10η Δεκεμβρίου 2022 στην Ελλάδα: Ημέρα «Θανάτου» της εκτός σχεδίου μικροϊδιοκτησίας!
O Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών εορτάζει την 10η Δεκεμβρίου, επέτειο της υπογραφής της Οικουμενικής Διακήρυξης του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (1948), ως «Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Όμως τόσο οι κυβερνήσεις, όσο και οι πολυπράγμονες «δικαιωματιστές», έχουν παντού την τάση να ξεχνούν ότι και το Δικαίωμα του κάθε πολίτη στην Ιδιοκτησία του είναι και αυτό ένα Ανθρώπινο Δικαίωμα, προστατευόμενο από διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις και συνταγματικές διατάξεις, που έχει σημασία για τους απλούς πολίτες πολύ περισσότερο από πολλά άλλα δικαιώματα. Για το λόγο αυτό, η Διεθνής Ένωσις Ιδιοκτητών Ακινήτων (U.I.P.I.) με πρόταση του Προέδρου της Στράτου Παραδιά, καθιέρωσε από το 2005 να εορτάζεται η 10η Δεκεμβρίου από όλες τις οργανώσεις ιδιοκτητών ακινήτων και ως "Παγκόσμια Ημέρα Ιδιοκτησίας".
Η χώρα μας, παρότι ανήκει σε εκείνες που κατά κανόνα σέβονται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, εν τούτοις δυστυχώς εξακολουθεί να κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στις καταδίκες για παραβιάσεις του Δικαιώματος της Ιδιοκτησίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου (ECHR). Σήμερα το Δικαίωμα στην Ιδιοκτησία είναι εκείνο το οποίο δέχεται τις περισσότερες παραβιάσεις στην Ελλάδα, κυρίως μέσω επιλεκτικής και υπερβολικής φορολόγησης της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας η οποία θίγει τον «πυρήνα» της και αποτελεί προσβολή της ως «Ανθρώπινου Δικαιώματος», που προστατεύεται από το Σύνταγμα, αλλά και με πολυποίκιλες δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων και καταχρηστικών διεκδικήσεων του Δημοσίου. Όπως έχει πανηγυρικά διαπιστωθεί και από τη γνωστή έκθεση του «Συνήγορου του Πολίτη» για το Δικαίωμα της Ιδιοκτησίας, οι παραβιάσεις του Δικαιώματος αυτού στη χώρα μας «είναι ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που απασχολεί χιλιάδες ιδιοκτήτες γης, δεδομένου ότι το ελληνικό δημόσιο και οι ΟΤΑ δεσμεύουν ιδιοκτησίες, χωρίς να αποζημιώνουν, ακόμη και επί δεκαετίες, με σχέδια πόλεων που χρονίζουν, προστασία αρχαιοτήτων, προστασία περιβάλλοντος και εκτέλεση δημόσιων έργων, οι οποίες συνεπάγονται απαλλοτρίωση, στέρηση ή ουσιώδεις περιορισμούς στην ιδιοκτησία τους χωρίς καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης ή χωρίς έγκαιρη καταβολή αποζημίωσης.».
Ετσι σήμερα οι παραβιάσεις αυτές του Δικαιώματος της Ιδιοκτησίας συνεχίζονται αμείωτα στη χώρα μας με την υπερφορολόγηση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας με διπλό ΕΝΦΙΑ, με πολλαπλάσιο συμπληρωματικό φόρο και χωρίς καμιά συσχέτιση με το πραγματικό εισόδημα των πολιτών, με τη μορφή της δήμευσης εκατοντάδων χιλιάδων ακινήτων που διεκδικεί μαζικά το Δημόσιο μέσω του «τεκμηρίου κυριότητάς» του στη διαδικασία κύρωσης δασικών χαρτών και Εθνικού Κτηματολογίου, της ανεξέλεγκτης και επ΄άπειρο δέσμευσης χιλιάδων ακινήτων από τους ΟΤΑ σε όλη τη χώρα για δήθεν εκτέλεση έργων, από τις δασικές, αρχαιολογικές και άλλες υπηρεσίες του Κράτους συχνά χωρίς λόγο και πάντοτε χωρίς έλεος, χωρίς κανένα σεβασμό στο σημαντικό ανθρώπινο αυτό δικαίωμα,
Σήμερα δυστυχώς η εφετεινή επέτειος της «Ημέρας Ιδιοκτησίας» στην Ελλάδα συμπίπτει με την ημέρα ουσιαστικού «Θανάτου» της εκτός σχεδίου πόλεως μικροϊδιοκτησίας, μέσω της κατάργησης πλέον του δικαιώματος της κατά παρέκκλισης δόμησης σε εκτός σχεδίου γήπεδα κάτω των 4 στρεμμάτων, και την πλήρη απαξίωση νόμιμα αποκτηθέντων περιουσιακών στοιχείων των πολιτών. Και αυτό, παρά τις γενικευμένες διαμαρτυρίες όλων ότι είναι απαράδεκτη η κατάργηση αυτή, ως ένα κυριολεκτικά «αντιλαικό» μέτρο, αφού θίγει μικροιδιοκτήτες σε όλη τη χώρα που δεν γνωρίζουν καν ότι χάνουν την περιουσία τους, και παρά το ότι η διετής νόμιμη προθεσμία αναλώθηκε ολόκληρη εντός της περιόδου εξάπλωσης του κορονοιού. Και όλα αυτά στο όνομα δήθεν της προστασίας του «περιβάλλοντος», γι΄αυτό και παραφράζοντας την Madame Rollan μπροστά στο ικρίωμα, μπορούμε να αναφωνήσουμε και εμείς: «Ω περιβάλλον, πόσα εγκλήματα διαπράττονται στο όνομά σου!»!!!
