικά από τους αρμόδιους Υπουργούς.
Όλες, ωστόσο, οι νέες ρυθμίσεις υπηρετούν δύο αρχές: πρώτον, είναι στοχευμένες και όχι οριζόντιες, δίνοντας ειδικότερη έμφαση στη στήριξη των πιο αδύναμων. Και δεύτερον, είναι ευθυγραμμισμένες με τη συνετή δημοσιονομική πολιτική την οποία έχουμε εξαρχής χαράξει. Μία επιλογή που συγκλίνει με τις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά δεν αποκλίνει από τις αντοχές της οικονομίας. Και που αντιμετωπίζει το παρόν χωρίς να ναρκοθετεί το μέλλον.
Περιλαμβάνουν, δηλαδή, αυτά που αποκαλώ «μέτρα μετρημένα στο μέτρο της πραγματικότητας». Γιατί η διεθνής αναστάτωση θα περάσει, αλλά η χώρα πρέπει να είναι δυνατή για να συνεχίσει δυναμικά την πορεία της.
Ακούω, βέβαια, από τώρα τις κραυγές της αντιπολίτευσης για «ψίχουλα» και «κοινωνική αναλγησία». Αλλά σας βεβαιώνω ότι πρώτος εγώ θα αποφάσιζα ένα μεγαλύτερο πακέτο στήριξης αν ήμουν σίγουρος ότι αυτό δεν θα έθετε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα.
Όμως, δυστυχώς, η πατρίδα μας δεν έχει ακόμα πλήρως συνέλθει από τη 10ετή οικονομική κρίση. Δεν φτάσαμε ακόμα στην πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα. Και πάντα οι κερδοσκόποι θα καραδοκούν να εκμεταλλευτούν την όποια αδυναμία μας.
Καθώς, λοιπόν, οι εποχές που έρχονται είναι αχαρτογράφητες, δεν πρόκειται, για να φανώ προσωρινά ευχάριστος, να υπονομεύσω την αναπτυξιακή πορεία του τόπου μας. Έχουμε κάνει πολλές θυσίες για να ξανακυλήσουμε πίσω.
Η υπόσχεσή μου να βρίσκομαι πάντα δίπλα στον πολίτη ισχύει όσο ποτέ, χωρίς να κρύβω τα εμπόδια. Δίνοντας, όμως, και κατευθύνσεις για να τα ξεπεράσουμε, όπως το κάναμε πολλές φορές. Από το μεταναστευτικό και τις εθνικές προκλήσεις, μέχρι τη μάχη της υγείας και την οικονομική ανάταξη.
Έτσι θα γίνει και σήμερα. Ο δρόμος είναι ανηφορικός αλλά έχουμε τη σωστή πυξίδα για να φτάσουμε στον προορισμό μας, να αντιμετωπίσουμε την ακρίβεια και να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη.
Την ίδια στιγμή, η χώρα πρωταγωνιστεί ώστε να ξεπεραστούν παλαιά δόγματα και να χτιστεί η Στρατηγική Αυτονομία της Ευρώπης. Στη διεθνή σκακιέρα είμαστε με το μέρος της Ειρήνης, του Διεθνούς Δικαίου και της Δύσης. Πιστοί στις απαιτήσεις των συμμαχιών μας αλλά κι απαιτητικοί προς τους συμμάχους μας. Κάτι που αφορά και τα εθνικά θέματα, όπου νομίζω ότι η στάση των περισσότερων δυνάμεων είναι κοινή, όπως διαπίστωσα συνομιλώντας και με τους αρχηγούς των κομμάτων.
Τέλος, διεκδικούμε την ενεργειακή μας αυτάρκεια. Αυτό σημαίνει επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές, ξεπερνώντας κάθε γραφειοκρατικό εμπόδιο. Ανάπτυξη ηλεκτρικών διασυνδέσεων με κράτη όπως η Αίγυπτος. Μετατροπή της πατρίδας μας σε πύλη εισόδου υγροποιημένου φυσικού αερίου. Προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας και αντικατάστασης των παλαιών συσκευών. Και, ασφαλώς, αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου με οικονομικό ενδιαφέρον. Για το θέμα αυτό θα υπάρξουν σύντομα και νέες ανακοινώσεις.
Κλείνω με την κοινή προσδοκία αυτή η παγκόσμια τρικυμία να είναι παροδική. Η υπέρβασή της, όμως, θα έχει μόνιμα θετικά αποτελέσματα. Και αυτά θα πρέπει να τα διεκδικήσουμε.
Η κρίση στην Ουκρανία να σημάνει την νίκη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Οι δυσκολίες που βιώνει η Ευρώπη να την οπλίσουν με τόλμη και ισχύ. Ενώ για την Ελλάδα και αυτή η δοκιμασία να γίνει ξανά μία ακόμη ευκαιρία να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες μας και να γίνουμε καλύτεροι.
Σας ευχαριστώ».
