Ο Αντιπρόεδρος Αλιέων Αλεξανδρούπολης Παναγιώτης Καραβέτης με αφορμή την έναρξη της αλιευτικής περιόδου μίλησε στην ΕΡΤ Ορεστιάδας τονίζοντας ότι στις πρώτες μέρες τα σημάδια επάρκειας ψαριών δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά κάτι που όπως είπε μπορεί ν αλλάξει με τη μεταβολή των καιρικών συνθηκών .
Το θρακικό πέλαγος όπως διαβεβαιώνει είναι από τα πλέον παραγωγικά μέρη σε όλη την Ελλάδα, γι’ αυτό και έχει χαρακτηρισθεί ως ο μεγαλύτερος φυσικός ιχθυογεννητικός σταθμός εξαιτίας του Δέλτα του Έβρου , των εκβολών του Νέστου και Του Στρυμόνα και των λιμνοθαλασσών που υπάρχουν ανάμεσα.
Όμως πέραν τούτου οι συνάδελφοι αλιείς είναι προβληματισμένοι για το μέλλον του επαγγέλματος τους γιατί αφενός η κατασκευή της πλωτής εξέδρας υγροποιημένου φυσικού αερίου μπροστά στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το σχέδιο κατασκευής αιολικού πάρκου και αφετέρου η επιβάρυνση που υπάρχει από τον Τουρκικό αλιευτικό στόλο δεν οδηγούν σε καλό δρόμο την μέση αλιεία.
Απόρροια αυτών είναι οι αλιείς της περιοχής να θέλουν φύγουν από το επάγγελμα όπως αναφέρει ο κ Καραβέτης
«Δεν έχουμε πολλά περιθώρια αντίδρασης .Ήταν λάθος του ΔΣ Αλεξανδρούπολης η έγκριση κατασκευής το αγωγού, χωρίς να έχουμε μάθει ακόμη ποια θα είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη. Είναι κατανοητό ότι δεν μπορεί να σταματήσει ένα τόσο μεγάλης εθνικής σημασίας έργο .Από την άλλη όμως, θα πρέπει να προβλεφθεί το τι θα γίνει με αυτούς που θα χάσουν το μεγαλύτερο αλιευτικό τους πεδίο.
Μια από τις προεκτεινόμενες λύσεις σύμφωνα με τον ίδιο είναι να δοθεί η δυνατότητα της ελάχιστης απόστασης αλιείας στα 2 μίλια από τα 3 που είναι σήμερα , να δοθούν ευεργετήματα σε αναπτυξιακούς νομούς με μεγαλύτερο ποσοστό καθώς και να δοθεί μετρό απόσυρσης για τα σκάφη όσων θέλουν να εγκαταλείψουν το επάγγελμα.
«Η αδιαφορία μας εξοργίζει όπως ανέφερε επισημαίνοντας ότι θα πρέπει να κρατηθούν τα σκάφη στην περιοχή που σήμερα στην Αλεξανδρούπολη είναι 7 και στο λιμάνι της Αίνου 30.Αν δεν δοθεί κίνητρο στην περιοχή το Θρακικό πέλαγος θα τουρκοποιηθεί» καταλήγει ο κ Καραβετης.ης.
Ν. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΑΛΙΕΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ
Στόχος να διεκδικήσει στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο την συνεκμετάλλευση τόσο των υδρογονανθράκων όσο και των αλιευμάτων καθώς, εκτός της αιγιαλίτιδας ζώνης, και στην ΑΟΖ προβλέπεται η εκμετάλλευση όλων των φυσικών πόρων περιλαμβανομένης και της αλιείας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, στο Αιγαίο στις μέρες μας, έχουν ανοίξει ένα διπλό μέτωπο και στο θέμα της αλιείας. Από τη μια αυξάνοντας τις απειλές τους προς τους ψαράδες μας μέσα στα χωρικά μας ύδατα και από την άλλη στηρίζοντας την παράνομη αλιεία τούρκων ψαράδων μέσα στα χωρικά μας ύδατα.
Η παρενόχληση των Ελλήνων αλιέων, στην άσκηση της αλιευτικής τους δραστηριότητας, είναι σχεδόν καθημερινή με έντονη παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων και ακταιωρών. Από την άλλη πλευρά, τα τουρκικά αλιευτικά αυξήθηκαν και άρχισαν όχι μόνο να παρεμποδίζουν την αλιευτική δραστηριότητα των ελληνικών, «υπό την προστασία» των τουρκικών ακταιωρών αλλά και να αλιεύουν, χωρίς να υπόκεινται στους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις της ελληνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας που υπόκεινται τα ελληνικά.
Όταν, στις 25 Ιανουαρίου 1983 (Council Resolution No.170/83) η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ζήτησε από όλα τα παράκτια κράτη της να δημιουργήσουν από 1 η Ιανουαρίου 1993 μια αλιευτική ζώνη 12 ν.μ. ανεξάρτητα εάν διέθεταν χωρικά ύδατα 6 ή 12 ν.μ, η Τουρκία αντέδρασε και ζήτησε να μην υλοποιηθεί η ζώνη αυτή.
Στις 25 Οκτωβρίου 1990, το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας κάλεσε στην Άγκυρα όλους τους πρέσβεις των κρατών μελών της Κοινότητας εκτός από τον Έλληνα πρέσβη, για να διαμαρτυρηθεί και να ζητήσει να μην ισχύει για τη Μεσόγειο. Δυστυχώς, η τότε ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δεν παραπονέθηκε για τον αποκλεισμό του Έλληνα πρέσβη αλλά ούτε αντέδρασε στη θέση της Τουρκίας που έθιγε τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και δυστυχώς το αίτημα της Τουρκίας έγινε αποδεκτό.
Η αλιεία στην αιγιαλίτιδα ζώνη
Οι άδειες αλιείας των σκαφών εκδίδονται σύμφωνα με το Β.Δ 666/1966 «Περί αδειών αλιευτικών σκαφών» (ΦΕΚ 160 Α/22-8-1966) έχουν διετή ισχύ, ανανεώνονται το τελευταίο τρίμηνο του έτους λήξης τους και ισχύουν για την ‘Ελληνική επικράτεια’ .
Στο Αιγαίο, η αιγιαλίτιδα ζώνη ή χωρικά μας ύδατα είναι η θαλάσσια περιοχή πλάτους 6 ναυτικών μιλίων που περιβάλει το ηπειρώτικο μέρος και τα νησιά. Στην έννοια του νησιού, σύμφωνα με την UNCLOS 82, περιλαμβάνονται οι νησίδες, οι βραχονησίδες και οι βράχοι δηλαδή και η Ζουράφα (λαδόξερα). Στη ζώνη αυτή, ασκούμε πλήρη κυριαρχία (Ελληνική επικράτεια), η οποία εκτείνεται και στον υπερκείμενο εναέριο χώρο, στο βυθό και το υπέδαφός του.
Σχετικά : Τα άρθρα 2–7 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 82) που κυρώθηκε με το Ν.2321/1995 και το άρθρο 136 του Ν.Δ 187/73 που κυρώθηκε ο Κώδικας Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου.
Στην αιγιαλίτιδα ζώνη του Ελληνικού Κράτους :
1. Απαγορεύεται η αλιεία με πλοία ανήκοντα, τόσο από πλευράς εθνικότητας, όσο και πλοιοκτησίας, κατά πλειοψηφία σε υπηκόους τρίτων χωρών.
2. Επιτρέπεται κατ` εξαίρεση, ύστερα από άδεια που χορηγείται από τον Υπουργό Γεωργίας, η αλιεία με πλοία της προηγούμενης παραγράφου, εφόσον είναι δυνατή η αλιεία στην αιγιαλίτιδα ζώνη των ως άνω χώρων με πλοία ελληνικής σημαίας και πλοιοκτησίας, κατ` εφαρμογή σχετικής διακριτικής συμφωνίας.
3. Με αποφάσεις του Υπουργού Γεωργίας καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις της αλιευτικής δραστηριότητας στην αιγιαλίτιδα ζώνη του Ελληνικού Κράτους, καθώς και το ύψος του παραβόλου που καταβάλλεται για τη χορήγηση της άδειας της προηγούμενης παραγράφου.
Σχετικά : Ν.Δ 420/1970 (Αλιευτικός Κώδικας) ΦΕΚ 27 Α /31-1-1970 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα.
