Στις 9 Νοεμβρίου τιμάται η μνήμη του Αγίου Νεκταρίου, του προστάτη των φτωχών και των ανέργων.
Πέντε πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τον βίο του Θρακιώτη επισκόπου και θεολόγου, σύγχρονου θαυματουργού άγιου της Ορθόδοξης Εκκλησίας:
1. Ο δύσκολος βίος
Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης. Ο βίος του ήταν γεμάτος δυσκολίες και εμπόδια, που πάντα προσπαθούσε υπομονετικά και παίρνοντας δύναμη από τον Θεό να τα ξεπεράσει. Οι κακές οικονομικές συνθήκες και η έλλειψη σχολείου μέσης εκπαίδευσης στη περιοχή του τον έκαναν να φύγει και να ορίσει τον δρόμο του προς την Κωνσταντινούπολη σε ηλικία μόλις 13 χρονών, με σκοπό να εξελιχθεί και να στηρίξει ταυτόχρονα την οικογένειά του. Εκεί άρχισε να εργάζεται σε συσκευαστήριο καπνού, ο εργοδότης όμως τον εκμεταλλευόταν οικονομικά και τον έδερνε.
Ο ίδιος άλλαζε συνέχεια εργασιακό περιβάλλον, πράγμα που τον εμπόδιζε να ολοκληρώσει τις σπουδές του, όμως ποτέ δε σκέφτηκε να τις παρατήσει, καταφέρνοντας τελικά να εργαστεί και ως δάσκαλος.
2. Οι συκοφαντίες και η εξορία
Χάρη στη ρητορική του ικανότητα ο Άγιος Νεκτάριος κατάφερε και έγινε ιεροκήρυκας. Ακόμη, το 1889 ανακηρύχθηκε επίσκοπος Πενταπόλεως Λιβύης. Η ανοδική του πορεία, η αποδοχή και η αγάπη που δεχόταν από τον κόσμο χάρη στο έργο του δεν πέρασε απαρατήρητη από τους επισκόπους οι οποίοι ένιωσαν τότε να ‘απειλούνται’.
Έτσι στην προσπάθειά τους να τον παραγκωνίσουν του πρόσαψαν μια σειρά ψεύτικες κατηγορίες και τον ανακάτεψαν σε σκάνδαλα ηθικού χαρακτήρα, με κορυφαία τη συκοφαντία πως επιθυμούσε να ανατρέψει τον Πατριάρχη Αλεξάνδρειας, Σωφρόνιο από την θέση του. Αυτό προκάλεσε την παύση της ιδιότητας του Αγ. Νεκταρίου από τον Σωφρόνιο αναγκάζοντάς τον να φύγει από την Αλεξάνδρεια.
Η ψευδείς φήμες κατά του Αγ. Νεκταρίου όμως είχαν καταφέρει να τον στιγματίσουν μέχρι και στην Αθήνα και στη Κωνσταντινούπολη, καθιστώντας αδύνατο για τον ίδιο να εργαστεί οπουδήποτε. Άνεργος πια ξεκίνησε πάλι από το μηδέν, μην έχοντας χρήματα ούτε για ενοίκιο αλλά ούτε και για να τραφεί.
Όταν μετά από καιρό κατάφερε να διοριστεί ιεροκήρυκας στην Χαλκίδα, η καχυποψία προς το πρόσωπο του έκανε το κοινό να αποδοκιμάζει τις ομιλίες του. Ωστόσο ο Άγιος Νεκτάριος είχε εμπιστοσύνη στο Θεό ότι η αλήθεια κάποτε θα αποκαλυφθεί, όπως και έγινε, όταν ήρθε στην επιφάνεια η πλεκτάνη που του είχαν στήσει και έτσι η φήμη του αποκαταστάθηκε.
3. Το ποδόσφαιρο ως άθλημα στο σχολείο
Ο Άγιος Νεκτάριος, ύστερα από εισηγητική πρόταση επιτροπής Καθηγητών Φυσικής Αγωγής, ανακηρύχθηκε ως Προστάτης άγιος των Γυμναστών, καθώς ο ίδιος ευλόγησε ως “οιωνό άριστο” τη σύσταση Γυμναστικού Συλλόγου και στόχος τέτοιων συλλόγων είναι η σωματική γυμνασία και η πνευματική ανάπτυξη, οι δύο πόλοι γύρω από τους οποίους στρέφεται η τελεία μόρφωση και η τελεία αγωγή.
Αργότερα, ως Διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής φρόντιζε ιδιαίτερα για την άθληση των σπουδαστών και τη βελτίωση της διατροφής τους. Επίσης, στην ίδια Σχολή καθιέρωσε το ποδόσφαιρο ως άθλημα για τους σπουδαστές ύστερα από παράκληση των ιδίων. Έτσι ήταν ο πρώτος που έθεσε το ποδόσφαιρο ως άθλημα στον σχολικό χώρο.
4. Το τελευταίο θαύμα
Όπως λέγεται, στο διπλανό κρεβάτι απ’ αυτό που νοσηλευόταν ο Άγιος Νεκτάριος, λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, βρισκόταν ένας παραπληγικός, ο οποίος αδυνατούσε να περπατήσει.
Όταν όμως ακούμπησε τη φανέλα του κεκοιμημένου Αγίου πάνω του θεραπεύτηκε. Κατά τη μεταφορά του λέγεται ότι δεν είχε βάρος, ενώ το μέτωπό του ανάβλυζε μύρο.
Το μεγαλύτερο όμως μυστήριο είναι ότι το λείψανο του Αγίου παρά τις 3 ταφές και εκταφές παρέμενε αναλλοίωτο για περισσότερα από 30 χρόνια.
Το λείψανό του, για πρώτη φορά, εξετάφη 3 έτη μετά την κοίμησή του και σήμερα βρίσκεται στον νέο ναό του αγίου στην Αίγινα.
5. Ο άνθρωπος του Θεού
Ο βίος του Άγιου Νεκτάριου μεταφέρθηκε στις κινηματογραφικές οθόνες με τον Άρη Σερβετάλη να ενσαρκώνει τον “Άνθρωπο του Θεού”. Οι κριτικές παρ’ όλα αυτά που απέσπασε η ταινία και η ερμηνεία του πρωταγωνιστή της, δεν ήταν μάλλον αντάξιες των προσδοκιών.
