Σε ένα hot spot φυτικής βιοποικιλότητας, όπως χαρακτηρίζεται η Σαμοθράκη, όπου απαντώνται πάνω από 1.440 είδη φυτών, δηλαδή το 23% τουλάχιστον της ελληνικής χλωρίδας, παράγεται ένα είδος μελιού και πρόπολης, που συγκαταλέγονται στα κορυφαία παγκοσμίως για τις βιολειτουργικές τους ιδιότητες.
Αυτό που εδώ και πάρα πολλά χρόνια γνώριζαν εμπειρικά οι μελισσοκόμοι του νησιού, τεκμηριώθηκε και επιστημονικά, ταξινομώντας το ανοιξιάτικο μέλι και την πρόπολη που παράγονται στη βόρεια-βορειοανατολική πλευρά της Σαμοθράκης, στα προϊόντα της μέλισσας με τα υψηλότερα επίπεδα πολυφαινολικού φορτίου που έχουν καταγραφεί στην διεθνή βιβλιογραφία.
Η έρευνα που απέδειξε την ποιότητα των δύο πολύ ξεχωριστών αυτών προϊόντων, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό FOODS (https://www.mdpi.com/2304-8158/11/14/2041), και έχει την υπογραφή δύο πτυχιούχων του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής Λήμνου (Εύα Ποσταλή και Παναγιώτα Περουκίδου), του Αναπληρωτή Καθηγητή Μικροβιολογίας Τροφίμων Στάθη Γκιαούρη και του Διδάκτορα Μελισσοκομίας του Α. Π. Θ., Αλέξανδρου Παπαχριστοφόρου.Μιλώντας στην ΕΡΤ Ορεστιάδας, ο κ. Παπαχριστοφόρου ανέφερε πως το συγκεκριμένο είδος μελιού και πρόπολης, στο οποίο εστίασε η επιστημονική έρευνα, παράγεται σε περιορισμένες ποσότητες, την άνοιξη, σε συγκεκριμένο τμήμα του νησιού και από κυψέλες που βρίσκονται σε ένα φυσικό περιβάλλον πλούσιο από ένα είδος αγριοκουμαριάς (“ανδράκλα” σύμφωνα με τη ντόπια ονομασία), ανοιξιάτικης ερείκης και δέντρων φράξου (“φραξιό” στη Σαμοθράκη). Ο συνδυασμός αυτός είναι που δίνει μία εξαιρετικά ισχυρή αντιοξειδωτική, αντιμικροβιακή και αντιική δράση στα συγκεκριμένα προϊόντα μέλισσας, κάνοντας την επιστημονική ομάδα να μιλά για “θησαυρό”. “Την κόκκινη πρόπολη που παράγεται στη συγκεκριμένη περιοχή της Σαμοθράκης, τη βρίσκουμε συνήθως στη Βραζιλία, την Αργεντινή, την Κούβα, την Κίνα και τη Νιγηρία, ποτέ όμως στην Ευρώπη”, παρατήρησε ο κ. Παπαχριστοφόρου. “Τις ιδιαίτερες ιδιότητες αυτής της πρόπολης και του συγκεκριμένου μελιού, οι μελισσοκόμοι του νησιού τις γνωρίζουν από εμπειρία, γι' αυτό, άλλωστε, δεν πουλούν το ανοιξιάτικο μέλι που παράγουν από τις κυψέλες που έχουν σε εκείνη τη μεριά της Σαμοθράκης, το κρατούν και το καταναλώνουν σαν φάρμακο όταν νιώθουν ατονία ή όταν νιώθουν ότι πρόκειται να αρρωστήσουν”, πρόσθεσε ο ίδιος.
Δείγματα των δύο προϊόντων μελετήθηκαν εργαστηριακά και έδειξαν, μεταξύ άλλων εντυπωσιακών στοιχείων, ότι “το μέλι έχει σχεδόν διπλάσια δράση αναστολής του σταφυλόκοκκου απ΄ ό,τι ένα αντιβιοτικό ευρέως φάσματος (καναμυκίνη) και η πρόπολη έχει την ίδια δράση με ένα αντιβιοτικό κατά της Λιστέρια”, εξήγησε ο κ. Παπαχριστοφόρου.
Δύο τέτοια προϊόντα, για τα οποία προς τον παρόν λίγοι γνωρίζουν την αξία τους, θα μπορούσαν να έχουν πολύ υψηλή ζήτηση στην αγορά, ωστόσο ο περιορισμένος χρόνος στον οποίο παράγονται (άνοιξη) δεν επιτρέπει μεγάλους τρύγους και “εάν έβγαιναν σε μεγάλες αγορές θα έπρεπε να πωλούνται πολύ ακριβά ως premium προϊόντα, ώστε η υψηλή τιμή να αντισταθμίζει τη μειωμένη παραγωγή και να μπορεί να είναι προσοδοφόρο για τον μελισσκοκόμο”. Η περιοχή που παράγει το συγκεκριμένο μέλι και τη συγκεκριμένη πρόπολη έχει μελισσοχωρητικότητα για περισσότερες κυψέλες από μελισσοκόμους του νησιού”, παρατήρησε επίσης ο κ. Παπαχριστοφόρου, υπογραμμίζοντας ότι εκείνο που θα πρέπει πρωτίστως να γίνει είναι τα προϊόντα αυτά να κατοχυρωθούν με πιστοποίηση (Π.Ο.Π. ή Π.Γ.Ε.)”. Τόνισε επίσης πως “η έρευνα θα συνεχιστεί μέχρι το σημείο που δεν θα υπάρχει κάτι που δεν θα γνωρίζουμε γι' αυτό το μέλι και αυτή την πρόπολη”, όπως χαρακτηριστικά είπε.