Κυρώσεις (Ποινικές και Διοικητικές)
Η παράνομη αλιεία στα χωρικά μας ύδατα διώκεται αφενός ποινικά σύμφωνα με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα και αφετέρου διοικητικά με τις αλιευτικές παραβάσεις που μπορούν να βεβαιωθούν από τις Λιμενικές Αρχές.
Από το 1950 μέχρι τις 30 Ιουνίου 2019 ίσχυε το άρθρο 401 του Π.Κ (Νόμος 1492/1950 ΦΕΚ 182 Α/17-8-1950) με τίτλο «Αλιεία σε χωρικά ύδατα» που ανέφερε : «Αλλοδαπός που ψαρεύει χωρίς δικαίωμα στην αιγιαλίτιδα ζώνη του ελληνικού κράτους τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών»
Από 1ης Ιουλίου 2019 (Ι.Β.: κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ακόμη) με το Ν. 4619/ 2019 (ΦΕΚ 95 Α/11-6-2019) το άρθρο 401 του Π.Κ καταργήθηκε.
Από 12 Νοεμβρίου 2021, με το Ν. 4855/ 2021 (ΦΕΚ 215 Α/12-11-2021) με τον οποίον επήλθαν εκτενείς τροποποιήσεις τόσο στον Π.Κ και όσο και στον ΚΠΔ, το καταργημένο άρθρο 401 επανήλθε τροποποιημένο με νέα διατύπωση ως άρθρο 398 στο νέο Π.Κ με τίτλο «Αλιεία στην αιγιαλίτιδα ζώνη και τα εσωτερικά ύδατα». Αυτό ισχύει μέχρι σήμερα και αναφέρει : «Όποιος ασκεί αλιευτική δραστηριότητα με σκάφος ή άλλο πλωτό μέσο που φέρει σημαία τρίτης χώρας, χωρίς την προβλεπόμενη κατά τις οικείες διατάξεις άδεια της αρμόδιας αρχής, εντός της αιγιαλίτιδας ζώνης και των εσωτερικών υδάτων της Ελληνικής Επικράτειας, τιμωρείται με φυλάκιση».
Η νομοθετική ρύθμιση όλων των θεμάτων και δράσεων της αλιείας (θαλάσσιας αλιείας και αλιείας εσωτερικών υδάτων) ανήκει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Η αστυνόμευση της θαλάσσιας αλιείας, δηλαδή ο έλεγχος τήρησης της σχετικής νομοθεσίας στην αιγιαλίτιδα ζώνη (και στην ΑΟΖ όταν καθοριστεί), είναι αρμοδιότητας του Λιμενικού Σώματος/ Ελληνικής Ακτοφυλακής (Ν. 4001/2011 και 4150/2013). Το προσωπικό του, βεβαιώνει τις αλιευτικές παραβάσεις που διαπιστώνει και επιβάλλει τις προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις (πρόστιμα, κατασχέσεις, αργίες κλπ) ενώ παραπέμπει συγχρόνως τους υπαιτίους και στη Δικαιοσύνη οσάκις προβλέπονται και ποινικές κυρώσεις.
Ε.Ε και παράνομη αλιεία
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, από τις αρχές του 2023, με αφορμή επεισόδιο στο Φαρμακονήσι, ζήτησε από την Ε.Ε., εφόσον η γειτονική χώρα συνεχίσει την παράνομη πρακτική της, να λάβει μέτρα τα οποία θα της επιβάλουν οικονομικό κόστος με την εφαρμογή του Κανονισμού (1005/2008) για την καταπολέμηση της Παράνομης Λαθραίας και Άναρχης αλιείας, ο οποίος προβλέπει ότι εάν δεν συμμορφώνεται μια τρίτη χώρα, χαρακτηρίζεται ως «μη συνεργαζόμενη» και μπορούν να απαγορευθούν τα προϊόντα αλιείας της στην αγορά της Ε.Ε.
Περιμένουμε για μια ακόμη φορά, η Ε.Ε να αποδείξει εμπράκτως την αλληλεγγύη της προς ένα κράτος-μέλος της, το οποίο σε σχεδόν καθημερινή βάση αντιμετωπίζει αμφισβήτηση της εθνικής του κυριαρχίας και απειλές πολέμου. Ακόμα περιμένουμε…
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)