Αυτό που εδώ και πάρα πολλά χρόνια γνώριζαν εμπειρικά οι μελισσοκόμοι του νησιού, τεκμηριώθηκε και επιστημονικά, ταξινομώντας το ανοιξιάτικο μέλι και την πρόπολη που παράγονται στη βόρεια-βορειοανατολική πλευρά της Σαμοθράκης, στα προϊόντα της μέλισσας με τα υψηλότερα επίπεδα πολυφαινολικού φορτίου που έχουν καταγραφεί στην διεθνή βιβλιογραφία.
Η έρευνα που απέδειξε την ποιότητα των δύο πολύ ξεχωριστών αυτών προϊόντων, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό FOODS (https://www.mdpi.com/2304-8158/11/14/2041), και έχει την υπογραφή δύο πτυχιούχων του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής Λήμνου (Εύα Ποσταλή και Παναγιώτα Περουκίδου), του Αναπληρωτή Καθηγητή Μικροβιολογίας Τροφίμων Στάθη Γκιαούρη και του Διδάκτορα Μελισσοκομίας του Α. Π. Θ., Αλέξανδρου Παπαχριστοφόρου.Μιλώντας στην ΕΡΤ Ορεστιάδας, ο κ. Παπαχριστοφόρου ανέφερε πως το συγκεκριμένο είδος μελιού και πρόπολης, στο οποίο εστίασε η επιστημονική έρευνα, παράγεται σε περιορισμένες ποσότητες, την άνοιξη, σε συγκεκριμένο τμήμα του νησιού και από κυψέλες που βρίσκονται σε ένα φυσικό περιβάλλον πλούσιο από ένα είδος αγριοκουμαριάς (“ανδράκλα” σύμφωνα με τη ντόπια ονομασία), ανοιξιάτικης ερείκης και δέντρων φράξου (“φραξιό” στη Σαμοθράκη). Ο συνδυασμός αυτός είναι που δίνει μία εξαιρετικά ισχυρή αντιοξειδωτική, αντιμικροβιακή και αντιική δράση στα συγκεκριμένα προϊόντα μέλισσας, κάνοντας την επιστημονική ομάδα να μιλά για “θησαυρό”. “Την κόκκινη πρόπολη που παράγεται στη συγκεκριμένη περιοχή της Σαμοθράκης, τη βρίσκουμε συνήθως στη Βραζιλία, την Αργεντινή, την Κούβα, την Κίνα και τη Νιγηρία, ποτέ όμως στην Ευρώπη”, παρατήρησε ο κ. Παπαχριστοφόρου. “Τις ιδιαίτερες ιδιότητες αυτής της πρόπολης και του συγκεκριμένου μελιού, οι μελισσοκόμοι του νησιού τις γνωρίζουν από εμπειρία, γι' αυτό, άλλωστε, δεν πουλούν το ανοιξιάτικο μέλι που παράγουν από τις κυψέλες που έχουν σε εκείνη τη μεριά της Σαμοθράκης, το κρατούν και το καταναλώνουν σαν φάρμακο όταν νιώθουν ατονία ή όταν νιώθουν ότι πρόκειται να αρρωστήσουν”, πρόσθεσε ο ίδιος.
Δείγματα των δύο προϊόντων μελετήθηκαν εργαστηριακά και έδειξαν, μεταξύ άλλων εντυπωσιακών στοιχείων, ότι “το μέλι έχει σχεδόν διπλάσια δράση αναστολής του σταφυλόκοκκου απ΄ ό,τι ένα αντιβιοτικό ευρέως φάσματος (καναμυκίνη) και η πρόπολη έχει την ίδια δράση με ένα αντιβιοτικό κατά της Λιστέρια”, εξήγησε ο κ. Παπαχριστοφόρου.
Δύο τέτοια προϊόντα, για τα οποία προς τον παρόν λίγοι γνωρίζουν την αξία τους, θα μπορούσαν να έχουν πολύ υψηλή ζήτηση στην αγορά, ωστόσο ο περιορισμένος χρόνος στον οποίο παράγονται (άνοιξη) δεν επιτρέπει μεγάλους τρύγους και “εάν έβγαιναν σε μεγάλες αγορές θα έπρεπε να πωλούνται πολύ ακριβά ως premium προϊόντα, ώστε η υψηλή τιμή να αντισταθμίζει τη μειωμένη παραγωγή και να μπορεί να είναι προσοδοφόρο για τον μελισσκοκόμο”. Η περιοχή που παράγει το συγκεκριμένο μέλι και τη συγκεκριμένη πρόπολη έχει μελισσοχωρητικότητα για περισσότερες κυψέλες από μελισσοκόμους του νησιού”, παρατήρησε επίσης ο κ. Παπαχριστοφόρου, υπογραμμίζοντας ότι εκείνο που θα πρέπει πρωτίστως να γίνει είναι τα προϊόντα αυτά να κατοχυρωθούν με πιστοποίηση (Π.Ο.Π. ή Π.Γ.Ε.)”. Τόνισε επίσης πως “η έρευνα θα συνεχιστεί μέχρι το σημείο που δεν θα υπάρχει κάτι που δεν θα γνωρίζουμε γι' αυτό το μέλι και αυτή την πρόπολη”, όπως χαρακτηριστικά είπε.
Ακούστε τον διδάκτορα μελισσοκομίας του ΑΠΘ, Αλέξανδρο Παπαχριστοφόρου: